Joba 33
1 Job, ka olthui hnatun dae lamtah ka ol boeih he hnakaeng thil laeh.
Teraz więc, Hiobie, posłuchaj, proszę, mojej mowy i nadstaw uszu na wszystkie moje słowa.
2 Ka ka ong coeng he. Ka ka khuikah ka lai loh a thui.
Oto teraz otworzyłem swoje usta, [a] mój język będzie mówił pod podniebieniem.
3 Ka ol he ka lungbuei dueng lamkah tih ka hmuilai kah mingnah loh cimphan la a thui.
Moje słowa pochodzą ze szczerości mego serca, [a] moje wargi wyraźnie wypowiedzą wiedzę.
4 Pathen Mueihla loh kai n'saii tih Tlungthang kah hiil loh kai n'hing sak.
Duch Boży stworzył mnie, tchnienie Wszechmocnego ożywiło mnie.
5 Kai thuung hamla na coeng mak atah tawn uh lamtah ka mikhmuh ah pai laeh.
Jeśli możesz, odpowiedz mi; przygotuj się i stań przede mną.
6 Pathen taengah kai he nang ka bangla ka om tih kai khaw dikpo lamkah ni m'pet.
Oto ja, według twoich słów, odpowiem ci za Boga, [chociaż] też jestem z błota ulepiony.
7 Kai he mueirhih moenih nang n'let sak mako. Ka kut long khaw nang n'nan thil mahpawh.
Oto mój strach nie zatrwoży cię, a moja ręka nie zaciąży na tobie.
8 Tedae ka hna ah na thui tih olthui ol khaw ka yaak.
Ty jednak powiedziałeś mi do uszu, słyszałem dźwięk [twoich] słów:
9 “Ka cil tih boekoek ka khueh moenih. Ka caih tih kai taengah thaesainah om moenih.
Jestem czysty, bez przestępstwa, jestem niewinny i nie ma we mnie nieprawości.
10 Te cakhaw kai taengkah noihhainah a hmuh vaengah kai amah kah thunkha bangla a moeh.
Oto on znajduje zarzuty przeciwko mnie i uważa mnie za swego wroga.
11 Ka kho he hloong dongah a buen tih ka caehlong boeih a dawn,” na ti.
Zakuł moje nogi w dyby, a zważa na wszystkie moje ścieżki.
12 Tedae na tang moenih he. Pathen he hlanghing lakah a len dongah nang te kan doo.
Otóż w tym nie jesteś sprawiedliwy. Powiem ci, że Bóg jest większy od człowieka.
13 Balae tih amah te na ho. A ol te boeih n'doo moenih ta.
Dlaczego z nim się spierasz? Przecież on nie tłumaczy się z żadnych swoich spraw.
14 Pathen loh pakhat la a thui dae a hmuhming pawt atah hnavoei la a thui.
Bóg bowiem mówi raz i drugi, ale człowiek tego nie dostrzega.
15 Ih loh hlang a hnah vaengkah khoyin olphong mueimang ah khaw, thingkong dongkah a ngam vaengah khaw,
We śnie, w nocnym widzeniu, gdy twardy sen spada na ludzi, w czasie drzemki na łóżku;
16 Hlang hna te a khui sak tih amih kah rhalrhingnah neh a daeng pah.
Wtedy otwiera ucho ludzkie i pieczętuje ich pouczenie;
17 Hlang loh a khoboe lamkah a nong sak tih hlang lamkah koevoeinah a khuk pah.
Aby odwieść człowieka od [złego] czynu i zabrać od niego pychę.
18 A hinglu te vaam khui lamloh, a hingnah te pumcumnah loh a paan khui lamkah a hoeptlang.
Powstrzymuje jego duszę od dołu, a jego życie [chroni] przed śmiercią od miecza.
19 A thingkong dongah nganboh neh a tluung tih tuituknah loh a rhuhrhong boeih te phat a thuek pah.
Każe [go] też cierpieniem na jego łożu i [bólem] we wszystkich jego kościach;
20 A hingnah loh buh te khaw a hinglu loh hoehhamnah maeh khaw a lawt pah.
Tak że jego życiu obrzydza chleb, a jego duszy przysmaki.
21 A saa te caphoei cuk bangla mueihmuh ah a khah tih a rhuh a hmuh pawt khaw a ming sak.
Jego ciało niszczeje nie do poznania, a wystają jego kości, które nie były widoczne.
22 A hinglu loh vaam khuila, a hingnah te aka duek rhoek taengla pawk.
Jego dusza zbliża się do grobu, a jego życie do niosących śmierć.
23 Anih kah duengnah te hlang taengah aka puen la thawngkhat lamkah pakhat ngawn tah amah taengah puencawn oldoe om khaming.
Jeśli będzie przy nim jakiś anioł, pośrednik, jeden z tysiąca, aby oznajmić człowiekowi jego powinność;
24 Te dongah anih te a rhen mai vetih, 'Tlansum ka dang tih hlan kah aka suntla khui lamloh anih he doek laeh,’ ti mai koinih.
Wtedy zlituje się nad nim i powie: Wybaw go od zejścia do dołu, [bo] znalazłem okup.
25 A saa te camoe bangla noe vetih a cacawn tue vaengkah bangla saibawn suidae.
I jego ciało odzyska dziecięcą świeżość, wróci do dni swojej młodości.
26 Pathen taengah a thangthui vanbangla anih te a moeithen ta. A maelhmai te tamlung neh a hmuh vaengah tah anih te hlanghing taengah duengnah neh a mael sak.
Będzie się modlił do Boga i on przyjmie go łaskawie, ujrzy jego oblicze z radością i przywróci człowiekowi jego sprawiedliwość;
27 Hlang rhoek taengla a mae tih, “Ka tholh tih a thuem te a paihaeh sak dae kai taengah n'yook sak moenih.
Spojrzy na ludzi i [jeśli ktoś] powie: Zgrzeszyłem, wypaczyłem to, co prawe, i to nie było [dla mnie] korzystne;
28 Kamah hinglu, hinglu van tah hlan a paan khui lamloh a lat. Te dongah ka hingnah neh a hingnah loh vangnah te hmu saeh.
On wybawi jego duszę od zejścia do dołu, a jego życie ujrzy światło.
29 He boeih he Pathen loh hlang taengah voei nit voei thum a saii ne.
Wszystko to czyni Bóg z człowiekiem kilkakrotnie;
30 Hlan khui lamkah a hinglu te hingnah khosae neh tue hamla a mael sak.
Aby odwrócić jego duszę od dołu i aby był oświecony światłem żyjących.
31 Job nang hnatung lamtah kai ol he hnatun. Hilphah lamtah kai loh kan thui eh.
Zważ na to, Hiobie, słuchaj mnie; milcz, a ja będę mówił.
32 Kai nan thuung ham ol a om atah thui lah. Nang tang sak ham ka ngaih dongah ni.
Jeśli [jednak] masz coś do powiedzenia, odpowiedz mi; mów, bo chciałbym cię usprawiedliwić.
33 Kai taengkah he na hnatun pawt atah hilphah lamtah nang te cueihnah kan cang sak bitni,” a ti nah.
A jeśli nie, słuchaj mnie; milcz, a nauczę cię mądrości.
