Joba 33
1 Job, ka olthui hnatun dae lamtah, ka ol boeih he hnakaeng thil laeh.
Audi igitur Iob eloquia mea, et omnes sermones meos ausculta.
2 Ka ka ong coeng he. Ka ka khuikah ka lai loh a thui.
Ecce aperui os meum, loquatur lingua mea in faucibus meis.
3 Ka ol he ka lungbuei dueng lamkah tih ka hmuilai kah mingnah loh cimphan la a thui.
Simplici corde meo sermones mei, et sententiam puram labia mea loquentur.
4 Pathen Mueihla loh kai n'saii tih Tlungthang kah hiil loh kai n'hing sak.
Spiritus Dei fecit me, et spiraculum Omnipotentis vivificavit me.
5 Kai thuung hamla na coeng mak atah, tawn uh lamtah ka mikhmuh ah pai laeh.
Si potes, responde mihi, et adversus faciem meam consiste.
6 Pathen taengah kai he nang ka bangla ka om tih, kai khaw dikpo lamkah ni m'pet.
Ecce, et me sicut et te fecit Deus, et de eodem luto ego quoque formatus sum.
7 Kai he mueirhih moenih nang n'let sak mako. Ka kut long khaw nang n'nan thil mahpawh.
Verumtamen miraculum meum non te terreat, et eloquentia mea non sit tibi gravis.
8 Tedae ka hna ah na thui tih, olthui ol khaw ka yaak.
Dixisti ergo in auribus meis, et vocem verborum tuorum audivi:
9 “Ka cil tih boekoek ka khueh moenih. Ka caih tih kai taengah thaesainah om moenih.
Mundus sum ego, et absque delicto: immaculatus, et non est iniquitas in me.
10 Te cakhaw kai taengkah noihhainah a hmuh vaengah kai amah kah thunkha bangla a moeh.
Quia querelas in me reperit, ideo arbitratus est me inimicum sibi.
11 Ka kho he hloong dongah a buen tih ka caehlong boeih a dawn,” na ti.
Posuit in nervo pedes meos, custodivit omnes semitas meas.
12 Tedae na tang moenih he. Pathen he hlanghing lakah a len dongah nang te kan doo.
Hoc est ergo, in quo non es iustificatus: respondebo tibi, quia maior sit Deus homine.
13 Balae tih amah te na ho. A ol te boeih n'doo moenih ta.
Adversus eum contendis quod non ad omnia verba responderit tibi?
14 Pathen loh pakhat la a thui dae a hmuhming pawt atah hnavoei la a thui.
Semel loquitur Deus, et secundo idipsum non repetit.
15 Ih loh hlang a hnah vaengkah khoyin olphong mueimang ah khaw, thingkong dongkah a ngam vaengah khaw,
Per somnium in visione nocturna, quando irruit sopor super homines, et dormiunt in lectulo:
16 Hlang hna te a khui sak tih amih kah rhalrhingnah neh a daeng pah.
Tunc aperit aures virorum, et erudiens eos instruit disciplina,
17 Hlang loh a khoboe lamkah a nong sak tih hlang lamkah koevoeinah a khuk pah.
Ut avertat hominem ab his, quæ facit, et liberet eum de superbia:
18 A hinglu te vaam khui lamloh, a hingnah te pumcumnah loh a paan khui lamkah a hoeptlang.
Eruens animam eius a corruptione: et vitam illius, ut non transeat in gladium.
19 A thingkong dongah nganboh neh a tluung tih tuituknah loh a rhuhrhong boeih te phat a thuek pah.
Increpat quoque per dolorem in lectulo, et omnia ossa eius marcescere facit.
20 A hingnah loh buh te khaw a hinglu loh hoehhamnah maeh khaw a lawt pah.
Abominabilis ei fit in vita sua panis, et animæ illius cibus ante desiderabilis.
21 A saa te caphoei cuk bangla mueihmuh ah a khah tih, a rhuh a hmuh pawt khaw a ming sak.
Tabescet caro eius, et ossa, quæ tecta fuerant, nudabuntur.
22 A hinglu loh vaam khuila, a hingnah te aka duek rhoek taengla pawk.
Appropinquavit corruptioni anima eius, et vita illius mortiferis.
23 Anih kah duengnah te hlang taengah, aka puen la thawngkhat lamkah pakhat ngawn tah amah taengah puencawn oldoe om khaming.
Si fuerit pro eo Angelus loquens, unus de millibus, ut annunciet hominis æquitatem:
24 Te dongah anih te a rhen mai vetih, ‘Tlansum ka dang tih hlan kah aka suntla khui lamloh anih he doek laeh,’ ti mai koinih.
Miserebitur eius, et dicet: Libera eum, ut non descendat in corruptionem: inveni in quo ei propitier.
25 A saa te camoe bangla noe vetih a cacawn tue vaengkah bangla saibawn suidae.
Consumpta est caro eius a suppliciis, revertatur ad dies adolescentiæ suæ.
26 Pathen taengah a thangthui vanbangla anih te a moeithen ta. A maelhmai te tamlung neh a hmuh vaengah tah, anih te hlanghing taengah duengnah neh a mael sak.
Deprecabitur Deum, et placabilis ei erit: et videbit faciem eius in iubilo, et reddet homini iustitiam suam.
27 Hlang rhoek taengla a mae tih, “Ka tholh tih a thuem te a paihaeh sak dae kai taengah n'yook sak moenih.
Respiciet homines, et dicet: Peccavi, et vere deliqui, et, ut eram dignus, non recepi.
28 Kamah hinglu, hinglu van tah hlan a paan khui lamloh a lat. Te dongah ka hingnah neh a hingnah loh vangnah te hmu saeh.
Liberavit animam suam ne pergeret in interitum, sed vivens lucem videret.
29 He boeih he Pathen loh hlang taengah voei nit voei thum a saii ne.
Ecce, hæc omnia operatur Deus tribus vicibus per singulos.
30 Hlan khui lamkah a hinglu te hingnah khosae neh tue hamla a mael sak.
Ut revocet animas eorum a corruptione, et illuminet luce viventium.
31 Job nang hnatung lamtah kai ol he hnatun. Hilphah lamtah kai loh kan thui eh.
Attende Iob, et audi me: et tace, dum loquor.
32 Kai nan thuung ham ol a om atah thui lah. Nang tang sak ham ka ngaih dongah ni.
Si autem habes quod loquaris, responde mihi, loquere: volo enim, te apparere iustum.
33 Kai taengkah he na hnatun pawt atah hilphah lamtah nang te cueihnah kan cang sak bitni,” a ti nah.
Quod si non habes, audi me: tace, et docebo te sapientiam.
