< Joba 33 >
1 Job, ka olthui hnatun dae lamtah ka ol boeih he hnakaeng thil laeh.
“Amma yanzu, Ayuba, ka saurari abin da zan ce; ka sa hankali ga kowane abin da zan faɗa.
2 Ka ka ong coeng he. Ka ka khuikah ka lai loh a thui.
Zan yi magana; kalmomina suna dab da fitowa daga bakina.
3 Ka ol he ka lungbuei dueng lamkah tih ka hmuilai kah mingnah loh cimphan la a thui.
Abin da zan faɗa gaskiya ne daga cikin zuciyata; bakina zai faɗi gaskiyar abin da na sani.
4 Pathen Mueihla loh kai n'saii tih Tlungthang kah hiil loh kai n'hing sak.
Ruhun Allah ne ya yi ni; numfashin Maɗaukaki ya ba ni rai.
5 Kai thuung hamla na coeng mak atah tawn uh lamtah ka mikhmuh ah pai laeh.
Ka amsa mini in za ka iya; ka yi shirin fuskanta ta.
6 Pathen taengah kai he nang ka bangla ka om tih kai khaw dikpo lamkah ni m'pet.
Ni kamar ka nake a gaban Allah; ni ma daga ƙasa aka yi ni.
7 Kai he mueirhih moenih nang n'let sak mako. Ka kut long khaw nang n'nan thil mahpawh.
Kada ka ji tsorona, ba abin da zai fi ƙarfinka.
8 Tedae ka hna ah na thui tih olthui ol khaw ka yaak.
“Amma ka faɗa na ji, na ji daidai abin da ka faɗa,
9 “Ka cil tih boekoek ka khueh moenih. Ka caih tih kai taengah thaesainah om moenih.
‘ni mai tsarki ne marar zunubi; ina da tsabta kuma ba ni da laifi.
10 Te cakhaw kai taengkah noihhainah a hmuh vaengah kai amah kah thunkha bangla a moeh.
Duk da haka Allah ya same ni da laifi; ya ɗauke ni maƙiyinsa,
11 Ka kho he hloong dongah a buen tih ka caehlong boeih a dawn,” na ti.
ya daure ƙafafuna da sarƙa; yana tsaron duk inda na bi.’
12 Tedae na tang moenih he. Pathen he hlanghing lakah a len dongah nang te kan doo.
“Amma na gaya maka, a nan ba ka yi daidai ba, gama Allah ya fi mutum girma.
13 Balae tih amah te na ho. A ol te boeih n'doo moenih ta.
Don me ka yi masa gunaguni cewa ba ya amsa tambayoyin mutum?
14 Pathen loh pakhat la a thui dae a hmuhming pawt atah hnavoei la a thui.
Gama Allah yana magana, yanzu ga wannan hanya, yanzu kuma ga wata hanya ko da yake ba lalle mutum yă lura ba.
15 Ih loh hlang a hnah vaengkah khoyin olphong mueimang ah khaw, thingkong dongkah a ngam vaengah khaw,
A cikin mafarki, cikin wahayi da dare, sa’ad da barci mai zurfi ya fāɗo a kan mutane lokacin da suke cikin barci kan gadajensu,
16 Hlang hna te a khui sak tih amih kah rhalrhingnah neh a daeng pah.
mai yiwuwa yă yi musu magana a cikin kunnuwansu yă razana su da gargaɗinsa,
17 Hlang loh a khoboe lamkah a nong sak tih hlang lamkah koevoeinah a khuk pah.
don a juyar da su daga abin da yake yi da ba daidai ba a kuma hana su daga girman kai,
18 A hinglu te vaam khui lamloh, a hingnah te pumcumnah loh a paan khui lamkah a hoeptlang.
don a kāre su daga fāɗuwa cikin rami, a kāre su daga hallaka ta wurin takobi.
19 A thingkong dongah nganboh neh a tluung tih tuituknah loh a rhuhrhong boeih te phat a thuek pah.
“Ko kuma mutum yă sha horo ta wurin kwanciya da ciwo da rashin jin daɗi cikin ƙasusuwansa,
20 A hingnah loh buh te khaw a hinglu loh hoehhamnah maeh khaw a lawt pah.
yadda zai ji ƙyamar abinci, har yă ƙi son abinci mafi daɗi.
21 A saa te caphoei cuk bangla mueihmuh ah a khah tih a rhuh a hmuh pawt khaw a ming sak.
Naman jikinsa ya lalace ba wani abu mai kyau a ciki kuma ƙasusuwansa da suke a rufe da tsoka yanzu duk sun fito.
22 A hinglu loh vaam khuila, a hingnah te aka duek rhoek taengla pawk.
Ransa yana matsawa kusa da rami, ransa kuma kusa da’yan aikan mutuwa.
23 Anih kah duengnah te hlang taengah aka puen la thawngkhat lamkah pakhat ngawn tah amah taengah puencawn oldoe om khaming.
Duk da haka, in akwai mala’ika a gefensa kamar matsakanci, ɗaya daga cikin dubu, da zai gaya wa mutum abin da yake daidai gare shi,
24 Te dongah anih te a rhen mai vetih, 'Tlansum ka dang tih hlan kah aka suntla khui lamloh anih he doek laeh,’ ti mai koinih.
yă yi masa alheri yă ce, ‘Kada ka bari yă fāɗa cikin rami, na samu fansa dominsa.’
25 A saa te camoe bangla noe vetih a cacawn tue vaengkah bangla saibawn suidae.
Sa’an nan fatar jikinsa za tă zama sabuwa kamar ta jariri; za tă zama kamar lokacin da yake matashi.
26 Pathen taengah a thangthui vanbangla anih te a moeithen ta. A maelhmai te tamlung neh a hmuh vaengah tah anih te hlanghing taengah duengnah neh a mael sak.
Ya yi addu’a ga Allah ya kuwa samu alheri a wurinsa, yana ganin fuskar Allah yana kuma yin sowa don murna; Allah ya mayar da shi ya zama mai adalci.
27 Hlang rhoek taengla a mae tih, “Ka tholh tih a thuem te a paihaeh sak dae kai taengah n'yook sak moenih.
Sa’an nan sai ya zo wurin, wurin mutane ya ce, ‘Na yi zunubi, na kauce wa abin da yake daidai, amma ban samu abin da ya kamata in samu ba.
28 Kamah hinglu, hinglu van tah hlan a paan khui lamloh a lat. Te dongah ka hingnah neh a hingnah loh vangnah te hmu saeh.
Ya fanshi raina daga fāɗawa cikin rami, kuma zan rayu in ji daɗin hasken.’
29 He boeih he Pathen loh hlang taengah voei nit voei thum a saii ne.
“Allah ya yi wa mutum duk waɗannan, sau biyu, har ma sau uku.
30 Hlan khui lamkah a hinglu te hingnah khosae neh tue hamla a mael sak.
Ya juyo da ransa daga fāɗawa cikin rami, don hasken rai ya haskaka a kansa.
31 Job nang hnatung lamtah kai ol he hnatun. Hilphah lamtah kai loh kan thui eh.
“Ka sa hankali da kyau, Ayuba, ka saurare ni; ka yi shiru zan yi magana.
32 Kai nan thuung ham ol a om atah thui lah. Nang tang sak ham ka ngaih dongah ni.
In kana da abin da za ka ce, ka amsa mini; yi magana, domin ina so in’yantar da kai.
33 Kai taengkah he na hnatun pawt atah hilphah lamtah nang te cueihnah kan cang sak bitni,” a ti nah.
Amma in ba haka ba, sai ka saurare ni; yi shiru, zan kuma koya maka hikima.”