Joba 31
1 Paipi te ka mik neh ka saii dongah me tlam lae oila te ka yakming eh?
Pepigi fœdus cum oculis meis ut ne cogitarem quidem de virgine.
2 A so lamkah Pathen khoyo neh hmuensang lamkah Tlungthang rho te menim?
Quam enim partem haberet in me Deus desuper, et hereditatem Omnipotens de excelsis?
3 Boethae ham rhainah neh boethae aka saii ham yoethaenah moenih a?
Numquid non perditio est iniquo, et alienatio operantibus iniustitiam?
4 Amah loh ka longpuei a hmuh tih ka khokan boeih he a tae moenih a?
Nonne ipse considerat vias meas, et cunctos gressus meos dinumerat?
5 A poeyoek taengah ka pongpa tih ka kho loh a hlangthai palat taengla a tawn uh atah,
Si ambulavi in vanitate, et festinavit in dolo pes meus:
6 Duengnah cooi dongah kai n'khiing saeh lamtah Pathen loh ka muelhtuetnah ming saeh.
Appendat me in statera iusta, et sciat Deus simplicitatem meam.
7 Longpuei lamloh ka khokan a buung atah, ka mik hnukah ka lungbuei cet tih ka kut dongah a lolhmaih a kap atah,
Si declinavit gressus meus de via, et si secutum est oculos meos cor meum, et si manibus meis adhæsit macula:
8 ka soem vaengah a tloe loh ca saeh lamtah ka cadil rhoek te ha uh saeh.
Seram, et alium comedat: et progenies mea eradicetur.
9 Huta loh ka lungbuei a hlae tih ka hui kah thohka ah ka rhongngol atah,
Si deceptum est cor meum super muliere, et si ad ostium amici mei insidiatus sum:
10 Ka yuu loh a tloe la kuelh saeh lamtah a taengah hlang tloe bakop mai saeh.
Scortum alterius sit uxor mea, et super illam incurventur alii.
11 Te dongah te khonuen rhamtat neh te te thaesainah rhokhan ni.
Hoc enim nefas est, et iniquitas maxima.
12 Te hmai loh Abaddon duela a hlawp tih ka cangvuei te boeih ha.
Ignis est usque ad perditionem devorans, et omnia eradicans genimina.
13 Ka salpa neh ka salnu loh kai taengah a tuituk vaengah tiktamnah ka hnawt atah,
Si contempsi subire iudicium cum servo meo, et ancilla mea, cum disceptarent adversum me.
14 Pathen a thoh vaengah balae ka saii vetih n'hip vaengah amah te metlam ol ka mael eh?
Quid enim faciam cum surrexerit ad iudicandum Deus? et cum quæsierit, quid respondebo illi?
15 Bungko khuiah kai aka saii loh anih a saii moenih a? Kaimih he bung khuiah pakhat la n'cuen sak.
Numquid non in utero fecit me qui et illum operatus est: et formavit me in vulva unus?
16 tattloel kah kongaih te ka hloh pah tih nuhmai mik te ka khah sak koinih,
Si negavi, quod volebant, pauperibus, et oculos viduæ expectare feci:
17 Kamah buhkam te kamah bueng loh ka caak tih cadah loh ca pawt koinih,
Si comedi buccellam meam solus, et non comedit pupillus ex ea:
18 Ka camoe lamloh napa bangla ka taengah pantai tih nuhmai khaw a nu bung lamloh ka mawt.
(Quia ab infantia mea crevit mecum miseratio: et de utero matris meæ egressa est mecum.)
19 Pueinak mueh tih himbai tling la aka milh khodaeng te ka hmuh mai tih,
Si despexi pereuntem, eo quod non habuerit indumentum, et absque operimento pauperem:
20 A pumpu, a pumpu ah kai n'uem uh vaengah ka tu mul neh ka hlung pawt mai koinih,
Si non benedixerunt mihi latera eius, et de velleribus ovium mearum calefactus est:
21 Vongka ah kai bomkung te ka hmuh vaengah ka kut he cadah soah ka ka thueng atah,
Si levavi super pupillum manum meam, etiam cum viderem me in porta superiorem:
22 ka laengpang he a hnuk lamloh rhul saeh lamtah ka ban a cung dong lamloh tlawt mai saeh.
Humerus meus a iunctura sua cadat, et brachium meum cum suis ossibus confringatur.
23 Pathen taengkah rhainah te kai ham ka birhihnah la a om dongah a boeimangnah te ka noeng moenih.
Semper enim quasi tumentes super me fluctus timui Deum, et pondus eius ferre non potui.
24 Sui te ka uepnah la ka khueh tih sui cilh te ka pangtungnah la ka thui koinih,
Si putavi aurum robur meum, et obrizo dixi: Fiducia mea.
25 Ka thadueng len tih ka kut loh a khuet la a hmuh dongah ka kokhahnah atah,
Si lætatus sum super multis divitiis meis, et quia plurima reperit manus mea.
26 Vangnah dongah a thangthen tih hla vang a thoeih te ka hmuh vaengah,
Si vidi solem cum fulgeret, et lunam incedentem clare:
27 ka lungbuei he yinhnuk ah hloih tih ka kut loh ka ka te mok koinih.
Et lætatum est in abscondito cor meum, et osculatus sum manum meam ore meo.
28 He khaw a so kah Pathen taengah ka basa la om vetih thaesainah lai la om ni.
Quæ est iniquitas maxima, et negatio contra Deum altissimum.
29 Ka lunguet kah yoethaenah dongah ka kohoe tih yoethae loh anih taengla a thoeng te ka haenghang puei atah,
Si gavisus sum ad ruinam eius, qui me oderat, et exultavi quod invenisset eum malum.
30 A hinglu te thaephoeinah neh hoe hamla ka ka he laihmu la ka khueh aih moenih.
Non enim dedi ad peccandum guttur meum, ut expeterem maledicens animam eius.
31 Ka dap kah hlang rhoek loh, “U long nim a maeh te a cung pawt la a paek eh?” a ti uh moenih a?
Si non dixerunt viri tabernaculi mei: Quis det de carnibus eius ut saturemur?
32 Ka thohkhaih kah yinlai te caehlong ka ong pah tih vongvoel ah a rhaeh moenih.
Foris non mansit peregrinus, ostium meum viatori patuit.
33 Hlang bangla ka boekoeknah ka dah tih, kai kathaesainah he ka thindang ah ka det mai akhaw,
Si abscondi quasi homo peccatum meum, et celavi in sinu meo iniquitatem meam.
34 hlangping te yet taengah ka sarhing tih huiko kah nueihbu loh kai n'rhihyawp sak. Te dongah ka kuemsuem tih thohka la ka moe pawh.
Si expavi ad multitudinem nimiam, et despectio propinquorum terruit me: et non magis tacui, nec egressus sum ostium.
35 Kai taengkah aka hnatun la kamah taengah u long nim m'paek lah mako? Ka kutha he Tlungthang loh kai n'doo saeh lamtah ka tuituknah he hlang loh cabu la daek saeh.
Quis mihi tribuat auditorem, ut desiderium meum audiat Omnipotens: et librum scribat ipse qui iudicat.
36 Te te ka laengpang ah ka koh vetih te te ka soah rhuisam la ka laikoeinah het mahpawt nim?
Ut in humero meo portem illum, et circumdem illum quasi coronam mihi?
37 Ka khokan tarhing la a taengah ka puen lah vetih anih te rhaengsang bangla ka paan lah mako.
Per singulos gradus meos pronunciabo illum, et quasi principi offeram eum.
38 Ka khohmuen loh kai m'pang thil tih a kong te rhenten rhap koinih,
Si adversum me terra mea clamat, et cum ipsa sulci eius deflent:
39 A thadueng te tangka mueh la ka caak tih a kungmah kah hinglu ka yawn sak atah,
Si fructus eius comedi absque pecunia, et animam agricolarum eius afflixi:
40 Cang yueng la mutlo hling, cangtun yueng la saeldol khaw poe saeh,” a ti. Job kah ol bawt coeng.
Pro frumento oriatur mihi tribulus, et pro hordeo spina. Finita sunt verba Iob.
