< Joba 3 >
1 Te phoeiah Job a ka te a ang tih a khohnin te a tap.
Sonunda Eyüp ağzını açtı ve doğduğu güne lanet edip şöyle dedi:
2 Te vaengah Job loh a doo tih,
3 Amah kah thang nah khohnin neh, “Tongpa a yom,” a ti hlaem khaw paltham mai saeh.
“Doğduğum gün yok olsun, ‘Bir oğul doğdu’ denen gece yok olsun!
4 Te khohnin te a hmuep la om palueng vetih, Pathen loh a so la toem pawt mako. Te dongah vangnah loh te soah sae boel saeh.
Karanlığa bürünsün o gün, Yüce Tanrı onunla ilgilenmesin, Üzerine ışık doğmasın.
5 Te te hmaisuep neh dueknah hlipkhup loh suk saeh. A soah khomai yaal saeh lamtah, hlamhop hnin bangla let saeh.
Karanlık ve ölüm gölgesi sahip çıksın o güne, Bulut çöksün üzerine; Işığını karanlık söndürsün.
6 Tekah hlaem te a hmuep loh lo saeh lamtah kum khat kah khohnin dongah a kohoe boel saeh, hla taenah dongah khaw kun boel saeh.
Zifiri karanlık yutsun o geceyi, Yılın günleri arasında sayılmasın, Aylardan hiçbirine girmesin.
7 Tekah hlaem te pumhong la om saeh lamtah a khuiah omngaih laa cuen boel saeh ne.
Kısır olsun o gece, Sevinç sesi duyulmasın içinde.
8 Khohnin thae aka phoei thil tih, a coekcoe la Leviathan aka haeng loh, te te tap saeh.
Günleri lanetleyenler, Livyatan'ı uyandırmaya hazır olanlar, O günü lanetlesin.
9 Hlaemhmah aisi khaw hmuep saeh lamtah, khosae te lamtawn cakhaw sae boel saeh, mincang khosaeng te hmu boel saeh.
Akşamının yıldızları kararsın, Boş yere aydınlığı beklesin, Tan atışını görmesin.
10 Ka bungko thohkhaih te a khaih mai vetih thakthaenah he ka mik lamloh a thuh mai kolla.
Çünkü sıkıntı yüzü görmemem için Anamın rahminin kapılarını üstüme kapamadı.
11 Balae tih bung khuiah ka duek pawh. Bungko lamloh ka thoeng tih ka pal hae.
“Neden doğarken ölmedim, Rahimden çıkarken son soluğumu vermedim?
12 Balae tih khuklu loh kai n'doe, balae tih rhangsuk loh n'khut.
Neden beni dizler, Emeyim diye memeler karşıladı?
13 Ka yalh to palueng koinih la ka ip mong vetih ka duem lah ni.
Çünkü şimdi huzur içinde yatmış, Uyuyup dinlenmiş olurdum;
14 Manghai rhoek neh a imrhong aka thoh diklai olrhoep rhoek taengla,
Yaptırdıkları kentler şimdi viran olan Dünya kralları ve danışmanlarıyla birlikte,
15 Amih taengkah sui mangpa rhoek neh a im ah tangka aka hawn rhoek taengah.
Evlerini gümüşle dolduran Altın sahibi önderlerle birlikte.
16 Rhumpu bangla n'thuh kanoek vetih vangnah aka hmuh noek pawh camoe rhoek bangla ka om pawt mako.
Neden düşük bir çocuk gibi, Gün yüzü görmemiş yavrular gibi toprağa gömülmedim?
17 Teah te halang rhoek loh khoponah a toeng uh tih thadueng aka bawt khaw pahoi duem.
Orada kötüler kargaşayı bırakır, Yorgunlar rahat eder.
18 Thongtla rhoek te rhenten rhalthal uh tih, tueihno ol ya uh pawh.
Tutsaklar huzur içinde yaşar, Angaryacının sesini duymazlar.
19 Tanoe neh kangham khaw amah la om pahoi tih sal khaw a boei taeng lamloh sayalh coeng.
Küçük de büyük de oradadır, Köle efendisinden özgürdür.
20 Balae tih thakthaekung taengah vangnah, hinglu khahing taengah hingnah a paek?
“Niçin sıkıntı çekenlere ışık, Acı içindekilere yaşam verilir?
21 Dueknah hamla aka rhingda long khaw dang hae pawt tih kawn lakah te te a too.
Oysa onlar gelmeyen ölümü özler, Onu define arar gibi ararlar;
22 Phuel a hmuh uh vaengah omngaihnah neh a ngaingaih la a kohoe uh.
Mezara kavuşunca Neşeden coşar, sevinç bulurlar.
23 A longpuei te hlang ham tah a thuh dae a taengah Pathen loh a mak pah.
Neden yaşam verilir nereye gideceğini bilmeyen insana, Çevresini Tanrı'nın çitle çevirdiği kişiye?
24 Ka buh hmai ah ka hueinah ha pawk tih ka kawknah he tui bangla pha.
Çünkü iniltim ekmekten önce geliyor, Su gibi dökülmekte feryadım.
25 Birhihnah neh ka birhih akhaw kamah m'vuei tih ka rhih nawn te khaw kamah taengah thoeng.
Korktuğum, Çekindiğim başıma geldi.
26 Ka dingsuek pawt tih ka mong pawh, ka duem pawt vaengah khoponah ha thoeng,” a ti.
Huzur yok, sükûnet yok, rahat yok, Yalnız kargaşa var.”