Joba 3
1 Te phoeiah Job a ka te a ang tih a khohnin te a tap.
Post hæc aperuit Iob os suum, et maledixit diei suo,
2 Te vaengah Job loh a doo tih,
et locutus est.
3 Amah kah thang nah khohnin neh, “Tongpa a yom,” a ti hlaem khaw paltham mai saeh.
Pereat dies in qua natus sum, et nox in qua dictum est: Conceptus est homo.
4 Te khohnin te a hmuep la om palueng vetih, Pathen loh a so la toem pawt mako. Te dongah vangnah loh te soah sae boel saeh.
Dies ille vertatur in tenebras, non requirat eum Deus desuper, et non illustretur lumine.
5 Te te hmaisuep neh dueknah hlipkhup loh suk saeh. A soah khomai yaal saeh lamtah, hlamhop hnin bangla let saeh.
Obscurent eum tenebræ et umbra mortis, occupet eum caligo, et involvatur amaritudine.
6 Tekah hlaem te a hmuep loh lo saeh lamtah kum khat kah khohnin dongah a kohoe boel saeh, hla taenah dongah khaw kun boel saeh.
Noctem illam tenebrosus turbo possideat, non computetur in diebus anni, nec numeretur in mensibus:
7 Tekah hlaem te pumhong la om saeh lamtah a khuiah omngaih laa cuen boel saeh ne.
Sit nox illa solitaria, nec laude digna:
8 Khohnin thae aka phoei thil tih, a coekcoe la Leviathan aka haeng loh, te te tap saeh.
Maledicant ei qui maledicunt diei, qui parati sunt suscitare Leviathan:
9 Hlaemhmah aisi khaw hmuep saeh lamtah, khosae te lamtawn cakhaw sae boel saeh, mincang khosaeng te hmu boel saeh.
Obtenebrentur stellæ caligine eius: expectet lucem et non videat, nec ortum surgentis auroræ:
10 Ka bungko thohkhaih te a khaih mai vetih thakthaenah he ka mik lamloh a thuh mai kolla.
Quia non conclusit ostia ventris, qui portavit me, nec abstulit mala ab oculis meis.
11 Balae tih bung khuiah ka duek pawh. Bungko lamloh ka thoeng tih ka pal hae.
Quare non in vulva mortuus sum, egressus ex utero non statim perii?
12 Balae tih khuklu loh kai n'doe, balae tih rhangsuk loh n'khut.
Quare exceptus genibus? cur lactatus uberibus?
13 Ka yalh to palueng koinih la ka ip mong vetih ka duem lah ni.
Nunc enim dormiens silerem, et somno meo requiescerem:
14 Manghai rhoek neh a imrhong aka thoh diklai olrhoep rhoek taengla,
Cum regibus et consulibus terræ, qui ædificant sibi solitudines:
15 Amih taengkah sui mangpa rhoek neh a im ah tangka aka hawn rhoek taengah.
Aut cum principibus, qui possident aurum, et replent domos suas argento:
16 Rhumpu bangla n'thuh kanoek vetih vangnah aka hmuh noek pawh camoe rhoek bangla ka om pawt mako.
Aut sicut abortivum absconditum non subsisterem, vel qui concepti non viderunt lucem.
17 Teah te halang rhoek loh khoponah a toeng uh tih thadueng aka bawt khaw pahoi duem.
Ibi impii cessaverunt a tumultu, et ibi requieverunt fessi robore.
18 Thongtla rhoek te rhenten rhalthal uh tih, tueihno ol ya uh pawh.
Et quondam vincti pariter sine molestia, non audierunt vocem exactoris.
19 Tanoe neh kangham khaw amah la om pahoi tih sal khaw a boei taeng lamloh sayalh coeng.
Parvus et magnus ibi sunt, et servus liber a domino suo.
20 Balae tih thakthaekung taengah vangnah, hinglu khahing taengah hingnah a paek?
Quare misero data est lux, et vita his, qui in amaritudine animæ sunt?
21 Dueknah hamla aka rhingda long khaw dang hae pawt tih kawn lakah te te a too.
qui expectant mortem, et non venit, quasi effodientes thesaurum:
22 Phuel a hmuh uh vaengah omngaihnah neh a ngaingaih la a kohoe uh.
Gaudentque vehementer cum invenerint sepulchrum.
23 A longpuei te hlang ham tah a thuh dae a taengah Pathen loh a mak pah.
Viro cuius abscondita est via, et circumdedit eum Deus tenebris?
24 Ka buh hmai ah ka hueinah ha pawk tih ka kawknah he tui bangla pha.
Antequam comedam suspiro: et tamquam inundantes aquæ, sic rugitus meus:
25 Birhihnah neh ka birhih akhaw kamah m'vuei tih ka rhih nawn te khaw kamah taengah thoeng.
Quia timor, quem timebam, evenit mihi: et quod verebar accidit.
26 Ka dingsuek pawt tih ka mong pawh, ka duem pawt vaengah khoponah ha thoeng,” a ti.
Nonne dissimulavi? nonne silui? nonne quievi? et venit super me indignatio.
