Joba 29
1 Job loh amah kah a pom te a cong tih,
Eyüp yine anlatmaya başladı:
2 “Kai he hlamat kah hla bangla aka khueh tih Pathen kah khohnin bangla kai aka tuem te unim?
“Keşke geçen aylar geri gelseydi, Tanrı'nın beni kolladığı,
3 Amah loh a hmaithoi te ka lu soah a thangthen tih amah kah vangnah nen ni a. hmuep ah khaw ka caeh.
Kandilinin başımın üstünde parladığı, Işığıyla karanlıkta yürüdüğüm günler,
4 Ka cavaa tue vaengah khaw ka dap ah Pathen kah baecenol la ka om.
Keşke olgunluk günlerim geri gelseydi, Tanrı'nın çadırımı dostça koruduğu,
5 Tlungthang te kai taengah om pueng tih, ka kaepvai ka ca rhoek om.
Her Şeye Gücü Yeten'in henüz benimle olduğu, Çocuklarımın çevremde bulunduğu,
6 Ka khokan te suknaeng neh a hluk tih lungpang loh kai ham situi sokca a long sak.
Yollarımın sütle yıkandığı, Yanımdaki kayanın zeytinyağı akıttığı günler!
7 Vangpuei vongka ah ka thoeng tih toltung ah ka ngolhmuen cikngae sak.
“Kent kapısına gidip Kürsümü meydana koyduğumda,
8 Kai m'hmuh uh vaengah cadong rhoek te thuh uh. Patong rhoek khaw thoo uh tih pai uh.
Gençler beni görüp gizlenir, Yaşlılar kalkıp ayakta dururlardı;
9 Mangpa rhoek loh olthui te a phah uh tih a kut te a ka dongla a khueh uh.
Önderler konuşmaktan çekinir, Elleriyle ağızlarını kaparlardı;
10 Rhaengsang rhoek ol te a phah tih a lai khaw a dang dongla kap.
Soyluların sesi kesilir, Dilleri damaklarına yapışırdı.
11 Hna loh a yaak vaengah kai n'uem tih mik loh a hmuh vaengah kai n'rhalrhing sak.
Beni duyan kutlar, Beni gören överdi;
12 Mangdaeng loh bomnah a bih tih cadah neh a taengah aka bom aka om pawt khaw ka loeih sak.
Çünkü yardım isteyen yoksulu, Desteği olmayan öksüzü kurtarırdım.
13 Hlang milh kah yoethennah te kai soah pai tih nuhmai kah lungbuei khaw ka tamhoe sak.
Ölmekte olanın hayır duasını alır, Dul kadının yüreğini sevinçten coştururdum.
14 Duengnah te ka bai tih hnikul bangla kai n'khuk. Ka tiktamnah he ka sammuei nah ni.
Doğruluğu giysi gibi giyindim, Adalet kaftanım ve sarığımdı sanki.
15 Mikdael taengah mik la, khokhaem taengah kho la ka om.
Körlere göz, Topallara ayaktım.
16 Kai tah khodaeng taengah a napa la ka om tih ming pawt kah tuituknah te ka khe pah.
Yoksullara babalık eder, Garibin davasını üstlenirdim.
17 Boethae kah pumcu te ka thuk pah tih a no lamkah maeh te ka voeih pah.
Haksızın çenesini kırar, Avını dişlerinin arasından kapardım.
18 Te dongah, “Ka bu ah ka pal mako,” ka ti tih laivin bangla khohnin ka puh.
“‘Son soluğumu yuvamda vereceğim’ diye düşünüyordum, ‘Günlerim kum taneleri kadar çok.
19 Ka yung loh tui taengla a muk tih buemtui loh ka cangvuei dongah rhaeh.
Köküm sulara erişecek, Çiy geceyi dallarımda geçirecek.
20 Ka thangpomnah ka taengah thai tih ka lii ka kut dongah tinghil.
Aldığım övgüler tazelenecek, Elimdeki yay yenilenecek.’
21 Kai taengah a hnatun uh tih a lamtawn uh dongah ka cilsuep ham kuemsuem uh.
“İnsanlar beni saygıyla dinler, Öğüdümü sessizce beklerlerdi.
22 Ka ol hnukah talh uh voel pawt tih kai olthui he amih soah tla.
Ben konuştuktan sonra onlar konuşmazdı, Sözlerim üzerlerine damlardı.
23 Kai ham tah khotlan bangla a lamtawn uh tih a ka loh tlankhol bangla a ang uh.
Yağmuru beklercesine beni bekler, Son yağmurları içercesine sözlerimi içerlerdi.
24 Amih taengah ka luem dae n'tangnah uh pawt tih ka maelhmai vangnah dongah khaw yalh uh pawh.
Kendilerine gülümsediğimde gözlerine inanmazlardı, Güler yüzlülüğüm onlara cesaret verirdi.
25 Amih kah longpuei te ka coelh tih boeilu la ka ngol. Caem lakli ah manghai bangla kho ka sak tih rhahdoe cangpoem akhaw a hloep.
Onların yolunu ben seçer, başlarında dururdum, Askerlerinin ortasında kral gibi otururdum, Yaslıları avutan biri gibiydim.
