Joba 29
1 Job loh amah kah a pom te a cong tih,
En Job ging voort zijn spreuk op te heffen, en zeide:
2 “Kai he hlamat kah hla bangla aka khueh tih Pathen kah khohnin bangla kai aka tuem te unim?
Och, of ik ware, gelijk in de vorige maanden, gelijk in de dagen, toen God mij bewaarde!
3 Amah loh a hmaithoi te ka lu soah a thangthen tih amah kah vangnah nen ni a. hmuep ah khaw ka caeh.
Toen Hij Zijn lamp deed schijnen over mijn hoofd, en ik bij Zijn licht de duisternis doorwandelde;
4 Ka cavaa tue vaengah khaw ka dap ah Pathen kah baecenol la ka om.
Gelijk als ik was in de dagen mijner jonkheid, toen Gods verborgenheid over mijn tent was;
5 Tlungthang te kai taengah om pueng tih, ka kaepvai ka ca rhoek om.
Toen de Almachtige nog met mij was, en mijn jongens rondom mij;
6 Ka khokan te suknaeng neh a hluk tih lungpang loh kai ham situi sokca a long sak.
Toen ik mijn gangen wies in boter, en de rots bij mij oliebeken uitgoot;
7 Vangpuei vongka ah ka thoeng tih toltung ah ka ngolhmuen cikngae sak.
Toen ik uitging naar de poort door de stad, toen ik mijn stoel op de straat liet bereiden.
8 Kai m'hmuh uh vaengah cadong rhoek te thuh uh. Patong rhoek khaw thoo uh tih pai uh.
De jongens zagen mij, en verstaken zich, en de stokouden rezen op en stonden.
9 Mangpa rhoek loh olthui te a phah uh tih a kut te a ka dongla a khueh uh.
De oversten hielden de woorden in, en leiden de hand op hun mond.
10 Rhaengsang rhoek ol te a phah tih a lai khaw a dang dongla kap.
De stem der vorsten verstak zich, en hun tong kleefde aan hun gehemelte.
11 Hna loh a yaak vaengah kai n'uem tih mik loh a hmuh vaengah kai n'rhalrhing sak.
Als een oor mij hoorde, zo hield het mij gelukzalig; als mij een oog zag, zo getuigde het van mij.
12 Mangdaeng loh bomnah a bih tih cadah neh a taengah aka bom aka om pawt khaw ka loeih sak.
Want ik bevrijdde den ellendige, die riep, en den wees, die geen helper had.
13 Hlang milh kah yoethennah te kai soah pai tih nuhmai kah lungbuei khaw ka tamhoe sak.
De zegen desgenen, die verloren ging, kwam op mij; en het hart der weduwe deed ik vrolijk zingen.
14 Duengnah te ka bai tih hnikul bangla kai n'khuk. Ka tiktamnah he ka sammuei nah ni.
Ik bekleedde mij met gerechtigheid, en zij bekleedde mij; mijn oordeel was als een mantel en vorstelijke hoed.
15 Mikdael taengah mik la, khokhaem taengah kho la ka om.
Den blinden was ik tot ogen, en den kreupelen was ik tot voeten.
16 Kai tah khodaeng taengah a napa la ka om tih ming pawt kah tuituknah te ka khe pah.
Ik was den nooddruftigen een vader; en het geschil, dat ik niet wist, dat onderzocht ik.
17 Boethae kah pumcu te ka thuk pah tih a no lamkah maeh te ka voeih pah.
En ik verbrak de baktanden des verkeerden, en wierp den roof uit zijn tanden.
18 Te dongah, “Ka bu ah ka pal mako,” ka ti tih laivin bangla khohnin ka puh.
En ik zeide: Ik zal in mijn nest den geest geven, en ik zal de dagen vermenigvuldigen als het zand.
19 Ka yung loh tui taengla a muk tih buemtui loh ka cangvuei dongah rhaeh.
Mijn wortel was uitgebreid aan het water, en dauw vernachtte op mijn tak.
20 Ka thangpomnah ka taengah thai tih ka lii ka kut dongah tinghil.
Mijn heerlijkheid was nieuw bij mij, en mijn boog veranderde zich in mijn hand.
21 Kai taengah a hnatun uh tih a lamtawn uh dongah ka cilsuep ham kuemsuem uh.
Zij hoorden mij aan, en wachtten, en zwegen op mijn raad.
22 Ka ol hnukah talh uh voel pawt tih kai olthui he amih soah tla.
Na mijn woord spraken zij niet weder, en mijn rede drupte op hen.
23 Kai ham tah khotlan bangla a lamtawn uh tih a ka loh tlankhol bangla a ang uh.
Want zij wachtten naar mij, gelijk naar den regen, en sperden hun mond open, als naar den spaden regen.
24 Amih taengah ka luem dae n'tangnah uh pawt tih ka maelhmai vangnah dongah khaw yalh uh pawh.
Lachte ik hun toe, zij geloofden het niet; en het licht mijns aangezichts deden zij niet nedervallen.
25 Amih kah longpuei te ka coelh tih boeilu la ka ngol. Caem lakli ah manghai bangla kho ka sak tih rhahdoe cangpoem akhaw a hloep.
Verkoos ik hun weg, zo zat ik bovenaan, en woonde als een koning onder de benden, als een, die treurigen vertroost.
