Joba 28
1 Cak ham a khorhui om tih sui ham khaw a ciil nah hmuen om.
Tiyak na mayroong isang mina ng pilak, isang lugar kung saan dinadalisay nila ang ginto.
2 Thicung khaw laipi lamloh a loh tih lungto te rhohum la a tlae.
Hinuhukay ang bakal mula sa lupa; tinutunaw ang tanso mula sa bato.
3 A bawtnah te a hmuep neh a khuetnah a cungkuem hil a khueh. Anih loh lungto te a hmuep neh dueknah hlipkhup ah khaw a hoem.
Nagtatakda ang tao ng wakas sa kadiliman at hinahanap sa pinakamalayong hangganan, ang mga bato sa karimlan at makapal na kadiliman.
4 Soklong te aka bakuep taeng lamloh a yoe tih kho neh caeh khaw a hnilh uh. Hlanghing lamkah aka tlayae rhoek khaw hinghuen uh.
Gumagawa siya ng isang hukay pangminahan malayo sa kung saan naninirahan ang mga tao, mga lugar na nalimutan ng kaninumang paa. Naglalambitin siya malayo sa ibang mga tao; pabalik-balik na umiindayog.
5 Diklai amah lamloh buh thoeng tih, a hmui ah hmai bangla om.
Tungkol sa lupa, mula kung saan nanggagaling ang tinapay, tinutupok ito sa ilalim na parang ng apoy.
6 A lungto te minhum hmuen tih, a taengah sui laipi om.
Ang mga bato nito ay ang lugar kung saan matatagpuan ang mga safiro, at ang alabok nito ay naglalaman ng ginto.
7 A hawn te vatlung loh ming pawt tih, maisi mik loh hmu pawh.
Walang ibong mahuhuli ang nakakaalam ng landas patungo rito, ni nakita ito ng mata ng palkon.
8 Te te sa ca rhoek loh cawt pawt tih te donglong te sathuengca long khaw pawn pawh.
Hindi pa nalalakaran ang ganitong landas ng mga mapagmalaking hayop, ni dumaan na doon ang mabangis na leon.
9 Hmailung soah a kut a hlah tih tlang pataeng a yung ah a phil.
Ipinapatong ng isang tao ang kaniyang kamay sa matigas na bato; itinataob niya ang mga bundok sa kanilang mga ugat.
10 Sokko lungpang dongah a khoel tih umponah cungkuem khaw a mik loh a hmuh.
Bumubutas siya ng mga lagusan sa mga bato; nakikita ng kaniyang mata ang bawat mahahalagang bagay doon.
11 Tuiva tuilong khaw a kueng tih, olhuep te khosae la a khuen.
Ginagapos niya ang mga batis para hindi sila umaagos; anumang nakatago roon kaniyang dinadala sa liwanag.
12 Tedae me rhoek ah nim cueihnah a hmuh tih, yakmingnah hmuen he menim?
Saan kaya matatagpuan ang karunungan? Saan kaya ang lugar ng pang-unawa?
13 A phu te hlanghing loh ming pawt tih, mulhing khohmuen ah a hmuh moenih.
Hindi alam ng tao ang halaga nito; ni hindi ito natatagpuan sa lupain ng mga buhay.
14 Tuidung loh, “Te te kai ah moenih,” a ti tih, tuitunli loh, “Kai taengah moenih,” a ti.
Sinasabi ng malalim na mga tubig sa ilalim ng lupa, “Wala ito sa akin'; Sinasabi ng karagatan, “Wala ito sa akin.'
15 Te ham te sui cilh khaw pae thai pawt tih, cueihnah a phu te cak khaw a khiing pah.
Hindi ito matatamo kapalit ng ginto; ni hindi matitimbang ang pilak bilang presyo nito.
16 Ophir sui nen khaw, oitha lung vang nen khaw minhum nen ting pawh.
Hindi ito matutumbasan ng ginto ng Ofir, ng mahalagang oniks o safiro.
17 Te te sui neh canglung neh tluk pawt tih, a hnothung he suicilh hnopai bal moenih.
Ang halaga nito ay hindi matutumbasan ng ginto at kristal; ni hindi ito maipagpapalit sa mga alahas ng mainam na ginto.
18 Maerhuhlung neh disaehlung khaw thui lawk pawt tih, cueihnah rhovoep tah lungvang lakah then.
Hindi karapat-dapat banggitin ang koral o haspe; tunay nga, ang presyo ng karunungan ay higit kaysa sa mga rubi.
19 Te te Kusah vaya nen khaw tluk pawt tih, sui cilh nen khaw ting pawh.
Hindi ito matutumbasan ng topaz ng Etiopia; ni hindi ito mapapahalagahan sa purong ginto.
20 Te dongah cueihnah he me lamkah nim ha pawk tih, yakmingnah hmuen he menim?
Kung gayon, saan nga nagmumula ang karunungan? Saan ang lugar ng pang-unawa?
21 Mulhing boeih kah mik lamloh a thuh pah tih, vaan kah vaa taeng lamloh a thuh.
Natatago ang karunungan mula sa mga mata ng lahat ng mga buhay na bagay at pinanatiling nakatago mula sa mga ibon ng mga kalangitan.
22 Abaddon neh dueknah loh, “A olthang te kaimih hna neh ka yaak uh,” a ti.
Sinasabi ng Pagkawasak at Kamatayan, 'Isa lamang sabi-sabi tungkol dito ang narinig ng aming mga tainga.'
23 Pathen loh a longpuei a yakming tih, a hmuen te khaw amah loh a ming.
Nauunawaan ng Diyos ang landas patungo rito; Alam niya ang lugar nito.
24 Amah loh diklai khobawt hil a paelki tih, vaan hmui khaw boeih a hmuh.
Dahil tumitingin siya hanggang sa mga pinakadulo ng daigdig at nakikita lahat ng nasa ilalim ng mga kalangitan.
25 Yilh kah a khiing a khueh pah tih tui khaw cungnueh neh a nueh.
Sa nakaraan, ginawa niya ang pwersa ng hangin at binaha-bahagi ang mga tubig ayon sa sukat.
26 Amah loh khotlan ham rhi a suem tih rhaek ol ham khaw longpuei a khueh.
Gumawa siya ng isang kautusan para sa ulan at isang landas para sa kidlat ng kulog.
27 Cueihnah te a hmuh tih a tae. Cueihnah te a sikim sak tih a khe bal.
Pagkatapos nakita niya ang karunungan at ipinahayag ito; tunay nga, itinatag niya ito at sinuri niya ito.
28 Hlang taengah khaw, ‘Ka Boeipa hinyahnah he cueihnah la om tih boethae lamloh nong he yakmingnah,’ a ti,” a ti nah.
Sa mga tao sinabi niya, 'Tingnan ninyo, ang takot sa Panginoon — iyan ang karunungan; ang lumayo sa kasamaan ay pang-unawa.”
