Joba 27
1 Job loh amah kah a huel ham te a koei tih,
Addidit quoque Iob, assumens parabolam suam, et dixit:
2 “Pathen kah hingnah loh kai kah laitloeknah a khoe tih Tlungthang lo ka hinglu a phaep.
Vivit Deus, qui abstulit iudicium meum, et Omnipotens, qui ad amaritudinem adduxit animam meam.
3 Ka khuikah ka hiil boeih neh ka hnarhong khuikah he Pathen mueihla ni.
Quia donec superest halitus in me, et spiritus Dei in naribus meis,
4 Ka hmuilai loh dumlai thui boel saeh lamtah ka lai loh palyal la caitawk boel saeh.
Non loquentur labia mea iniquitatem, nec lingua mea meditabitur mendacium.
5 Nangmih te kan tang sak atah kai ham savisava. Ka pal duela ka muelhtuetnah he kamah lamloh ka khoe mahpawh.
Absit a me ut iustos vos esse iudicem: donec deficiam, non recedam ab innocentia mea.
6 Ka duengnah te ka kop vetih ka hlah mahpawh. Kamah tue lamlong tah ka thinko he veet voel mahpawh.
Iustificationem meam, quam cœpi tenere, non deseram: neque enim reprehendit me cor meum in omni vita mea.
7 Ka thunkha te a halang bangla, kai aka tlai thil khaw a boethae bangla om saeh.
Sit ut impius, inimicus meus: et adversarius meus, quasi iniquus.
8 Lailak kah ngaiuepnah tah menim? A mueluem tih Pathen loh a hinglu a bong pah.
Quæ est enim spes hypocritæ si avare rapiat, et non liberet Deus animam eius?
9 A soah citcai loh a pai vaengah a pangngawlnah te Pathen loh a hnatun nim?
Numquid Deus audiet clamorem eius cum venerit super eum angustia?
10 Tlungthang dongah pang a dok vetih, a tue boeih ah Pathen a khue bitni.
Aut poterit in Omnipotente delectari, et invocare Deum omni tempore?
11 Pathen kah kut te nangmih kan thuinuet phoe vetih, Tlungthang taengkah te ka phah mahpawh.
Docebo vos per manum Dei quæ Omnipotens habeat, nec abscondam.
12 Nangmih boeih khaw na hmuh vaengah balae tih a honghi neh na hoemdawk he.
Ecce, vos omnes nostis, et quid sine causa vana loquimini?
13 Halang hlang loh Pathen taeng lamkah khoyo neh hlanghaeng loh Tlungthang taeng lamkah rho a dang he,
Hæc est pars hominis impii apud Deum, et hæreditas violentorum, quam ob Omnipotente suscipient.
14 a ca te cunghang hamla a ping pah tih a cadil cahma khaw buh cung uh mahpawh.
Si multiplicati fuerint filii eius, in gladio erunt, et nepotes eius non saturabuntur pane.
15 A rhaengnaeng, a rhaengnaeng te dueknah loh a up vetih a nuhmai rhoek loh rhah uh mahpawh.
Qui reliqui fuerint ex eo, sepelientur in interitu, et viduæ illius non plorabunt.
16 Cak te laipi bangla hmoeng vetih hnicu te dikpo bangla soe ni.
Si comportaverit quasi terram argentum, et sicut lutum præparaverit vestimenta:
17 Tawn cakhaw aka dueng loh a bai vetih cak te ommongsitoe loh a tael ni.
Præparabit quidem, sed iustus vestietur illis: et argentum innocens dividet.
18 A im te ning bangla a sak tih dungtlungim bangla rhalrhing a khueh.
Ædificavit sicut tinea domum suam, et sicut custos fecit umbraculum.
19 Hlanglen la yalh dae khoem uh mahpawh. A mik a dai dae amah om voel pawh.
Dives cum dormierit, nihil secum auferet: aperiet oculos suos, et nihil inveniet.
20 Anih te tui bangla mueirhih loh a phatawt khoyin ah cangpalam loh a pom.
Apprehendet eum quasi aqua inopia, nocte opprimet eum tempestas.
21 Anih te kanghawn loh a khuen tih khum. Te vaengah anih te amah hmuen lamloh a yawn.
Tollet eum ventus urens, et auferet, et velut turbo rapiet eum de loco suo.
22 Anih te a voeih tih lungma a ti pawt dongah a kut lamloh yong la yong coeng.
Et mittet super eum, et non parcet: de manu eius fugiens fugiet.
23 A taengah a kut a paeng uh tih anih te amah hmuen lamloh kut a ving thil.
Stringet super eum manus suas, et sibilabit super illum, intuens locum eius.
