< Joba 26 >

1 Job loh a doo tih,
آنگاه ایوب پاسخ داد:
2 “Metlam thadueng mueh te na bom tih sarhi aka tak mueh bantha te na khang?
چه مددکاران خوبی هستید! چه خوب مرا در هنگام سختی دلداری دادید!
3 Metlam lae cueihnah aka tal te na uen tih a cungkuem ah lungming cueihnah na ming sak.
چه خوب با پندهای خود مرا متوجهٔ حماقتم ساختید و چه حرفهای عاقلانه‌ای زدید!
4 U taengah nim ol na thui tih, nang lamloh u kah hiil nim aka thoeng?
چطور به فکرتان رسید این سخنان عالی را به زبان بیاورید؟
5 Sairhai tah tui hmui ah kilkul uh tih kho a sak.
ارواح مردگان می‌لرزند، آنان که زیر آبهایند و همۀ ساکنانش.
6 A taengah saelkhui khaw pumtling la om tih Abaddon khaw himbai om pawh. (Sheol h7585)
هاویه به حضور خدا عریان است، و اَبَدون را پوششی نیست. (Sheol h7585)
7 Tlangpuei ah hinghong la a yaal tih bang aka om pawt soah khaw diklai a dingkoei sak‍.
خدا آسمان شمالی را بر خلاء می‌گستراند و زمین را بر نیستی می‌آویزد.
8 A khomai khuiah tui a cun tih cingmai te a hmui ah a ueth pawh.
او آب را در ابرهای خود قرار می‌دهد و ابرها از سنگینی آن شکاف بر نمی‌دارند.
9 A cingmai te a soah a yaal tih ngolkhoel hmai a dah.
خدا تخت خود را با ابرهایش می‌پوشاند.
10 Vangnah neh a hmuep laklo kah a khuetnah hamla tui hman ah a rhi a rhuen pah.
او برای اقیانوس حد می‌گذارد و برای روز و شب مرز قرار می‌دهد.
11 Vaan kah tung khaw hlinghloek uh tih a tluungnah dongah a ngaihmang uh.
ارکان آسمان از نهیب او به لرزه در می‌آیند.
12 A thadueng loh tuipuei te a phih tih a lungcuei neh Rahab a phop.
او با قدرت خویش دریا را مهار می‌کند و با حکمت خود هیولای دریا را در هم می‌شکند.
13 A mueihla loh vaan kah khocil a thoeng sak tih a kut loh yingyet rhul khaw a toeh.
دَم خدا آسمانها را صاف و شفاف می‌سازد، و دست او مار تیزرو را سوراخ می‌کند.
14 He tah a longpuei dongkah longpuei hmoi ni he. A thayung thamal kah khohum khuiah amah kah ol duem te metlam n'yaak? A thayung thamal te u long a yakming pai eh?” a ti.
اینها تنها بخش کوچکی از کارهای عظیم اوست و زمزمه‌ای از صدای غرش او. پس کیست که بتواند در برابر قدرت او بایستد؟

< Joba 26 >