Joba 23
1 Job loh a doo tih,
A odpowiadając Ijob rzekł:
2 Tihnin ah khaw boekoek bangla ka kohuetnah loh ka kut he ka hueinah neh a nan.
Czemuż jeszcze uporem zowiecie narzekanie moje, choć bieda moja cięższa jest niż wzdychanie moje?
3 U loh n'khueh khaw ka ming vetih amah te ka hmuh phoeiah amah kah hmuenmol la ka pha lah mako?
Obym wiedział, gdziebym go mógł znaleść, szedłbym aż do stolicy jego.
4 A mikhmuh ah laitloeknah ka khueng lah vetih ka ka ah toelthamnah ka paem lah mako.
Przełożyłbym przed nim sprawę moję, a usta moje napełniłbym dowodami.
5 Olthui te ka ming tih kai n'doo vaengkah kai hamla a thui te ka yakming lah mako.
Dowiedziałbym się, jakoby mi odpowiedział, a zrozumiałbym, coby mi rzekł.
6 Thadueng cungkuem neh kai n'ho saeh a? Amah loh kai taengah khueh het mahpawt a?
Izaż się w wielkości siły swojej będzie spierał ze mną? Nie; i owszem sam mi doda siły.
7 Aka thuem te a hmaiah a tluung pahoi lah vetih, kai he laitloek khui lamloh a yoeyah la ka loeih mako.
Tamby się człowiek szczery rozprawił z nim, i byłbym wolnym wiecznie od sędziego mego.
8 Khothoeng la ka caeh mai akhaw amah a om moenih. A hnuk ah khaw anih te ka yakming moenih.
Ale oto, pójdęli wprost, niemasz go; a jeźli nazad, nie dojdę go.
9 Banvoei ah a saii vaengah ka hmuh moenih. Bantang la a mael vaengah ka hmuh moenih.
Pójdęli w lewo, choćby zatrudniony był, nie oglądam go; ukryłliby się w prawo, nie ujrzę go,
10 Tedae longpuei a ming dongah kai he ka taengah n'noemcai tih sui bangla ka thoeng.
Gdyż on zna drogę moję; a będzieli mię doświadczał, jako złoto wynijdę.
11 A khokan te ka khopha loh a vai. A longpuei te ka ngaithuen tih ka phael moenih.
Śladu jego trzymała się noga moja; drogim jego przestrzegał, a nie zstępowałem z niej.
12 A hmuilai kah olpaek khaw ka hlong pawt tih ka buhvae lakah a ka lamkah ol ni ka khoem.
Od przykazania ust jego nie odchylałem się; owszem, postanowiłem u siebie zachować słowa ust jego.
13 Tedae amah tah pakhat la om tih, ulong anih a mael thil thai? Te dongah a hinglu kah a ngaih bangla a saii.
Jeźli on przy swem stanie, któż go odwróci? bo co dusza jego żąda, to uczyni:
14 Ka oltlueh te a thuung tih te bang te amah taengah yet.
Bo on wykona, co postanowił o mnie, a takowych przykładów dosyć jest u niego.
15 Te dongah a mikhmuh lamloh ka let coeng. Ka yakming dongah amah te ka rhih.
Przetoż od oblicza jego strwożyłem się, a uważając to, lękam się go.
16 Pathen loh kai lungbuei a phoena sak tih tlungthang loh kai n'let sak.
Bóg zemdlił serce moje, a Wszechmocny zatrwożył mną.
17 Tedae a hmuep kah maelhmai loh m'biit pawt tih ka maelhmai te a khohmuep loh a dah moenih.
Tak, żem mało nie zginął od ciemności; bo przed oblicznością moją nie zakrył zamroczenia.
