Joba 23
1 Job loh a doo tih,
Respondens autem Iob, ait:
2 Tihnin ah khaw boekoek bangla ka kohuetnah loh ka kut he ka hueinah neh a nan.
Nunc quoque in amaritudine est sermo meus, et manus plagæ meæ aggravata est super gemitum meum.
3 U loh n'khueh khaw ka ming vetih amah te ka hmuh phoeiah amah kah hmuenmol la ka pha lah mako?
Quis mihi tribuat ut cognoscam et inveniam illum, et veniam usque ad solium eius?
4 A mikhmuh ah laitloeknah ka khueng lah vetih ka ka ah toelthamnah ka paem lah mako.
Ponam coram eo iudicium, et os meum replebo increpationibus.
5 Olthui te ka ming tih kai n'doo vaengkah kai hamla a thui te ka yakming lah mako.
Ut sciam verba, quæ mihi respondeat, et intelligam quid loquatur mihi.
6 Thadueng cungkuem neh kai n'ho saeh a? Amah loh kai taengah khueh het mahpawt a?
Nolo multa fortitudine contendat mecum, nec magnitudinis suæ mole me premat.
7 Aka thuem te a hmaiah a tluung pahoi lah vetih, kai he laitloek khui lamloh a yoeyah la ka loeih mako.
Proponat æquitatem contra me, et perveniat ad victoriam iudicium meum.
8 Khothoeng la ka caeh mai akhaw amah a om moenih. A hnuk ah khaw anih te ka yakming moenih.
Si ad Orientem iero, non apparet: si ad Occidentem, non intelligam eum.
9 Banvoei ah a saii vaengah ka hmuh moenih. Bantang la a mael vaengah ka hmuh moenih.
Si ad sinistram, quid agam? non apprehendam eum: si me vertam ad dexteram, non videbo illum.
10 Tedae longpuei a ming dongah kai he ka taengah n'noemcai tih sui bangla ka thoeng.
Ipse vero scit viam meam, et probavit me quasi aurum, quod per ignem transit:
11 A khokan te ka khopha loh a vai. A longpuei te ka ngaithuen tih ka phael moenih.
Vestigia eius secutus est pes meus, viam eius custodivi, et non declinavi ex ea.
12 A hmuilai kah olpaek khaw ka hlong pawt tih ka buhvae lakah a ka lamkah ol ni ka khoem.
A mandatis labiorum eius non recessi, et in sinu meo abscondi verba oris eius.
13 Tedae amah tah pakhat la om tih, ulong anih a mael thil thai? Te dongah a hinglu kah a ngaih bangla a saii.
Ipse enim solus est, et nemo avertere potest cogitationem eius: et anima eius quodcumque voluit, hoc fecit.
14 Ka oltlueh te a thuung tih te bang te amah taengah yet.
Cum expleverit in me voluntatem suam, et alia multa similia præsto sunt ei.
15 Te dongah a mikhmuh lamloh ka let coeng. Ka yakming dongah amah te ka rhih.
Et idcirco a facie eius turbatus sum, et considerans eum, timore sollicitor.
16 Pathen loh kai lungbuei a phoena sak tih tlungthang loh kai n'let sak.
Deus mollivit cor meum, et Omnipotens conturbavit me.
17 Tedae a hmuep kah maelhmai loh m'biit pawt tih ka maelhmai te a khohmuep loh a dah moenih.
Non enim perii propter imminentes tenebras, nec faciem meam operuit caligo.
