Joba 21
1 Te phoeiah Job loh a doo tih tih,
Respondens autem Iob, dixit:
2 Ka ol hnatun, hnatun lamtah te te nangmih kah hloephloeinah om saeh.
Audite quæso sermones meos, et agite pœnitentiam.
3 Ka thui vaengah kai ol he ueh mai lamtah ka thui hnukah nan tamdaeng akhaw.
Sustinete me, et ego loquar, et post mea, si videbitur, verba ridete.
4 Kai khaw ka kohuetnah he hlang hut a? Balae tih ka mueihla loh a ngen pawt mai eh?
Numquid contra hominem disputatio mea est, ut merito non debeam contristari?
5 Kai taengla a mael vaengah hal tih a kut neh a ka te a puei.
Attendite me, et obstupescite, et superponite digitum ori vestro:
6 Ka poek bal vaengah ka let tih ka pumsa he tuennah loh a tuuk.
Et ego quando recordatus fuero, pertimesco, et concutit carnem meam tremor.
7 Halang rhoek tah haimo la a hing uh akhaw balae tih tatthai la a len uh.
Quare ergo impii vivunt, sublevati sunt, confortatique divitiis?
8 A mikhmuh kah a tiingan rhoek neh a mikhmuh kah a cadil cahma khaw amih taengah a cikngae sak.
Semen eorum permanet coram eis, propinquorum turba, et nepotum in conspectu eorum.
9 Amih im khaw birhihnah lamloh ngaimongnah la om tih Pathen kah conghol loh amih soah cuk thil pawh.
Domus eorum securæ sunt et pacatæ, et non est virga Dei super illos.
10 A vaito a pil vaengah a vaito a pom khaw tuei pawt tih thangyah tlaih pawh.
Bos eorum concepit, et non abortivit: vacca peperit, et non est privata fœtu suo.
11 A casenca rhoek te boiva bangla a hlah uh tih a camoe rhoek loh soipet uh.
Egrediuntur quasi greges parvuli eorum, et infantes eorum exultant lusibus.
12 Kamrhing neh rhotoeng te a phueih uh tih phavi ol neh a kohoe uh.
Tenent tympanum, et citharam, et gaudent ad sonitum organi.
13 Amamih vaengkah tue then khuiah muei uh tih hmawn uh. Mikhaptok ah saelkhui la ael uh. (Sheol h7585)
Ducunt in bonis dies suos, et in puncto ad inferna descendunt. (Sheol h7585)
14 Tedae Pathen taengah, “Kaimih taeng lamloh nong laeh. Na longpuei ming ham ka ngaih uh moenih.
Qui dixerunt Deo: Recede a nobis, et scientiam viarum tuarum nolumus.
15 Anih taengah thothueng ham khaw unim tlungthang? A taengah n'cuuk uh ham khaw balae a hoeikhang eh?” a ti uh.
Quis est Omnipotens, ut serviamus ei? et quid nobis prodest si oraverimus illum?
16 Amih kah thennah khaw amamih kut ah om pawt lah ko ke. Halang rhoek kah cilsuep te kai lamloh lakhla saeh.
Verumtamen quia non sunt in manu eorum bona sua, consilium impiorum longe sit a me.
17 Halang rhoek kah hmaithoi tah metlam khaw thi tih amamih kah rhainah amamih soah a thoeng pah. A thintoek neh a rhilong a suem pah.
Quoties lucerna impiorum extinguetur, et superveniet eis inundatio, et dolores dividet furoris sui?
18 Khohli hmai ah cangkong bangla om uh tih cangkik bangla cangpalam loh a khuen.
Erunt sicut paleæ ante faciem venti, et sicut favilla quam turbo dispergit.
19 Pathen loh a ca rhoek ham a khoem coeng. A boethae te amah taengah thuung saeh lamtah ming saeh.
Deus servabit filiis illius dolorem patris: et cum reddiderit, tunc sciet.
20 A sitlohthamlam te a mik, a mik ah tueng saeh lamtah tlungthang kah kosi te mam sak saeh.
Videbunt oculi eius interfectionem suam, et de furore Omnipotentis bibet.
21 A hnukah a imkhui ham a kongaih te balae? A hla kah a tarhing khaw bawt coeng.
Quid enim ad eum pertinet de domo sua post se? et si numerus mensium eius dimidietur?
22 Pathen te mingnah a tukkil a? Amah he pomsang tih lai a tloek.
Numquid Deus docebit quispiam scientiam, qui excelsos iudicat?
23 A cungkuem dongah bidipbisok tih thayoeituipan la amah kah thincaknah rhuhrhong neh aka duek he,
Iste moritur robustus et sanus, dives et felix.
24 A rhangsuk khaw suktui buem tih a rhuh hliing khaw sulpuem.
Viscera eius plena sunt adipe, et medullis ossa illius irrigantur:
25 Hinglu khahing la duek tih hnothen aka ca pawt he khaw,
Alius vero moritur in amaritudine animæ absque ullis opibus:
26 laipi khuiah rhenten yalh tih a rhit loh a soah a yol.
Et tamen simul in pulvere dormient, et vermes operient eos.
27 Nangmih kah kopoek ka ming phoeiah tangkhuepnah neh kai soah nan hul ni te.
Certe novi cogitationes vestras, et sententias contra me iniquas.
28 “Hlangcong im te menim? Halang tolhmuen kah dap te menim?” na ti uh.
Dicitis enim: Ubi est domus principis? et ubi tabernacula impiorum?
29 Longpuei aka poeng rhoek te na dawt uh pawt tih amih kah miknoek khaw na hmat uh pawt nim?
Interrogate quemlibet de viatoribus, et hæc eadem illum intelligere cognoscetis:
30 Rhainah khohnin lamloh boethae te a tuem tih thinpom khohnin lamloh a khuen te ta.
Quia in diem perditionis servatur malus, et ad diem furoris ducetur.
31 A khoboe te a mikhmuh ah aka phoe pah te unim? A saii bangla a taengah aka thuung te unim?
Quis arguet coram eo viam eius? et quæ fecit, quis reddet illi?
32 Anih khaw phuel la a khuen vaengah laivuei ni a. hak thil.
Ipse ad sepulchra ducetur, et in congerie mortuorum vigilabit.
33 Anih ham soklong kah dikmuh khaw tui. Anih hnuk te hlang boeih loh a thoelh tih anih hmai kah hlangmi tae lek pawh.
Dulcis fuit glareis Cocyti, et post se omnem hominem trahet, et ante se innumerabiles.
34 Te dongah balae tih a honghi la kai he nan hloep uh? Nangmih kah taikhaih khaw boekoeknah la cul coeng,” a ti.
Quomodo igitur consolamini me frustra, cum responsio vestra repugnare ostensa sit veritati?
