< Joba 20 >
1 Te phoeiah Naamathi Zophar loh a doo tih,
Respondens autem Sophar Naamathites, dixit:
2 “Te dongah ka pomnah kai n'thuung tih kamah khuiah ka tawn uh coeng dongah ni.
Idcirco cogitationes meæ variæ succedunt sibi, et mens in diversa rapitur.
3 Ka thuituennah he mingthae la ka yaak dongah ka yakmingnah dongah mueihla loh kai n'doo.
Doctrinam, qua me arguis, audiam, et spiritus intelligentiæ meæ respondebit mihi.
4 Suen lamloh diklai dongah hlang a khueh parhi te na ming a?
Hoc scio a principio, ex quo positus est homo super terram,
5 Halang kah omngaih laa tah yoei tih lailak kah kohoenah khaw mikhaptok hil mai ni.
Quod laus impiorum brevis sit, et gaudium hypocritæ ad instar puncti.
6 A thinlennah te vaan duela cet tih a lu loh khomai duela puet cakhaw,
Si ascenderit usque ad cælum superbia eius, et caput eius nubes tetigerit:
7 a aek bangla a yoeyah la milh vetih anih aka hmu rhoek loh, “Anih ta?” a ti uh ni.
Quasi sterquilinium in fine perdetur: et qui eum viderant, dicent: Ubi est?
8 Mang bangla a ding phoeiah tah anih te hmu uh pawh. Khoyin kah olphong bangla khum hmata.
Velut somnium avolans non invenietur, transiet sicut visio nocturna.
9 A mik loh a hmuh khaw rhaep mahpawh. Anih te amah hmuen ah mae voel mahpawh.
Oculus, qui eum viderat, non videbit, neque ultra intuebitur eum locus suus.
10 A ca rhoek loh tattloel rhoek te a moeithen uh tih a kut loh a thahuem te a mael uh.
Filii eius atterentur egestate, et manus illius reddent ei dolorem suum.
11 A rhuh tah a cacawn rhoek bangla hah uh dae a cacawn rhoek khaw amah neh laipi dongah ni a yalh eh.
Ossa eius implebuntur vitiis adolescentiæ eius, et cum eo in pulvere dormient.
12 A ka dongah tui mai cakhaw boethae te a lai hmui ah a thuh.
Cum enim dulce fuerit in ore eius malum, abscondet illud sub lingua sua.
13 Te te a hnaih tih a toeng pawt dongah a ka khui la a ma-uem.
Parcet illi, et non derelinquet illud, et celabit in gutture suo.
14 A bung khuikah a buh te a khui ah minta sue la poeh ni.
Panis eius in utero illius vertetur in fel aspidum intrinsecus.
15 Khuehtawn a dolh vaengah a bung khui lamloh lok vetih anih te Pathen loh a talh ni.
Divitias, quas devoravit, evomet, et de ventre illius extrahet eas Deus.
16 Minta sue loh a khut vetih rhulthae lai loh amah a ngawn ni.
Caput aspidum suget, et occidet eum lingua viperæ.
17 Soklong, tuiva neh khorha kah khoitui neh suknaeng te hmuh mahpawh.
(Non videat rivulos fluminis, torrentes mellis, et butyri.)
18 Thatloh phu te a thuung akhaw a hnothung kah thadueng bangla a dolh pawt dongah yoka pawh.
Luet quæ fecit omnia, nec tamen consumetur: iuxta multitudinem adinventionum suarum, sic et sustinebit.
19 tattloel te a neet phoeiah amah loh a sak mueh im te a hnoo sak tih a rawth pah.
Quoniam confringens nudavit pauperes: domum rapuit, et non ædificavit eam.
20 A bungko lamkah thayoeituipan te ming pawt tih a nai nen khaw loeih pawh.
Nec est satiatus venter eius: et cum habuerit quæ concupierat, possidere non poterit.
21 A caak ham caknoi om pawh. Te dongah a thennah poem hae mahpawh.
Non remansit de cibo eius, et propterea nihil permanebit de bonis eius.
22 A khuehtawn neh a hah vaengah anih te a daengdaeh vetih thakthaekung kah kut boeih te anih soah thoeng ni.
Cum satiatus fuerit, arctabitur, æstuabit, et omnis dolor irruet super eum.
23 Anih bung hah sak ham a taengah amah kah thintoek thinsa a tueih pah vetih a buhcak te anih soah a tlan sak.
Utinam impleatur venter eius, ut emittat in eum iram furoris sui, et pluat super illum bellum suum.
24 Thicung lungpok haica lamloh yong dae anih te rhohum lii loh a kah.
Fugiet arma ferrea, et irruet in arcum æreum.
25 A yueh vaengah a pumpu lamloh a pawlh pah. Te vaengah a hmuet khui lamkah mueirhih te amah soah rhaek la a caeh pah ni.
Eductus, et egrediens de vagina sua, et fulgurans in amaritudine sua: vadent, et venient super eum horribiles.
26 Hmaisuep cungkuem te khoem hamla a tung. A hmuh mueh hmai loh anih te a hlawp vetih a dap kah rhaengnaeng khaw a talh pah ni.
Omnes tenebræ absconditæ sunt in occultis eius: devorabit eum ignis, qui non succenditur, affligetur relictus in tabernaculo suo.
27 Anih kathaesainah te vaan loh a hliphen uh vetih diklai loh amah taengah a tai pah ni.
Revelabunt cæli iniquitatem eius, et terra consurget adversus eum.
28 A thintoeknah hnin ah tah a im kah cangpai khaw a poelyoe pah vetih a hawk pah ni.
Apertum erit germen domus illius, detrahetur in die furoris Dei.
29 Halang hlang loh tebang khoyo te Pathen taeng lamkah a dang tih Pathen loh a ol rho la a khueh pah,” a ti.
Hæc est pars hominis impii a Deo, et hereditas verborum eius a Domino.