< Joba 16 >

1 Te phoeiah Job loh a doo tih,
Y Job respondió y dijo:
2 “Te bang ol te muep ka yaak coeng. Nangmih boeih kah a hloep khaw thakthaenah ni.
Con frecuencia me llegan a los oídos tales cosas; son consoladores que solo dan problemas.
3 Khohli ol te a bawtnah om a? Balae tih na doo hamla nang n'huek.
¿Pueden las palabras que son como el viento ser detenidas? ¿O qué te anima a darles respuesta?
4 Kai khaw nang bangla ka thui thai ta. Na hinglu te ka hinglu yueng la om koinih olthui neh nangmih te kan sun vetih ka lu lamloh nangmih taengah ka hinghuen van ni.
No sería difícil para mí decir tales cosas si sus almas estuvieran en el lugar de mi alma; recopilando palabras contra ustedes y movería sobre ustedes mi cabeza.
5 Ka ka neh nangmih te kan duel lah vetih ka hmuilai kah thaphohnah loh n'hoeptlang mako.
Podría darte ánimo con mi boca, y el consejo de mis labios apaciguar tu dolor.
6 Ka thui akhaw ka thakkhoeihnah a rhoei moenih. Ka paa koinih kai lamloh metlam a caeh eh?
Si digo lo que tengo en mente, mi dolor no se reduce: y si me callo, ¿cuánto de eso va a salir de mí?
7 Ka hlangboel boeih khaw na pong uh tih ka ngak ngawn coeng.
Pero ahora él me ha vencido con cansancio y temor, y tu has asolado toda mi compañía.
8 Kai nan tonga sak khaw laipai la om coeng. Ka laithae khaw ka taengah pai sak tih, ka mikhmuh ah n'doo coeng.
Me has arrugado, ha surgido como testigo contra mí la flacura, se levanta como testigo a mi rostro.
9 A thintoek loh a baeh tih kai soah a konaeh. Kai taengah a no te a tah coeng. Ka rhal loh kai soah a mik a huel.
Estoy quebrantado por su ira, y su odio me persigue, ha afilado sus dientes contra mí; mis enemigos me miran con ojos crueles;
10 A ka neh kai n'ang thil uh. Kokhahnah neh ka kam han taam uh tih, kai taengah huek ha cu uh.
Sus bocas se mofan contra mí, los golpes de sus palabras amargas están cayendo en mi cara; burlones, todos ellos se juntan a una contra mí.
11 Pathen loh kai he hlang thae taengla n'det tih halang kut dongla kai m'muek.
Dios me entrega al poder de los pecadores, enviándome violentamente a las manos de los malhechores.
12 Thayoeituipan la ka om vaengah kai m'phae. Ka rhawn ah n'khak tih kai he n'taekyak. Te dongah kai he amah ham kutnoek la m'pai sak coeng.
Estaba tranquilo, pero sus manos me habían quebrantado; me ha cogido por el cuello, sacudiéndome en pedazos; Él me ha puesto como una marca para sus flechas.
13 Ka taengah a lithen rhoek loh m'vael uh tih ka kuel a khoh. Lungma a ti kolla diklai dongah ka hmuet phawt coeng.
Sus arqueros me rodean; Sus flechas atraviesan mis riñones sin piedad, mi hiel se esparce en la tierra.
14 A puut hman ah a puut loh kai m'va. Hlangrhalh bangla kai taengah cu.
Estoy quebrado de herida tras herida; viene corriendo hacia mí como un hombre de guerra.
15 Ka vin soah tlamhni ka hui tih ka ki khaw laipi neh ka poelyoe coeng.
He cosido cilicio sobre mi piel, y mi fuerza está hundida en el polvo.
16 Ka maelhmai he rhahnah neh nok la nok uh tih ka mikkhu khaw nut coeng.
Mi cara está roja de llanto, y en mis ojos está la sombra de muerte;
17 Te cakhaw ka kut ah kuthlahnah om pawt tih ka thangthuinah khaw cil.
Aunque mis manos no han hecho actos violentos, y mi oración es limpia.
18 Diklai nang loh ka thii he vuei boeh. Ka pang ol he khaw hmuen om boel saeh.
¡Oh tierra, que no se cubra mi sangre, y que mi clamor no tenga lugar de descanso!
19 Vaan ah pataeng kai kah laipai om tih, ka hlangcal khaw hmuensang ah om coeng ke.
Aun ahora mi testigo está en el cielo, y mi testimonio está en lo alto.
20 Ka hui khaw Pathen taengah, kai kah hmuiyoi la om tih ka mik khaw pha coeng.
Mis amigos se burlan de mi, a Dios están llorando mis ojos,
21 Hlang capa tah hlang ham neh a hui ham Pathen taengah a thui ta.
Oh! que alguien intercediera por un hombre con Dios, como un hombre lo hace por su prójimo.
22 Kum a tarhing ah ha pawk vetih, ka mael voel mueh caehlong ah ka cet pawn ni.”
Porque los años contados vendrán, en poco tiempo me iré al viaje del cual no volveré.

< Joba 16 >