Joba 15
1 Te phoeiah Temani Eliphaz loh a doo.
Wtedy Elifaz z Temanu odpowiedział:
2 Te vaengah, “Aka cueih loh khohli mingnah neh a doo vetih a bung ah kanghawn a hah sak aya?
Czy mądry [człowiek] ma odpowiadać próżną wiedzą i napełniać swoje wnętrze wiatrem wschodnim?
3 A taengah hmaiben pawt tih a hoeikhang pawh olthui te ol neh a tluung aya?
Czy ma się spierać słowami bezużytecznymi i mową, która nie przynosi pożytku?
4 Nang aisat, hinyahnah na muei sak tih Pathen mikhmuh kah thuepnah khaw na bim.
Ty nawet odrzucasz bojaźń i powstrzymujesz modlitwę przed Bogiem.
5 Na ka loh namah kathaesainah a cang tih thaai ol na coelh.
Twoje usta bowiem pokazują twą nieprawość, posługujesz się mową przebiegłych.
6 Na ka loh nang m'boe sak tih kai long moenih. Na hmuilai long ni namah te n'doo.
Twoje usta cię potępiają, a nie ja; twoje wargi świadczą przeciwko tobie.
7 Hlang lamhma la n'sak tih som a om hlan lamloh n'yom coeng a?
Czy jesteś pierwszym człowiekiem, który się urodził? Czy zostałeś stworzony przed pagórkami?
8 Pathen kah baecenol te na yaak tih namah hamla cueihnah na buem a?
Czy słuchałeś tajemnic Boga? Czy tylko w tobie jest mądrość?
9 Ka ming uh pawt te metlam na ming tih kaimih taengah amah a om pawt khaw na yakming?
Cóż ty wiesz, czego my nie wiemy? Cóż ty rozumiesz, czego my nie rozumiemy?
10 Sampok khaw, mamih taengkah patong khaw na pa lakah a khohnin khuet coeng ta.
Wśród nas są i sędziwi, i starcy, starsi od twego ojca.
11 Pathen loh hloephloeinah neh na taengah dikdik a cal ol nang hamla vawt a?
Czy lekceważysz pociechę Boga? Czy masz w sobie coś tajemnego?
12 Balae tih na lungbuei na a khuen? Balae tih na mik loh a mikmuelh?
Czemu cię tak uniosło twoje serce? Czemu swoimi oczami tak mrugasz;
13 Na thintoek te Pathen taengla na hooi tih na ka lamloh ol na tha.
Że zwracasz przeciwko Bogu swego ducha i wypuszczasz ze swoich ust takie słowa?
14 Huta kah a sak te mebang hlanghing nim aka cim tih aka tang te?
Czym jest człowiek, aby miał być czysty, urodzony z kobiety, aby miał być sprawiedliwy?
15 A hlangcim khuikah a hlangcim koek pataeng tangnah pawt tih vaan pataeng amah mikhmuh ah a cil moenih.
Oto nawet swoim świętym on nie ufa i niebiosa nie są czyste w jego oczach.
16 Tui bangla dumlai aka mam hlang, a tueilaeh neh a rhonging aisat a.
Tym bardziej obrzydły i nikczemny jest człowiek, [który] pije nieprawość jak wodę.
17 Nang taengah kan thui eh kai ol he hnatun dae. Ka hmuh te kan tae eh.
Wykażę ci, [tylko] mnie posłuchaj; opowiem ci, co widziałem;
18 Te te hlangcueih rhoek loh a thui uh tih a napa rhoek taeng lamloh a phah uh moenih.
Co mądrzy powiedzieli, a nie zataili, [co mieli] od przodków swoich;
19 Amih te amamih bueng ham khohmuen a paek vaengah amih lakli ah kholong a nuen sak moenih.
Im samym dana była ziemia i żaden obcy nie przeszedł wśród nich.
20 Halang tah hnin takuem amah kilkul tih hlanghaeng ham a kum tarhing la khoem uh.
Niegodziwy żyje w udręce przez wszystkie [swoje] dni i niewiele lat wyznaczono ciemięzcy.
21 Ngaimongnah khuiah pataeng anih aka rhoelrhak ham a hna ah birhihnah ol a pawk pah.
Głos przerażenia [brzmi] w jego uszach, że w czasie pokoju napadnie go niszczyciel.
22 Hmaisuep lamloh mael ham tangnah pawt tih rhaltawt long khaw amah cunghang te dongah tawt uh.
Nie wierzy, że miałby wrócić z ciemności, obawia się [zewsząd] miecza.
23 Buh hamla amah poeng tih a kut ah hmaisuep khohnin bangla a tawn te metlam a ming eh?
Tuła się za chlebem, [pytając], gdzie [go znaleźć]. Wie, że dzień ciemności został dla niego przygotowany.
24 Anih te rhal loh a let sak tih caem dongah a coekcoe la aka om manghai bangla khobing loh anih te a khulae.
Przeraża go utrapienie i ucisk; wzmocnią się przeciwko niemu jak król gotowy do boju.
25 Pathen taengah a kut a thueng tih Tlungthang taengah phuel uh.
Wyciągnął bowiem swą rękę przeciw Bogu, przeciwko Wszechmocnemu się umocnił.
26 A rhawn kah uen a thah la a taengah a photling a yong puei.
Naciera na niego, na [jego] szyję, [która jest okryta] pod gęstymi grzbietami jego tarcz.
27 A maelhmai te a tha neh a khuk tih a uen duela bungkawt laep.
Swoją twarz kryje bowiem w tłuszczu, a jego tusza zaokrągliła się na lędźwiach.
28 Tedae khopuei khosa khaw a im ding te lungkuk la a phaek uh tih a khuiah khosa uh pawh.
Mieszka w opustoszałych miastach i domach, w których nikt nie przebywa, które niebawem staną się ruiną.
29 Boei pawt vetih a thadueng khaw pai mahpawh. Amih kah khohrhang loh diklai ah pungtai mahpawh.
Nie wzbogaci się i nie przetrwa jego majątek ani jego doskonałość nie rozszerzy się na ziemi.
30 Hmaisuep lamloh nong thai mahpawh. A dawn te hmairhong loh a hae vetih a ka dongkah yilh loh a khoe ni.
Nie wyjdzie z ciemności, płomień ususzy jego latorośle, a zginie od tchnienia jego ust.
31 A poeyoek dongah tangnah boel saeh lamtah a poeyoek dongah khohmang boel saeh. A hnothung khaw a poeyoek lamni a om eh.
Niech złudzony nie ufa marności, gdyż marność będzie jego zapłatą.
32 A khohnin loh cup pawt vetih a rhophoe khaw hing mahpawh.
Przed wypełnieniem jego dni nastąpi, a jego gałązka nie zakwitnie.
33 Misur a thaihkang bangla hul vetih olive rhaipai bangla rhul ni.
Jak winna latorośl utraci swoje niedojrzałe grona, jak oliwka zrzuci swój kwiat.
34 Lailak kah hlangboel tah pumhong la om vetih kapbaih kah dap tah hmai loh a hlawp ni.
Zgromadzenie obłudników będzie bowiem spustoszone, a ogień strawi namioty przekupstwa.
35 thakthaenah la vawn tih boethae a sak. A bungko khaw hlangthai palat cuen,” a ti nah.
Poczęli krzywdę i urodzili nieprawość, a ich łono przygotowuje oszustwo.
