Joba 15
1 Te phoeiah Temani Eliphaz loh a doo.
A odpowiadając Elifas Temańczyk rzekł:
2 Te vaengah, “Aka cueih loh khohli mingnah neh a doo vetih, a bung ah kanghawn a hah sak aya?
Izali mądry ma na wiatr mówić? albo napełniać wschodnim wiatrem myśl swoję?
3 A taengah hmaiben pawt tih, a hoeikhang pawh olthui te ol neh a tluung aya?
Przytaczając słowa niepożyteczne, i mowy, z których nie masz pożytku?
4 Nang aisat, hinyahnah na muei sak tih, Pathen mikhmuh kah thuepnah khaw na bim.
Zaiste ty psujesz bojaźń Bożą i znosisz modlitwy do Boga.
5 Na ka loh namah kah thaesainah a cang tih thaai ol na coelh.
Albowiem pokazują nieprawość twą usta twoje, chociażeś sobie obrał język chytrych,
6 Na ka loh nang m'boe sak tih kai long moenih. Na hmuilai long ni namah te n'doo.
Potępiają cię usta twoje, a nie ja; a wargi twoje świadczą przeciwko tobie.
7 Hlang lamhma la n'sak tih som a om hlan lamloh n'yom coeng a?
Czyś się najpierwszym człowiekiem urodził? czyś przed pagórkami utworzony?
8 Pathen kah baecenol te na yaak tih namah hamla cueihnah na buem a?
Izażeś tajemnic Bożych słuchał, a nie masz mądrości jedno w tobie?
9 Ka ming uh pawt te metlam na ming tih, kaimih taengah amah a om pawt khaw na yakming?
Cóż ty umiesz, czego my nie wiemy? albo cóż ty rozumiesz, czegobyśmy my nie rozumieli?
10 Sampok khaw, mamih taengkah patong khaw na pa lakah a khohnin khuet coeng ta.
I sędziwyć i starzec między nami jest starszy w latach niż ojciec twój.
11 Pathen loh hloephloeinah neh na taengah dikdik a cal ol nang hamla vawt a?
I lekceż sobie ważysz pociechy Boskie? i maszże jeszcze co tak skrytego w sobie?
12 Balae tih na lungbuei na khuen? Balae tih na mik loh a mikmuelh?
Czemuż cię tak uniosło serce twoje? Czemu mrugają oczy twoje?
13 Na thintoek te Pathen taengla na hooi tih na ka lamloh ol na tha.
Że tak odpowiada Bogu duch twój, a wypuszczasz z ust twoich takowe mowy?
14 Huta kah a sak te mebang hlanghing nim aka cael tih aka tang te?
Cóż jest człowiek, aby miał być czystym, albo żeby miał być sprawiedliwym, urodzony z niewiasty?
15 A hlangcim khuikah a hlangcim koek pataeng tangnah pawt tih vaan pataeng amah mikhmuh ah a cil moenih.
Oto i w świętych jego niemasz doskonałości, i niebiosa nie są czyste w oczach jego.
16 Tui bangla dumlai aka mam hlang, a tueilaeh neh a rhonging aisat a.
Daleko więcej obrzydły jest, i nieużyteczny człowiek, który pije nieprawość jako wodę.
17 Nang taengah kan thui eh, kai ol he hnatun dae. Ka hmuh te kan tae eh.
Okażęć, tylko mię słuchaj; a com widział, oznajmięć,
18 Te te hlangcueih rhoek loh a thui uh tih a napa rhoek taeng lamloh a phah uh moenih.
Co mędrzy powiedzieli, a nie zataili, co mieli od przodków swoich;
19 Amih te amamih bueng ham khohmuen a paek vaengah amih lakli ah kholong a nuen sak moenih.
Którym samym dana była ziemia, a żaden obcy nie przeszedł przez nię.
20 Halang tah hnin takuem amah kilkul tih, hlanghaeng ham a kum tarhing la khoem uh.
Po wszystkie dni swoje sam siebie niepobożny boleśnie trapi, a nie wiele lat zamierzono okrutnikowi.
21 Ngaimongnah khuiah pataeng anih aka rhoelrhak ham a hna ah birhihnah ol a pawk pah.
Głos straszliwy brzmi w uszach jego, że czasu pokoju pustoszący przypadnie nań.
22 Hmaisuep lamloh mael ham tangnah pawt tih rhaltawt long khaw a cunghang dongah tawt uh.
Nie wierzy, żeby się miał nawrócić z ciemności, obawiając się zewsząd miecza.
23 Buh hamla amah poeng tih a kut ah hmaisuep khohnin bangla a tawn te metlam a ming eh?
Tuła się za chlebem, szukając gdzieby był; wie, że zgotowany jest dla niego dzień ciemności.
24 Anih te rhal loh a let sak tih caem dongah a coekcoe la aka om manghai bangla khobing loh anih te a khulae.
Straszą go utrapienie i ucisk, i zmocnią się przeciwko niemu jako król gotowy do boju.
25 Pathen taengah a kut a thueng tih, Tlungthang taengah phuel uh.
Bo wyciągną przeciw Bogu rękę swą, a przeciwko Wszechmocnemu zmocnił się.
26 A rhawn kah a uen a thah la a taengah a photling a yong puei.
Natrze nań na szyję jego z gęstemi i wyniosłemi tarczami swemi.
27 A maelhmai te a tha neh a khuk tih a uen duela bungkawt laep.
Bo okrył twarz swą tłustością swoją, a fałdów mu się naczyniło na słabiźnie.
28 Tedae khopuei khosa khaw a im ding te, lungkuk la a phaek uh tih a khuiah khosa uh pawh.
I mieszka w miastach popustoszonych, i w domach, w których nie mieszkano, które się miały obrócić w kupę rumu.
29 Boei pawt vetih a thadueng khaw pai mahpawh. Amih kah khohrhang loh diklai ah pungtai mahpawh.
Nie zbogaci się, i nie ostoi się majętność jego, ani się rozszerzy na ziemi doskonałość takowych.
30 Hmaisuep lamloh nong thai mahpawh. A dawn te hmairhong loh a hae vetih a ka dongkah yilh loh a khoe ni.
Nie wynijdzie z ciemności; świeżą jego latorośl ususzy płomień, a zginie od ducha ust jego.
31 A poeyoek dongah tangnah boel saeh lamtah a poeyoek dongah khohmang boel saeh. A hnothung khaw a poeyoek lamni a om eh.
Nie wierzy, że w próżności jest, który błądzi; a że próżność będzie nagrodą jego.
32 A khohnin loh cup pawt vetih a rhophoe khaw hing mahpawh.
Przed wypełnieniem dni swoich wycięty będzie, a różdżka jego nie zakwitnie.
33 Misur a thaihkang bangla hul vetih, olive rhaipai bangla rhul ni.
Jako winna macica utraci niedojrzałe grona swoje, a jako oliwa kwiat swój zrzuci.
34 Lailak kah hlangboel tah pumhong la om vetih kapbaih kah dap tah hmai loh a hlawp ni.
Albowiem zgromadzenie obłudnych spustoszone będzie, a ogień pożre przybytki pobudowane za dary.
35 Thakthaenah la vawn tih boethae a sak. A bungko khaw hlangthai palat cuen,” a ti nah.
Poczęli kłopot, a porodzili nieprawość; a żywot ich gotuje zdradę.
