Joba 14
1 Huta kah a sak hlang he a khohnin toi tih khoponah khaw hah.
人為婦人所生， 日子短少，多有患難；
2 Rhaipai bangla phuelh tih a oh uh. Khokhawn bangla yong tih pai voel pawh.
出來如花，又被割下， 飛去如影，不能存留。
3 Te soah ngawn tah na mik tueng tih kai he na taengkah laitloeknah dongla na khuen.
這樣的人你豈睜眼看他嗎？ 又叫我來受審嗎？
4 Rhalawt lamloh a cuem la aka khueh te unim? Pakhat pataeng om pawh.
誰能使潔淨之物出於污穢之中呢？ 無論誰也不能！
5 A khohnin neh a hla taenah khaw namah taengah hangdang. A oltlueh te a oltlueh bangla na saii tih poe thai pawh.
人的日子既然限定， 他的月數在你那裏， 你也派定他的界限，使他不能越過，
6 Anih lamloh vawl mangthong lamtah amah hnin at kutloh bangla a ngaingaih hil toeng saeh.
便求你轉眼不看他，使他得歇息， 直等他像雇工人完畢他的日子。
7 Thing ham tah a vung akhaw ngaiuepnah om pueng. Te dongah koep mikhing vetih a dawn khaw ngoeng mahpawh.
樹若被砍下， 還可指望發芽， 嫩枝生長不息；
8 Diklai khuiah a yung patong mai tih laipi khuiah a ngo duek cakhaw,
其根雖然衰老在地裏， 幹也死在土中，
9 tui bo ah duei vetih thinghloe bangla a pae cawn ni.
及至得了水氣，還要發芽， 又長枝條，像新栽的樹一樣。
10 Tedae hlang tah duek tih rhaa uh coeng. Hlang he a pal phoeiah tah melam a om.
但人死亡而消滅； 他氣絕，竟在何處呢？
11 Tuitunli lamkah tui khaw khawk dae tuiva loh a khah vaengah tah kak.
海中的水絕盡， 江河消散乾涸。
12 Hlang khaw yalh tih thoo voel pawh. Vaan a om pawt due khaw haenghang pawh. Amih te ih kung lamloh haenghang uh mahpawh.
人也是如此，躺下不再起來， 等到天沒有了，仍不得復醒， 也不得從睡中喚醒。
13 Unim saelkhui ah a paek lah ve? Kai he nan khoem lah vetih na thintoek a mael duela kai nan thuh lah mako. Kai hamla oltlueh na khueh vetih kai nan poek mako. (Sheol h7585)
惟願你把我藏在陰間， 存於隱密處，等你的忿怒過去； 願你為我定了日期，記念我。 (Sheol h7585)
14 Hlang he duek koinih hing venim? Kamah kah caempuei hnin boeih he ka thovaelnah a pawk hil ka lamtawn bitni.
人若死了豈能再活呢？ 我只要在我一切爭戰的日子， 等我被釋放的時候來到。
15 Nan khue vaengah kai loh nang te ka doo bitni. Na kut dongkah bibi dongah na moo bitni.
你呼叫，我便回答； 你手所做的，你必羨慕。
16 Ka khokan he na tae pawn vetih ka tholhnah khaw na dawn mahpawh.
但如今你數點我的腳步， 豈不窺察我的罪過嗎？
17 Ka boekoek hnocun khuiah catui a hnah thil tih kai kathaesainah na dah thil bitni.
我的過犯被你封在囊中， 也縫嚴了我的罪孽。
18 Tedae Tlang khaw cungku tih moelh. Lungpang pataeng a hmuen lamloh thoeih.
山崩變為無有； 磐石挪開原處。
19 Lungto khaw tui loh a hoh tih a kongnawt loh diklai laipi a yo. Te dongah hlanghing kah ngaiuepnah na pal sak.
水流消磨石頭， 所流溢的洗去地上的塵土； 你也照樣滅絕人的指望。
20 Anih te a yoeyah la na khulae tih a hmai a tal la a van daengah anih te na tueih.
你攻擊人常常得勝，使他去世； 你改變他的容貌，叫他往而不回。
21 A ca rhoek a thangpom uh dae a ming moenih. Muei uh cakhaw amih a yakming moenih.
他兒子得尊榮，他也不知道， 降為卑，他也不覺得。
22 Tedae a pumsa tah a taengah tih thak a khoeih tih a hinglu khaw amah hamla nguekcoi,” a ti.
但知身上疼痛， 心中悲哀。
