Joba 13
1 A cungkuem he ka mik loh a hmuh coeng. Te te ka hna loh a yaak tih a yakming coeng.
Ja, allting hev mitt auga set og øyra høyrde og forstod;
2 Nangmih kah mingnah bangla kai khaw ka ming tih, kai he nangmih lakah ka toem moenih.
alt det de veit, det veit eg og; for dykk eg ei tilbake stend.
3 Tedae kai tah Tlungthang taengah ka thui tih, Pathen taengah ka ngaih bangla ka tluung lah sue.
Men eg til Allvalds Gud vil tala, med Gud eg vil til retten ganga;
4 Tedae nangmih ah laithae kap tih nangmih boeih te mueirhol siboei ni.
Men de vil dekkja til med lygn, er berre ugagnslækjarar.
5 U long nim n'ngam sak lah sue? Na ngam uh lah vetih nangmih ham cueihnah la om mako.
Å, gjev de vilde tegja still, so kunde det for visdom gjelda.
6 Kai kah toelthamnah hnatun dae lamtah, ka hmuilai dongkah tuituknah he hnatung uh.
Høyr på den skrapa eg vil gjeva, merk når mi lippa åtak gjer!
7 Pathen yueng la dumlai na thui uh vetih, amah yueng la vuelvaeknah na thui uh aya?
Vil de forsvara Gud med lygn? Vil de hans sak med urett verja?
8 A maelhmai na then sak uh vetih, Pathen yueng la na ho uh aya?
Vil de for honom gjera mismun, og spela Guds sakførarar?
9 Nangmih te n'khe vetih hlanghing taengkah, omsaa bangla a taengah na omsaa uh koinih then aya?
Gjeng det dykk vel, når han dykk prøver? Kann de han narra som eit mennesk’?
10 Yinhnuk ah maelhmai na dan uh koinih, a tluung ham khaw nangmih te ni n'tluung eh.
Han skal so visst dykk straffa strengt, um de slik mismunn gjer i løynd.
11 A boeimang loh nangmih te n'let sak tih, amah kah birhihnah loh nangmih soah tla het mahpawt nim?
Med høgdi si han skræmar dykk, hans rædsla yver dykk skal falla.
12 Nangmih poekkoepnah he hmaiphu dongkah, thuidoeknah banghui, nangmih kah amkhawn khaw amlai amkhawn banghui ni.
Og dykkar kraft-ord vert til oska, og dykkar prov til blaute leir.
13 Kai taengah hilphah uh lamtah ka cal mai akhaw kamah taengah mebang khaw thoeng mai saeh.
Teg stilt, lat meg tala ut, so fær det gå meg som det kann!
14 Balae tih ka saa te ka no dongla ka khueh vetih, ka hinglu he ka kut neh ka pom eh.
Kvi skuld’ eg ta mitt kjøt i tenner? Og halda livet mitt i handi?
15 Kai n'rhaem mai cakhaw amah taengah ka ngaiuep mahpawt nim? Ka longpuei he a mikhmuh ah ka thui pueng ni.
Han drep meg, ei eg ventar anna, mi ferd for han lik’vel eg hævdar.
16 He khaw kai hamla khangnah la om pai. Lailak tah a mikhmuh la kun mahpawh.
Men ogso det skal hjelpa meg; hjå han fær ingen urein møta.
17 Nangmih hna dongkah ka olthui neh ka olhoe he hnatun khaw hnatun mai dae.
So høyr då det eg segja vil; lat meg for dykkar øyro tala!
18 Ka tang ni tila ka ming dongah laitloeknah ka tawn coeng he.
Eg saki hev til rettes lagt; eg skal få rett, det veit eg visst.
19 Kai aka ho te unim? Ka ngam mai laeh vetih ka pal mai mako.
Kven er det som med meg kann strida? Eg skulde tegja stilt og døy.
20 Kai taengah panit bueng saii boeh, na mikhmuh lamloh ka ying pawt ve.
Tvo ting må du spara meg for; då løyner eg meg ikkje for deg:
21 Na kut te kai dong lamloh lakhla sak lamtah na mueirhih neh kai n'let sak boeh.
Di hand lyt burt frå meg du taka, lat ei di rædsla skræma meg!
22 Te phoeiah n'khue lamtah kan doo bitni. Ka thui saeh lamtah kai he n'thuung saeh.
Stemn meg so inn! eg stend til svars; eller eg talar og du svarar.
23 Ka taengkah thaesainah neh tholhnah he meyet nim? Ka boekoeknah neh ka boirhaem lai kai n'tueng lah.
Kor mange brot og synder hev eg? Seg meg mi misgjerd og mi synd!
24 Balae tih na maelhmai na thuh, kai he na taengkah thunkha bangla nan moeh mai.
Kvifor vil du di åsyn løyna og for ein fiend’ halda meg?
25 Hawnlae a yawn nim na sarhing vetih divawt rhae te nim na hloem eh?
Vil eit burtblåse blad du skræma? Forfylgja du eit visna strå? -
26 Kai taengah khahing te nan daek tih, ka camoe kah thaesainah te kai nan pang sak.
Når du idømer meg slik straff og let meg erva ungdoms synder
27 Ka kho he hloong dongah nan buen tih ka caehlong boeih na ngaithuen. Ka kho dongkah khotang ham khaw na vuel.
og legg i stokken mine føter, og vaktar alle mine vegar, slær krins um mine foteblad.
28 Te khaw keet bangla hmawn tih, himbai bangla bungbo loh a caak.
Og det mot ein som morkna er, lik klædeplagg som mol et upp.
