Joba 12
1 Job loh a doo tih,
Zatem odpowiedział Ijob i, rzekł:
2 Na pilnam khaw nangmih taengkah cueihnah a duek ham tueng pai.
Wieraście wy sami ludźmi? i z wamiż umrze mądrość?
3 Tedae kai khaw nangmih bangla thinko ka khueh. Nangmih lamloh ka yalh sut moenih. Te dongah u taengah nim he bang a om pawt eh?
Teżci ja mam serce jako i wy, anim jest podlejszym niżeli wy; a któż i tego nie wie, co i wy?
4 Pathen taengah ka pang khaw a hui taengah nueihbu la ka om. A cuemthuek neh a dueng khaw nueihbu la a doo.
Pośmiewiskiem jestem przyjacielowi memu, który gdy woła do Boga, ozywa mu się; naśmiewiskiem jest sprawiedliwy i doskonały.
5 Mongkawt kah kopoek ah yoethaenah he nueihbu la om tih a kho aka paloe ham a tawn pah bangla om.
Ten, co jest upadku bliski, jest pochodnią wzgardzoną człowiekowi, według myśli pokoju zażywającemu.
6 Rhoelrhak kah dap te dingsuek lah tih, Pathen kah a tlai thil khaw a ciip la om. Te long te a kut dongah Pathen a khuen.
Spokojne i bezpieczne są namioty zbójców tych, którzy draźnią Boga, którym Bóg daje w ręce dobre rzeczy.
7 Tedae rhamsa rhoek te dawt laeh lamtah nang n'thuinuet bitni. Vaan kah vaa long khaw nang taengla ha puen bitni.
A nawet pytaj się proszę bydląt, a one cię nauczą; i ptastwa niebieskiego, a oznajmi tobie.
8 Diklai taengah khaw lolmang lamtah nang n'thuinuet vetih tuitunli kah nga loh nang hamla han tae bitni.
Albo się rozmów z ziemią, a ona cię nauczy, i rozpowiedząć ryby morskie.
9 He he BOEIPA kut loh a saii tila te boeih khuikah aka ming pawt te unim?
Któż nie wie z tych wszystkich rzeczy, że to ręka Pańska sprawiła?
10 A kut dongah mulhing boeih kah hinglu neh hlang pumsa boeih kah mueihla khaw om.
W którego ręku jest dusza wszelkiej rzeczy żywej, i duch wszelkiego ciała ludzkiego.
11 Lai caak a ten bangla olthui te hna loh a nuemnai moenih a.
Azaż nie ucho mowy doświadcza, jako usta pokarmu smakują?
12 Patong taengah cueihnah om tih khohnin aka sen te a lungcuei om.
W ludziach starych jest mądrość, a w długich dniach roztropność.
13 A taengah cueihnah om tih a taengah thayung thamal, cilsuep neh lungcuei khaw om.
Dopieroż u Pana jest mądrość, i siła, i rada, i umiejętność.
14 A koengloeng phoeiah tah thoh uh thai pawt tih hlang te a tlaeng phoeiah tah a ong pa uh thai moenih.
Oto on burzy, a nikt nie zbuduje; zamknie człowieka, a nikt mu nie otworzy.
15 Tui te a kueng tih kak coeng ke. Te te a hlah bal tih diklai a khuk.
On gdy zatrzyma wody, wyschną; a gdy je wypuści, podwracają ziemię.
16 Sarhi neh lungming cueihnah khaw amah hut, aka taengphael neh aka palang khaw amah hut.
U niego jest moc i mądrość. Jego jest błądzący, i w błąd zawodzący.
17 Ol aka uen te khotling la a khuen tih laitloek rhoek te a yan.
On obiera radców z mądrości, a sędziów przywodzi do głupstwa.
18 Manghai rhoek kah thuituennah a ah pah tih amih kah cinghen te hailaem a khih pah.
On pas królów rozwiązuje, i znowu przepasuje pasem biodra ich.
19 Khosoih rhoek te khotling la a khuen tih khangmai rhoek khaw a paimaelh.
Podaje książęta na łup, a mocarze podwraca.
20 A tangnah kah a ka khaw a baeh tih patong rhoek a omih khaw a loh pah.
Odejmuje usta krasomówcom, a rozsądek starym odbiera.
21 Hlangcong rhoek soah nueihbu a hawk tih sokca cihin khaw hlong coeng.
Wylewa wzgardę na książęta, a mdli siły mocarzów.
22 Hmaisuep lamkah a dung khaw phoe coeng tih dueknah hlipkhup te vangnah khuila a khuen.
On odkrywa głębokie rzeczy z ciemności, a wywodzi na jaśnię cień śmierci.
23 Namtom te a puel sak phoeiah a milh sak. Namtom te a yaal tih a mawt.
Rozmnaża narody, i wytraca je; rozszerza lud, i umniejsza go.
24 Diklai pilnam boeilu kah lungbuei a doek pah tih amih te hinghong ah longpuei pawt la kho a hmang sak.
On odejmuje serca przełożonym ludu ziemi, a czyni, że błądzą po pustyni bezdrożnej;
25 Vangnah om pawt vaengah hmaisuep a phatuem uh tih yurhui bangla amih te kho a hmang sak.
Że macają w ciemnościach, gdzie nie masz światłości, a sprawuje, że błądzą jako pijani.
