< Joba 12 >
2 Na pilnam khaw nangmih taengkah cueihnah a duek ham tueng pai.
«Ja visst, de er dei rette folk, og visdomen døyr ut med dykk.
3 Tedae kai khaw nangmih bangla thinko ka khueh. Nangmih lamloh ka yalh sut moenih. Te dongah u taengah nim he bang a om pawt eh?
Men eg hev vit so vel som de; eg ei til atters stend for dykk; kven kjenner ikkje dette fyrr?
4 Pathen taengah ka pang khaw a hui taengah nueihbu la ka om. A cuemthuek neh a dueng khaw nueihbu la a doo.
Til spott for venen min vert eg som bad til Gud og bønhøyrd vart. Til spott vert rettvis mann og ærleg.
5 Mongkawt kah kopoek ah yoethaenah he nueihbu la om tih a kho aka paloe ham a tawn pah bangla om.
Vanvyrd ulukka! tenkjer trygg mann, vanvyrdnad ventar deim som vinglar.
6 Rhoelrhak kah dap te dingsuek lah tih, Pathen kah a tlai thil khaw a ciip la om. Te long te a kut dongah Pathen a khuen.
Valdsmenn bur roleg i sitt tjeld; trygge er dei som tergar Gud, dei som hev Gud i neven sin.
7 Tedae rhamsa rhoek te dawt laeh lamtah nang n'thuinuet bitni. Vaan kah vaa long khaw nang taengla ha puen bitni.
Spør bølingen, han skal deg læra, og fugl i luft, han segja skal,
8 Diklai taengah khaw lolmang lamtah nang n'thuinuet vetih tuitunli kah nga loh nang hamla han tae bitni.
og tal til jordi, ho skal læra, og fisk i hav, skal melda deg:
9 He he BOEIPA kut loh a saii tila te boeih khuikah aka ming pawt te unim?
Kven skynar ei på alt i hop, at Herrens hand hev skapa det?
10 A kut dongah mulhing boeih kah hinglu neh hlang pumsa boeih kah mueihla khaw om.
Kvar livand’ sjæl han hev i handi og åndi åt kvart menneskje.
11 Lai caak a ten bangla olthui te hna loh a nuemnai moenih a.
Vert ordi ei med øyra prøvde, som du med gomen maten smakar?
12 Patong taengah cueihnah om tih khohnin aka sen te a lungcuei om.
Hjå folk med gråe hår er visdom, og vit hjå deim som liver lenge.
13 A taengah cueihnah om tih a taengah thayung thamal, cilsuep neh lungcuei khaw om.
Hjå honom visdom er og kraft, hjå honom råd og dømekraft.
14 A koengloeng phoeiah tah thoh uh thai pawt tih hlang te a tlaeng phoeiah tah a ong pa uh thai moenih.
Når han riv ned, kven byggjer upp? Når han set fast, kven løyser ut?
15 Tui te a kueng tih kak coeng ke. Te te a hlah bal tih diklai a khuk.
Han stengjer vatnet, turkar det, slepper det, so det jordi øyder.
16 Sarhi neh lungming cueihnah khaw amah hut, aka taengphael neh aka palang khaw amah hut.
Hjå honom kraft og klokskap er; han eig båd’ vegvill og vill-leidar;
17 Ol aka uen te khotling la a khuen tih laitloek rhoek te a yan.
rådsherrar fører han som fangar, og domarar han gjer til dårar.
18 Manghai rhoek kah thuituennah a ah pah tih amih kah cinghen te hailaem a khih pah.
Han løyser konge-styring upp, legg reip kring livet på deim sjølve.
19 Khosoih rhoek te khotling la a khuen tih khangmai rhoek khaw a paimaelh.
Han fører prestar plundra burt og øyder ut eld’-gamle ætter.
20 A tangnah kah a ka khaw a baeh tih patong rhoek a omih khaw a loh pah.
Han mælet tek frå øvde talar og vitet frå dei gamle menn,
21 Hlangcong rhoek soah nueihbu a hawk tih sokca cihin khaw hlong coeng.
og yver stormenn skam han øys og løyser beltet på dei sterke.
22 Hmaisuep lamkah a dung khaw phoe coeng tih dueknah hlipkhup te vangnah khuila a khuen.
Han myrkret driv or holor ut og fører dimma fram i dagen.
23 Namtom te a puel sak phoeiah a milh sak. Namtom te a yaal tih a mawt.
Han aukar folk og tynar deim; han spreider folk og fører deim;
24 Diklai pilnam boeilu kah lungbuei a doek pah tih amih te hinghong ah longpuei pawt la kho a hmang sak.
Han vitet tek frå jordheimsfyrstar og let veglaus heid deim vildra;
25 Vangnah om pawt vaengah hmaisuep a phatuem uh tih yurhui bangla amih te kho a hmang sak.
dei sviv i myrkret utan ljos, han let dei raga liksom drukne.