< Joba 10 >
1 Ka hingnah soah ka hinglu loh a ko-oek coeng. Ka kohuetnah he kamah taengah ka sah tih ka hinglu a khahing hil ka thui.
我實在厭惡我的生活,我要任意苦訴我的怨情,傾吐我心中的酸苦。
2 Pathen taengah, “Kai m'boe sak boeh, balae tih kai nan ho, kai m'ming sak.
我要對天主說:不要定我的罪! 請告訴我:你為何與我作對﹖
3 Na kut thaphu na hnawt vaengah halang kah cilsuep dongah na sae tih na hnaemtaek te nang ham then a?
你對親手所造的,加以虐待和厭棄,卻顯揚惡人的計劃,為你豈有好處﹖
4 Hlanghing he na sawt tih na hmuh bangla nang taengah pumsa mik om a?
你豈有肉眼,或者也像人一樣觀看嗎﹖
5 Na khohnin he hlanghing khohnin bangla, na kum khaw hlang khohnin bangla om a?
你的日月豈像人的日月﹖你的年歲豈像人的年歲﹖
6 Te dongah kai kathaesainah te na tlap tih ka tholhnah hnukah nan toem.
你竟考查我的邪惡,追究我的罪過。
7 Ka boe pawt tih na kut lamloh a huul thai pawt te na mingnah dongah om pataeng.
其實你知道我並沒有罪過,也知道無人能拯救我脫離你的掌握。
8 Na kut loh kai n'noih pai tih thikat la kai n'saii akhaw kai nan dolh pawn ni.
你親手形成了我,創造了我;此後你又轉念想消滅我。
9 Amlai bangla kai nan saii tih laipi la kai nan mael sak te poek mai lah.
求你記憶:你造我時就像摶泥,難道還使我歸於泥土﹖
10 Suktui bangla kai nan sui tih sukkhal bangla kai nan khal sak moenih a?
你不是將我像奶倒出,使我凝結像一塊奶餅﹖
11 Kai he ka vin ka saa neh nan dah tih ka rhuh neh tharhui neh nan cun.
用皮和肉作我的衣服,用骨和筋把我全身聯絡起來﹖
12 Hingnah neh sitlohnah te kai taengah nan khueh tih ka mueihla loh na ngoldoelh a ngaithuen.
是你將我生命的恩惠賜給了我,細心照顧維持了我的氣息。
13 Tedae na thinko ah na khoem he na khuiah tila ka ming.
這些事早已藏在你心中,我知道你久有此意:
14 Ka tholh sitoe cakhaw kai nan ngaithuen dongah kai kathaesainah lamloh kai nan hmil moenih.
你監視我,看我是否犯罪;如果我有罪;你決不放過。
15 Ya-oe kai he ka boe akhaw, ka tang akhaw ka lu ka dangrhoek moenih. Yah ka hah tih ka phacip phabaem loh n'yan.
我若有罪,我就有禍了! 我若有義,也不敢抬頭,因為我已備嘗凌辱,吃盡苦頭。
16 Sathuengca bangla a phul atah kai nan mae tih kai taengah khobaerhambae la na mael.
我若抬頭,你就像獅子追捕我,向我表現你的奇能,
17 Na laipai neh kai hmai ah nan tlaih tih kai taengah na konoinah na hong. Thovaelnah neh caempuei la kai taengah na pai.
重新襲擊我,加倍對我洩怒。
18 Balae tih bung khui lamloh loh kai nan poh. Ka pal palueng vetih mik loh kai m'hmu pawt mako.
你為何叫我出離母胎﹖不如我那時斷氣,無人見我,
19 A om khaw a om pawt bangla bungko lamloh phuel la n'khuen.
就好像從未有過我一樣,一出母胎即被送入墳墓。
20 Ka khohnin he bawn tih a muei la a muei moenih a? Kai lamkah he na dueh na dueh vetih ka ngaidip laem mako.
我生存的日月不是很少嗎﹖你且放開我罷!
21 Ka caeh hlan vaengah hmaisuep khohmuen neh dueknah hlipkhup la ka mael pawt mako.
趁我去而不返,未到冥暗死影之地,
22 khoyinnah kho tah dueknah hlipkhup a hmuep bangla om tih cikngae pawh. Te dongah a hmuep la sae,’ ka ti ni,” a ti.
即光明也是黑暗之地以前,讓我自在一下罷!