< Jeremiah 45 >

1 Judah manghai Josiah capa Jehoiakim kah a kum li dongah tonghma Jeremiah loh Neriah capa Barukh taengah ol a thui pah tih Jeremiah ka dongkah ol te cabu dongah tloep a daek.
La Palabra que habló el profeta Jeremías a Baruc, hijo de Nerías, cuando éste escribió en el rollo aquellas Palabras de la boca de Jeremías, el año cuarto de Joacim, hijo de Josías, rey de Judá:
2 “Barukh nang taengah Israel Pathen BOEIPA loh he ni a. thui.
Yavé, el ʼElohim de Israel, te dice, oh Baruc:
3 Anunae kai aih he, ka nganboh te BOEIPA loh kothae neh a koei coeng. Ka hueinah nen khaw ka kohnue tih duemnah ka hmuh pawh,” na ti mai.
Tú dijiste: ¡Ay de mí, porque Yavé añadió tristeza a mi dolor! ¡Estoy cansado de gemir y no hallo descanso!
4 Amah taengah na thui bangla, BOEIPA loh he ni a. thui. Ka thoh tangtae te ka koengloeng tih ka phung tangtae he diklai tom he ka phuk coeng ne.
Le dirás: Yavé dice: Mira, Yo estoy a punto de destruir lo que edifiqué y de arrancar lo que planté, es decir, toda la tierra.
5 Nang loh namah ham a tanglue na tlap te tlap voel boeh. Pumsa boeih soah yoethae ka thoeng sak coeng. He tah BOEIPA kah olphong ni. Tedae na caeh nah hmuen takuem ah kutbuem la na hinglu te namah taengah kam paek,” a ti.
¿Y tú buscas grandes cosas para ti? ¡No las busques! Porque mira, Yo traigo mal sobre todo ser vivo, dice Yavé. Pero tu vida te será dada como un botín en todos los lugares adonde tú vayas.

< Jeremiah 45 >