Jeremiah 45

1 Judah manghai Josiah capa Jehoiakim kah a kum li dongah tonghma Jeremiah loh Neriah capa Barukh taengah ol a thui pah tih Jeremiah ka dongkah ol te cabu dongah tloep a daek.

Verbum quod locutus est Jeremias propheta ad Baruch filium Neriæ, cum scripsisset verba hæc in libro ex ore Jeremiæ, anno quarto Joakim filii Josiæ regis Juda, dicens:

2 “Barukh nang taengah Israel Pathen BOEIPA loh he ni a thui.

Hæc dicit Dominus Deus Israël ad te, Baruch:

3 Anunae kai aih he, ka nganboh te BOEIPA loh kothae neh a koei coeng. Ka hueinah nen khaw ka kohnue tih duemnah ka hmuh pawh,” na ti mai.

Dixisti: Væ misero mihi! quoniam addidit Dominus dolorem dolori meo: laboravi in gemitu meo, et requiem non inveni.

4 Amah taengah na thui bangla, BOEIPA loh he ni a thui. Ka thoh tangtae te ka koengloeng tih ka phung tangtae he diklai tom he ka phuk coeng ne.

Hæc dicit Dominus: Sic dices ad eum: Ecce quos ædificavi, ego destruo, et quos plantavi, ego evello, et universam terram hanc:

5 Nang loh namah ham a tanglue na tlap te tlap voel boeh. Pumsa boeih soah yoethae ka thoeng sak coeng. He tah BOEIPA kah olphong ni. Tedae na caeh nah hmuen takuem ah kutbuem la na hinglu te namah taengah kam paek,” a ti.

et tu quæris tibi grandia? noli quærere, quia ecce ego adducam malum super omnem carnem, ait Dominus, et dabo tibi animam tuam in salutem in omnibus locis ad quæcumque perrexeris.