Jeremiah 11
1 BOEIPA taeng lamkah ol te thui hamla Jeremiah taengla ha pawk.
Det ordet som kom til Jeremia frå Herren; han sagde:
2 Paipi ol he hnatun lamtah Judah hlang rhoek taeng neh Jerusalem khosa rhoek taengah thui pah.
Høyr ordi i denne pakti, og tala til Juda-mennerne og Jerusalems-buarne!
3 Amih taengah he he thui pah. 'Paipi ol he aka hnatun pawt hlang te Israel Pathen BOEIPA loh thae a phoei thil coeng,’ a ti.
Og du skal segja med deim: So segjer Herren, Israels Gud: Forbanna vere den mann som ikkje lyder på ordi i denne pakti,
4 Na pa rhoek Egypt diklai neh thi hmai-ulh lamloh ka khuen khohnin ah te te ka uen coeng. “Ka ol he ngai lamtah nangmih kang uen te boeih saii. Te daengah ni kamah taengah pilnam la na om uh vetih kai khaw nangmih taengah Pathen la ka om eh.
som eg baud federne dykkar den dagen eg let deim koma ut or Egyptarlandet, ut or jarnomnen, og sagde: Høyr på mi røyst og gjer alt dette, so som eg bed dykk, då skal de vera mitt folk, og eg vil vera dykkar Gud,
5 Te daengah ni na pa rhoek taengah tahae khohnin kah bangla suktui neh khoitui aka long khohmuen paek ham olhlo neh ka toemngam te ka thoh sak eh,” a ti. Te dongah ka doo tih, “Amen BOEIPA,” ka ti.
so eg kann få halda den eiden som eg svor federne dykkar: å gjeva deim eit land som fløymer med mjølk og honning, so som det er enn i dag. Og eg svara og sagde: «Amen, Herre!»
6 Te phoeiah BOEIPA loh kamah taengah,” Judah khopuei neh Jerusalem tollong ah he ol he boeih hoe lamtah amih te, 'Paipi ol he ngai lamtah vai uh vai uh,'ti nah.
Og Herren sagde med meg: Ropa ut alle desse ordi i Juda-byarne og på Jerusalems-gatorne og seg: Lyd på ordi i denne pakti og gjer etter deim!
7 Na pa rhoek taengah khaw ka rhalrhing la ka rhalrhing sak. Egypt kho lamloh amih ka khuen khohnin lamkah te tahae khohnin hil pawn ni. A thoh neh ka rhalrhing sak tih, “Kai ol he hnatun,” ka ti nah.
For eg hev ålvorleg vara federne dykkar, då eg let deim koma ut or Egyptarlandet, og alt til denne dag, jamt og samt, og sagt: «Høyr på mi røyst!»
8 Tedae hnatun uh pawt tih a hna te kaeng uh pawh. A lungbuei thae thinthahnah dongah rhip pongpa uh. Te dongah paipi ol cungkuem he amih taengah ka khuen te vai hamla ka uen dae saii uh pawh,” a ti.
Men dei lydde ikkje og lagde ikkje øyra sitt til, men kvar og ein ferdast etter sitt vonde, harde hjarta. So let eg då koma yver deim alt det eg hadde sagt i denne pakti, som eg baud deim å halda, men som dei ikkje heldt.
9 Te phoeiah BOEIPA loh kai taengah,” Judah hlang lakli neh Jerusalem khosa rhoek lakli kah lairhui te a hmuh.
Og Herren sagde med meg: Det er kome upp at Juda-mennerne og Jerusalems-buarne hev vore med kvarandre i ei samansverjing.
10 A napa rhoek kathaesainah taengla mael uh coeng. Lamhma rhoek loh ka ol hnatun ham a aal uh. Te dongah amih tah te rhoek taengah thothueng hamla pathen tloe hnukah cet uh. Israel imkhui neh Judah imkhui loh a napa rhoek taengah ka saii ka paipi te a phae.
Dei hev snutt tilbake til misgjerningarne åt forfederne sine, som ikkje vilde høyra på ordi mine, og dei fer etter andre gudar, for å tena deim. Israels hus og Judas hus hev brote pakti mi, som eg gjorde med federne deira.
11 Te dongah BOEIPA loh he ni a. thui tangloeng. Kai taengah pang uh cakhaw a poeng thai pawt ham neh amih te ka ngai pawt ham ni amih soah yoethae ka khuen he.
Difor, so segjer Herren: Sjå, eg let koma yver deim ei ulukka som dei ikkje kann koma seg undan. Då skal dei ropa på meg, men eg vil ikkje høyra på deim.
12 Te vaengah Judah khopuei neh Jerusalem khosa rhoek te cet uh vetih a pathen rhoek taengah pang uh ni. Amih taengah te a phum uh dae amih te a yoethae hnin ah tah khang khaw khang uh hae mahpawh.
So skal Juda-byarne og Jerusalems-buarne ganga og ropa på gudarne som dei plar brenna røykjelse for; men dei skal ikkje frelsa deim i deira trengsletid.
13 Judah, na khopuei tarhing ah na pathen khaw om. Jerusalem tollong tarhing ah Baal taengah phum ham yahpohnah hmueihtuk te hmueihtuk la na khueh uh.
For gudarne dine, Juda, er vortne like mange som byarne dine, og du hev reist like mange altar for skjemdi, altar til å brenna røykjelse på for Ba’al, som det er gator i Jerusalem.
14 Te dongah nang tah he pilnam ham thangthui boeh. Amih ham tamlung neh thangthuinah khaw huel boeh. Amih khue tue vaengah amih kah boethae yueng la kai taengkah te ka hnatun moenih.
Og du, ikkje skal du beda for dette folket og ikkje koma med klagerop eller bøn for deim. For eg vil ikkje høyra når dei ropar til meg i si naud.
15 Tangkhuepnah muep a saii ham ka im kah ka lungnah te baham nim? Na taeng lamkah maeh cim a kan uh tih na boethae neh na sundaep.
Kva hev ho som eg elskar å gjera i mitt hus, ho som med mange gjer skjemdarverk? Kann heilagt offerkjøt fria deg? Når du gjer vondt, då fagnar du deg.
16 BOEIPA loh Olive thinghing neh thaihtae suisak sakthen la na ming hang khue te a kawk ol neh a taengah hmai a hlup khungdaeng vetih a hlaeng te a talh pah ni.
«Eit sigrønt oljetre, prydt med fager frukt, » so kalla Herren deg; medan eit veldugt glam ljomar, kveikjer han eld på det, og greinerne brotnar av det.
17 Israel imkhui neh Judah imkhui kah boethae kong ah Nang aka phung caempuei BOEIPA loh nang hamla yoethae a thui coeng. Baal taengah amamih loh a phum te kai veet ham ni a. saii uh.
Og Herren, allhers drott, som planta deg, hev sagt illsegn imot deg for illgjerningi som Israels hus og Judas hus hev gjort til å harma meg upp, med å brenna røykjelse for Ba’al.
18 BOEIPA loh kai n'tueng tih ka ming dongah amih khoboe te kai m'hmuh sak.
Og Herren let meg få vita det, so no veit eg det; då synte du meg deira framferd.
19 Tedae kai tah ngawn ham a khuen tuca boeimong bangla ka om. Te dongah a kopoek neh 'A kung neh a thaih he hum uh sih lamtah amah te mulhing khohmuen lamloh saii sih. Te daengah ni a ming koep a poek pawt eh' tila kai taengah a moeh uh te ka ming pawh.
Men eg var som eit spakt lamb, som vert leidt til slagting, og eg visste ikkje at dei lagde løynderåder mot meg: «Lat oss øydeleggja treet og frukti og rydja honom ut or landet åt dei livande, so ein ikkje lenger kjem namnet hans i hug!»
20 Tedae ka dumlai te namah taengla ka phoe coeng dongah kuel neh lungbuei aka loepdak tih duengnah neh lai aka tloek caempuei BOEIPA loh amih sokah na tawnlohnah te m'hmuh sak.
Men Herren, allhers drott, er ein rettferdig domar, han ransakar nyro og hjarta. Eg fær sjå at du hemner deg på deim, for eg hev lagt saki mi fram for deg.
21 Te dongah BOEIPA loh he ni a. thui pai. Na hinglu aka toem Anathoth hlang rhoek te thui pah. BOEIPA ming neh na tonghma pawt daengah ni kaimih kut ah na duek pawt eh.
Difor, so segjer Herren um mennerne i Anatot, dei som ligg deg etter livet og segjer: «Du skal ikkje tala profetord i Herrens namn, annars skal du døy for vår hand, »
22 Te dongah caempuei BOEIPA loh he ni a. thui tangloeng. Kai loh amih te ka cawh coeng tih tongpang rhoek te cunghang dongah duek uh ni. A ca tongpa rhoek neh a ca huta rhoek te khokha neh duek uh ni.
- difor, so segjer Herren, allhers drott: Sjå, eg vil heimsøkja deim dei unge menner skal falla for sverd, deira søner og døtter skal døy av svolt.
23 Amamih kah cawhnah kum ah Anathoth hlang rhoek soah boethae ka khuen vetih amih te a meet pataeng om mahpawh.
Og ikkje noko skal verta leivt åt deim; for eg sender ulukka på mennerne i Anatot det året dei vert heimsøkte.
