Suencuek 6
1 Te vaengkah hlang loh diklai hman ah pungtai pahoi tih amamih ham canu a cun uh hatah,
I stało się, gdy się ludzie poczęli rozmnażać na ziemi, a córki się im zrodziły;
2 Pathen capa rhoek loh hlang canu rhoek te then tila a hmuh uh. Te dongah amih te amamih yuu la boeih a coelh tih a loh uh.
Że, widząc synowie Boży córki ludzkie, iż były piękne, brali je sobie za żony, ze wszystkich, które sobie upodobali.
3 Te dongah BOEIPA loh, “Hlang ngawn tah pumsa la om tih kai kah mueihla loh hlang taengah kumhal ah ka naep eh a ti pawt dongah hlang kah khohnin he kum ya neh kum kul mah om saeh,” a ti.
I rzekł Pan: Nie będzie się wadził duch mój z człowiekiem na wieki, gdyż jest ciałem; i będą dni jego sto i dwadzieścia lat.
4 Te vaeng tue ah Nephilim rhoek tah diklai ah om uh. A hnukah khaw Pathen capa rhoek te hlang canu rhoek taengah kun uh tih amih ham ca a cun pa uh. Amih te khosuen kah hlangrhalh la ming aka om hlang rhoek ni.
A byli olbrzymowie na ziemi w one dni; nawet i potem, gdy weszli synowie Boży do córek ludzkich, rodziły im syny. A cić są mocarze, którzy od wieku byli mężowie sławni.
5 BOEIPA loh diklai hmanah hlang kah boethae he yet tih a lungbuei kopoek neh benbonah boeih khaw hnin takuem a thae bueng ni tila a hmuh.
A widząc Pan, że wielka była złość ludzka na ziemi, a wszystko zmyślanie myśli serca ich tylko złe było po wszystkie dni;
6 Te dongah BOEIPA loh diklai hmankah hlang a saii te hal coeng tih a lungbuei te tlo.
Żałował Pan, że uczynił człowieka na ziemi, i bolał w sercu swem.
7 Te dongah BOEIPA loh, “Ka suen hlang te diklai hman lamkah ka khoe pawn ni. Hlang khaw, rhamsa khaw, rhulcai khaw, vaan kah vaa khaw amih ka saii dongah te ka hal coeng,” a ti.
I rzekł Pan: Wygładzę człowieka, któregom stworzył, z oblicza ziemi, od człowieka aż do bydlęcia, aż do gadziny, i aż do ptastwa niebieskiego; bo mi żal, żem je uczynił.
8 Tedae Noah tah BOEIPA mik ah mikdaithen la om.
Ale Noe znalazł łaskę w oczach Pańskich.
9 Hekah he tah Noah kah rhuirhong ni. Noah he amah kah thawnpuei khuiah hlang dueng neh a cuemthuek la om. Pathen nen khaw Noah tah pongpa hmaih.
Teć są rodzaje Noego: Noe mąż sprawiedliwy, doskonałym był za wieku swego; z Bogiem chodził Noe.
10 Noah loh capa pathum Shem, Ham, neh Japheth te a sak.
I spłodził Noe trzech synów, Sema, Chama, i Jafeta.
11 Te vaengah diklai te Pathen mikhmuh ah poci tih diklai te kuthlahnah loh a khulae.
Ale ziemia popsowała się była przed Bogiem; i napełniła się nieprawością.
12 Te dongah Pathen loh a sawt vaengah diklai hmanah pumsa boeih tah a longpuei te poci tih diklai khaw poci coeng ne.
Tedy wejrzał Bóg na ziemię, a oto popsowana była (albowiem zepsowało było wszelkie ciało drogę swoję na ziemi).
13 Te dongah Pathen loh Noah taengah, “Pumsa boeih kah a bawtnah tah ka mikhmuh ah pai coeng. Amih mikhmuh lamkah kuthlahnah te diklai hah. Te dongah ni diklai neh amih te ka phae ne.
I rzekł Bóg do Noego: Koniec wszelkiego ciała przyszedł przed oblicze moje, bo napełniona jest ziemia nieprawością od oblicza ich; przetoż je wytracę z ziemi.
14 Namah ham gopher thing neh lawng te saii lamtah lawng te a bu saii pah. Te phoeiah a khui ah khaw, poeng ah khaw aang neh hnil.
Uczyń sobie korab z drzewa Gofer; przegrody poczynisz w korabiu, i oblejesz go wewnątrz i zewnątrz smołą.
15 Tekah lawng te metlam na saii eh tikoinih, lawng kah a yun te dong ya thum, a daang dong sawmnga, a sang dong thumkip lo ni.
A uczynisz go na ten kształt: Trzy sta łokci będzie długość korabia; pięćdziesiąt łokci szerokość jego, a trzydzieści łokci wysokość jego.
16 Lawng te imphu na saii vetih tlungyun te tah dong khat cup sak. Te phoeiah lawng kah a kaep ah thohka khueh lamtah a cuek, pabae neh pathum la saii.
Okno uczynisz w korabiu; a na łokieć wywiedziesz je wzwyż, i drzwi korabiu w boku jego postawisz; piętra spodnie wtóre i trzecie uczynisz w nim.
17 Kai khaw kamah loh pumsa boeih te phae hamla diklai ah tuilii tui kang khuen coeng ne. A khuiah vaan hmui lamkah hingnah mueihla khaw, diklai dongkah a cungkuem he pal ni.
A Ja oto, Ja przywiodę potop wód na ziemię, ku wytraceniu wszelkiego ciała, w którem jest duch żywota pod niebem; wszystko, cokolwiek jest na ziemi, pozdycha.
18 Tedae nang taengah kai kah paipi te ka thoh vetih nang khaw, na ca rhoek khaw, na yuu khaw, na langa rhoek khaw, namah neh lawng khuila na khuen ni.
Ale z tobą postanowię przymierze moje; i wnijdziesz do korabia, ty i synowie twoi, i żona twoja, i żony synów twoich z tobą.
19 Te vaengah mulhing boeih lamkah khaw, pumsa boeih lamkah khaw a hluei neh a la te panit ah khueh lamtah namah taengah hing sak ham lawng te boeih paan puei.
I ze wszech zwierząt wszelkiego ciała po dwojgu ze wszech, wprowadzisz do korabia, aby żywo zachowane były z tobą, samiec i samica będą.
20 Vaa te khaw amah hui la, rhamsa lamkah khaw amah hui la, diklai ah rhulcai boeih lamkah amah hui la, boeih khuikah panit tah hlun ham nang taengah ham paan saeh.
Z ptastwa według rodzaju jego, i z bydła według rodzaju jego, i z wszelkiej gadziny ziemskiej według rodzaju jej, po dwojgu z każdego rodzaju wnijdą z tobą, aby żywe zostały.
21 Te phoeiah na caak ham buh boeih te namah taengah khuen lamtah namah ham tung. Namah ham neh amih ham cakok la om saeh,” a ti nah.
A ty weźmiesz z sobą wszelkiego pokarmu, który się jeść godzi, a zbierzesz do siebie, i będzie tobie i onym na pokarm.
22 Te dongah Noah loh a saii tih Pathen loh anih a uen boeih te a saii van.
I uczynił Noe według wszystkiego; jako mu rozkazał Bóg, tak uczynił.
The World is Destroyed by Water
