Suencuek 42
1 Egypt ah cangthama om te Jakobloh a hmuh vaengah a carhoek te Jakob loh, “Ba dongah lae sut na sawt uh thae? a ti nah.
Ngayon, napagalaman ni Jacob na may butil sa Ehipto. Sinabi niya sa kanyang mga anak na lalaki, “Bakit kayo nakatingin sa isa't isa?”
2 phoeiah, “Egypt ah cangtham om tila ka yaak dongah he, n'duek uh pawt tih n'hing uh mak atah te lam khaw cet uh lamtah mah hamla koivawn uh saw,” a ti nah.
Sinabi niya, “Tingnan niyo ito, narinig kong mayroong butil sa Ehipto. Bumaba kayo doon at bumili para sa atin mula doon para tayo ay mabuhay at hindi mamatay.”
3 Te dongah Joseph kah a maya hlang rha rhoek loh Egypt kah cang lai ham suntla uh.
Ang sampung lalaking kapatid ni Jose ay bumaba para bumili ng butil mula sa Ehipto.
4 Tedae Joseph mana Benjamin te tah nganboh yook vea ti dongah a mayarhoek taengah Jakob loh tueih pawh.
Ngunit si Benjamin, na kapatid ni Jose, ay hindi ipinasama ni Jacob sa kaniyang mga lalaking kapatid, dahil sinabi niya, “Baka may kapahamakang maaaring mangyari sa kanya.”
5 Kanaan kho te khokhaa om dongah koivawn ham aka cetrhoek lakli ah Israel carhoek khaw cet uh.
Ang mga lalaking anak ni Israel ay dumating para bumili kasama ng mga dumating, dahil ang taggutom ay nasa lupain ng Canaan.
6 Te vaengah Joseph tah a kho kah boei neh diklai pilnam boeih ham cang a yoih. Te dongah Joseph kah a maya rhoek te a caeh uh vaengah anih taengaha maelhmai neh diklai la bakop uh.
Ngayon si Jose ang gobernador sa buong lupain. Siya ang nagbebenta sa lahat ng tao sa lupain. Dumating ang mga lalaking kapatid ni Jose at nagpatirapa sila sa kanyang harapan.
7 A hmuh vaengah Joseph loh a mayarhoek tea hmat ngawn dae amih taengah muet uh tih rhaprhapa voek phoeiah, “Me lamkah lae na lo uh,” a tinah hatah, “Caak lai ham Kanaan kho lamkah ka lo,” a ti na uh.
Nakita ni Jose ang kanyang mga lalaking kapatid at nakilala niya ang mga ito, ngunit nagpanggap siya sa kanila at nagsalita ng marahas sa kanila. Sinabi niya sa kanila, “Saan kayo nanggaling?” Sinabi nila, “Mula po sa lupain ng Canaan para bumili ng pagkain.”
8 Joseph loh a mayarhoek tea hmat ngawn dae amih loh Josephte hmat uh pawh.
Nakilala ni Jose ang kanyang mga lalaking kapatid ngunit siya ay hindi nila nakilala.
9 Te vaengah Joseph loh amih kawnga man vaengkah mueimang tea poek. Te dongah amih te, “Nangmih he rhalyuep ni, khohmuen kah a yah te sawt hamnina lo uh,” a ti nah.
Naalala ni Jose ang mga naging panaginip niya patungkol sa kanila. Sinabi niya sa kanila, “Kayo ay mga ispiya. Dumayo kayo para tingnan ang mga bahagi ng lupain na hindi nababantayan.”
10 Tedae amah taengah “Pawh, ka boeipa, na salparhoek halo he caak lai ham ngawn ni.
Sinabi nila sa kanya, “Hindi po, aking panginoon. Ang inyong mga lingkod ay dumating para bumili ng pagkain.
11 Kaimih he hlang pakhat kah a carhoek boeih ni. Kaimih hmantang rhoek ni, na sal kaimih ah he longyama om moenih,” a ti uh.
Kaming lahat ay mga lalaking anak ng iisang tao. Kami ay tapat na mga lalaki. Ang mga lingkod po ninyo ay hindi mga ispiya.”
12 Tedae amih te Joseph loh khohmuen kah a yah dongah sawt hamna lo uh pawt het nim,” a ti nah.
Sinabi niya sa kanila, “Hindi, kayo ay dumating para tingnan ang mga hindi nababantayang mga bahagi ng lupain.
13 Na salrhoek kaimih boeinaphung he hlang pakhat kah a ca rhoek la Kanaan kho ah hlai nit ka lo uh tiha poeih tah tahaeah a pa neh om rhoi dae pakhat te om voelpawh,” a ti na uh.
Sinabi nila, “Kami na iyong mga lingkod ay labindalawang magkakapatid na lalaki, mga anak ng isang tao sa lupain ng Canaan. Makikita ninyo, ang bunso ngayong araw ay kapiling ng aming ama, at isang kapatid na lalaki ay hindi na nabubuhay.”
14 Tedae amih te Joseph loh, “Nangmih taengah ka thui bangla nangmih he longyam ni ka ti,
Sinabi ni Jose sa kanila. “Iyon na nga ang sinasabi ko sa inyo; kayo'y mga ispiya.
15 Pharaoh kah a hingnah vanbangla he nen he kan noem ni. Na manaa poeih te he la halo pawt atah he lamlohna voei uh mahpawh.
Sa pamamagitan nito kayo ay masusubok. Sa pamamagitan ng buhay ni Paraon, hindi kayo aalis dito, maliban na lang kung pupunta rito ang bunso ninyong kapatid na lalaki
16 Nangmih khuikah pakhatte tueih uh lamtah na mana te lo saeh. Nangmih ngawntah kang khoh uh vetih nangmih kah olkate na khuikah oltak la a om atah kan nuemnai pueng ni. Te pawt koinih Pharaoh kah a hingnah vanbangla nangmih he longyam ni,” a ti nah.
Ipadala ninyo ang isa sa inyo at hayaan ninyong kunin niya ang inyong kapatid. Mananatili kayo sa kulungan, upang masubukan ang inyong mga salita, kung mayroon bang katotohanan sa inyo, o sa buhay ni Paraon tiyak na mga ispiya kayo.”
17 Te dongah amih te thongim ah hnin thuma khoh.
Silang lahat ay isinailalim niya sa pagkakabilanggo sa loob ng tatlong araw.
18 Tedaea thum khohnin ah Josephloh a mayarhoek la he tlam he ka saii dae, kai khaw aka hing Pathen te ka rhih van.
Sinabi sa kanila ni Jose sa ikatlong araw. “Gawin ninyo ito at mabuhay, dahil takot ako sa Diyos.
19 Na thuem uh atah na manuca khatte im kah thongim khuiah khoh saeh. Te vaengah nangmihte cet uh lamtah na im kah aka lamlum ham cang khuen pauh.
Kung kayo ay mga lalaking tapat, hayaan ang isa sa inyong mga lalaking kapatid na makulong sa bilangguang ito, ngunit pumunta kayo, magdala kayo ng butil para sa taggutom ng inyong mga tahanan.
20 Tedae na manaa poeih te kai taengah nan khuen uh vaengah nangmih kah olka te khaw cak vetihna duek uh van mahpawh,” a tinah dongah te tlam te a rhoi uh.
Dalhin ninyo ang inyong bunsong kapatid na lalaki sa akin para ang inyong salita ay mapatunayan at hindi kayo mamamatay.” Kaya ginawa nga nila ito.
21 Te vaengah amah boeinaphung te khat khat ah, “Manuca a hinglu kah citcaite hmuh uh tih mamih taengah calcal a pang lalah n'yaak pah uh pawt dongah tekah citcai loh m'mah taengla ha thoeng tih mamih he rheprhep n'rhaem coeng,” a ti uh.
Sinabi nila sa isa't-isa, “Tayo ay tunay na nagkasala tungkol sa ating lalaking kapatid dahil nakita natin ang paghihinagpis ng kanyang kaluluwa nang siya ay magmakaawa sa atin at hindi tayo nakinig. Dahil doon ang kabalisahan ay dinaranas natin.”
22 Te vaengah Reuben loh amih tea doo tih, “Nangmih taengah ka thui moenih a? Camoe te veet uh boeh ka ti lalahna ya uh pawt tih a thii han suk coeng he,” a ti nah.
Sinagot sila ni Reuben, “Hindi ba sinabi ko sa inyo, 'Huwag magkasala laban sa bata,' ngunit hindi kayo nakinig? Tingnan ninyo ngayon, ang kanyang dugo ay hinihingi sa atin.”
23 Tedae amih lakloah oldoeaom dongah Josephloh a yakming te amih loh ming uh pawh.
Hindi nila alam na naiintindihan sila ni Jose, dahil may isang tagapagsalin na namamagitan sa kanila.
24 Te dongah Joseph loh amih taeng lamkah mael tiha rhah phoeiah amih taengla koep halo. Tedae amih tea voek phoeiah amih khui kah Simeon tea loh tih amamih kah mikhmuh aha khoh pah.
Siya ay tumalikod sa kanila at nanangis. Bumalik siya at nagsalita sa kanila. Kinuha niya si Simeon mula sa piling nila at iginapos siya habang sila ay nakatingin.
25 Tedae Josephloh a uen coeng dongah amih kah hnopai te canga sang thiluh. Te vaengah a tangka te khaw a tolkhui khuiah rhipa khueh ham khaw, amih hamte longpueng kah lampu khaw paek ham khaw, a saii pah.
Pagkatapos ay inutusan ni Jose ang kanyang mga lingkod na punuin ng butil ang mga bayong ng kaniyang mga kapatid, at ilagay ang pera ng bawat lalaki pabalik sa kanilang mga sako, at bigyan sila ng mga kakailanganin para sa paglalakbay. Ginawa ito para sa kanila.
26 Te dongah amamih kah cang te laak donglaa pom hang uh tih pahoi cet uh.
Pinasanan ng mga magkakapatid ng butil ang kanilang mga asno at sila'y umalis na roon.
27 Tedae rhaehim ah tah pakhat loh laak rhamcak loh ham a tolkhui tea hlam hatah a tangka te sungkoi kah a rhai ah lawta hmuh tarha.
Habang ang isa sa kanila ay nagbubukas ng kanyang sako para ipakain sa kanyang asno sa isang lugar-panuluyan, nakita niya ang kanyang pera. At narito, nasa bukana ito ng kanyang sako.
28 Te dongah a manucarhoek taengah, “Kai kah sungkoi dongah kamah kah tangka koep ham mael bal he,” a tinah hatah amih lungbuei khaw mawt sut dongah lakueng uh tih a boeinaphung khat rhip loh, “Pathen loh mamih ham balaea saii he,” a ti uh.
Sinabi niya sa kanyang mga lalaking kapatid, “Ang aking salapi ay naibalik sa akin. Tingnan ninyo itong nasa aking sako.” At ang kanilang mga puso ay nangabagabag at ang lahat ay nanginig. Sinabi nila, “Ano itong ginawa sa atin ng Diyos?”
29 Te dongah Kanaan kho kah a napa Jakob taenglaa pha uh vaengah amih taengah aka thoeng boeih te amah taengah puen uh.
Pumunta sila kay Jacob, na kanilang ama sa lupain ng Canaan at sinabi nila ang lahat ng nangyari sa kanila. Sinabi nila,
30 Tekah hlang, a kho kah boei te kaimih taengah rhaprhap cal tih kaimih tea kho kah longyam bangla n'khueh.
“Ang lalaking panginoon ng lupain ay marahas na nagsalita sa amin at inisip niyang kami ay mga tiktik sa lupain.
31 Tedae anih taengah, 'hmantangah kaimih he longyam la ka om moenih.
Sinabi namin sa kanya, 'Kami po ay mga lalaking tapat. Hindi po kami mga tikitk.
32 A pa kah a ca rhoek la ka boeinaphungah hlai nit ka lo uh dae pakhat om voelpawt tiha poeih ngawn tah tihnin ah khaw a pa neh Kanaan kho ah hmaih om,’ ka ti na uh.
Kami po ay labindalawang magkakapatid, mga lalaking anak ng aming ama. Ang isa ay hindi na po nabubuhay, at ang bunso ay kapiling ng aming ama ngayong araw sa lupain ng Canaan.'
33 Tedae tekah hlang, a kho kah boei loh kaimih te, 'boeinaphung kah pakhat te kai taengahna caehtak uh tih te nente nangmihna thuem ka ming phoeiah na im kah aka lamlum ham caak khuen uh lamtah cet uh.
Sinabi sa amin ng lalaking panginoon ng lupain, 'Sa pamamagitan nito malalaman ko na kayo ay mga lalaking tapat. Iwan ninyo sa akin ang isa sa inyong kapatid na lalaki, kumuha kayo ng butil para sa tag-gutom sa inyong mga tahanan, at humayo na kayo sa inyong daan.
34 Tedae na manaa poeih te kai taengah han khuen uh. Te daengah ni nangmihte longyamrhoek pawt tih na hmantang tila ka ming eh. Na manuca te nangmih taengla kan paek vetih khohmuen ah na thenpom uh bitni,’ a ti,” a ti uh.
Dalhin ninyo ang inyong bunsong kapatid sa akin. Pagkatapos nito ay malalaman ko na hindi nga kayo mga tiktik, ngunit mga taong tapat. Pagkatapos ay papalayain ko ang inyong lalaking kapatid, at maaari na kayong mangalakal sa lupain.”
35 Te dongah amamih kah tolkhui te a kong uh hatah a tangka cunte tolkhui dongah rhip tarha om tih tangka cuna hmuhuhvaengah amamih long khaw a napa long khawa rhih uh.
Dumating ang panahon habang inaalis nila ang laman ng kanilang mga sako, at narito nga, ang mga lalagyan ng pilak ng bawat isa ay nasa kanilang sako. Nang makita nila at ng kanilang ama ang mga lalagyan ng pilak, sila ay natakot.
36 Te vaengah a napa Jakob loh amih te, “Kai taengah, Josephna hlong uh tih om voelpawh. Simeon khaw om voelpawh. Tahaeah Benjamin bal atah kai taengkah aka om boeih te lo loh ne,” a ti nah.
Sinabi sa kanila ni Jacob na kanilang ama sa, “Inialis ninyo sa akin ang aking mga anak. Hindi na nabubuhay si Jose, si Simeon ay wala na, at kukunin pa ninyo si Benjamin palayo. Lahat ng ito ay laban sa akin.”
37 Te dongah Reuben loh a napa taengah, “Anihte namah taengla kan khuen pawt atah kai ca rhoi khaw ngawn mai. Ka kut dongah han tloeng lamtah kamah loh nang taengla kang khuen bit ni,” a ti nah tih a thui pah.
Si Reuben ay nagsalita sa kanyang ama, na nagsasabing. “Maaari mong patayin ang dalawa kong anak kung hindi ko maibalik sa iyo si Benjamin. Ilagay mo siya sa aking mga kamay, at muli ko siyang dadalhin sa iyo.”
38 Tedae anih loh, “Ka cate a maya duek tih amah buenga sueng dongah nangmih taengla ha suntla boel saeh. Longpuengna caeh uh vaengah yoethae puei vetih kai sampok he saelkhui ah kothae la nan hla uh ve,” a ti nah. (Sheol h7585)
Sinabi ni Jacob, “Ang aking anak ay hindi pupunta pababa kasama ninyo. Dahil ang kanyang kapatid na lalaki ay patay na at siya na lamang ang mag-isang naiwan. Kapag may kapahamakang nangyari sa kanya sa daan kung saan kayo pupunta, tuluyan mo nang ibababa ang pagka-abo ng aking buhok kasama ng kalungkutan sa sheol.” (Sheol h7585)
