Suencuek 34

1 Leah canu Dinah, Jakob hama cun pah te tolrhum kah tanurhoek te sawt hamla cet.

Egressa est autem Dina filia Liæ ut videret mulieres regionis illius.

2 Tedae khohmuen kah khoboei Khivee Hamor capa Shekhem loh anih tea hmuh dongaha loh tih a yalh puei phoeiaha tholh puei.

Quam cum vidisset Sichem filius Hemor Hevæi, princeps terræ illius, adamavit eam: et rapuit, et dormivit cum illa, vi opprimens virginem.

3 Te phoeiah Jakob canu Dinah taengah a hinglu tlun tih hula tea lungnah dongah hula kah lungbuei te doelh a voek.

Et conglutinata est anima ejus cum ea, tristemque delinivit blanditiis.

4 Te dongah Shekhem loh a napa Hamor la, “Hekah hutaca he kai ham ka yuu la han lo,” a ti nah tih a thui pah.

Et pergens ad Hemor patrem suum: Accipe, inquit, mihi puellam hanc conjugem.

5 A canu Dinaha poeih pah te Jakobloh a yaak dae kohong ah a carhoek neh boiva te a om pueng dongah amih halo uh due Jakob loh hil a phah.

Quod cum audisset Jacob absentibus filiis, et in pastu pecorum occupatis, siluit donec redirent.

6 Jakob te voekhlak ham Shekhem napa Hamorte cet.

Egresso autem Hemor patre Sichem ut loqueretur ad Jacob,

7 Jakob carhoek khaw pong lamkaha pai uh vaengah a yaak uh. Tongpa tongpa rhoek te a kothae uh tih amih te muep sai uh. Jakob canu taengaha yalh te Israel taengah boethaehalang ni a saii. Tedae he he a saii tueng moenih.

ecce filii ejus veniebant de agro: auditoque quod acciderat, irati sunt valde, eo quod fœdam rem operatus esset in Israël et, violata filia Jacob, rem illicitam perpetrasset.

8 Tedae Hamor loh amih taengah, “Ka capa Shekhem loh nang canu soah a hingluloh a ven oeh tih a yuu la m'pae mai.

Locutus est itaque Hemor ad eos: Sichem filii mei adhæsit anima filiæ vestræ: date eam illi uxorem:

9 Te phoeiah nangmih nute kaimih taengah vasak sak ham kaimih m'pae lamtah namamih ham kaimih nuna loh uh mako.

et jungamus vicissim connubia: filias vestras tradite nobis, et filias nostras accipite,

10 Kaimih taengah khosa uh mai. Na mikhmuh ah khohmuen om coeng. Khosa uh lamtah thimpom neh a khuikahte bawn uh,” a ti nah.

et habitate nobiscum: terra in potestate vestra est: exercete, negotiamini, et possidete eam.

11 Te vaengah Shekhem loh Dinah kah a napa neh a nganparhoek taengah, “Nangmih mikhmuh ah mikdaithen ka dang atah kai taengahna kuek uh vanbangla kan paek uh bitni.

Sed et Sichem ad patrem et ad fratres ejus ait: Inveniam gratiam coram vobis: et quæcumque statueritis, dabo:

12 Kai soah maan neh kutdoe muepna kuek uh akhaw kai taengahna kuek uh te tah kan paek bitni. Tedae hula te ka yuu la kai taengah paek uh,” a ti nah.

augete dotem, et munera postulate, et libenter tribuam quod petieritis: tantum date mihi puellam hanc uxorem.

13 Tedae a ngannu Dinah tea poeih pah dongah Jakob ca rhoek loh Shekhem neh a napa Hamor tea doo uh vaengah thailatnah neha voek uh.

Responderunt filii Jacob Sichem et patri ejus in dolo, sævientes ob stuprum sororis:

14 Amih rhoi te, “Hlang yanghli taengah ka ngannu paek ham hno saii he kaimih ham kokhahnah la om tih coeng pawh.

Non possumus facere quod petitis, nec dare sororem nostram homini incircumciso: quod illicitum et nefarium est apud nos.

15 Nangmih taengkah tongpa boeih te yahhmui a rhettih kaimih banglana om uh atah he nen bueng ni nangmih te kan rhoi uh eh.

Sed in hoc valebimus fœderari, si volueritis esse similes nostri, et circumcidatur in vobis omne masculini sexus;

16 Te daengah ni kaimih nurhoek te nangmih kan paek uh phoeiah kamamih ham nangmih nurhoek te ka loh uh vetih nangmih taengah kho ka sak uh vaengah pilnam pakhat la n'coeng uh eh.

tunc dabimus et accipiemus mutuo filias vestras ac nostras: et habitabimus vobiscum, erimusque unus populus.

17 Tedae yahhmui rhet ham kaimih neh nan rhoi uh pawt atah ka canu he ka loh uh vetih ka bal uh ni,” a ti uh.

Si autem circumcidi nolueritis, tollemus filiam nostram, et recedemus.

18 Te dongah amih kah olkate Hamor mikhmuh ah khaw, Harmor capa Shekhem mikhmuh ah khaw then.

Placuit oblatio eorum Hemor, et Sichem filio ejus,

19 Tedae cadong loh Jakob canu tea ngaih coeng dongah hno saii ham te uelh pawh. Te dongah anihte a napa imkhui boeih soaha thangpom.

nec distulit adolescens quin statim quod petebatur expleret: amabat enim puellam valde, et ipse erat inclytus in omni domo patris sui.

20 Te dongah Hamor neh a capa Shekhem loh amah khopuei vongka la cet tih amah khopuei kah hlangrhoek taengah,

Ingressique portam urbis, locuti sunt ad populum:

21 Hekah hlang rhoek he mamih neh baerhoep la tolrhum ah khaw khosa uh saeh. Te phoeiah amih kah nongcen rhoeh la khotuk khaw amih hama dang ka mungkung mai. Mamih kah yuu la amih nurhoek te lo sih lamtah mah nu te amih pae uh sih.

Viri isti pacifici sunt, et volunt habitare nobiscum: negotientur in terra, et exerceant eam, quæ spatiosa et lata cultoribus indiget: filias eorum accipiemus uxores, et nostras illis dabimus.

22 Tedae tongpa boeih loh yahvin a rhet uh vanbangla mamihah pilnam pakhat la om ham atah ning taengkah aka om tongpa rhoek kah yahhmui a rhet nen bueng he ni mamih te n'rhoi uh eh.

Unum est quo differtur tantum bonum: si circumcidamus masculos nostros, ritum gentis imitantes.

23 Amih kah boiva neh hnopai, rhamsa boeih khaw mamih ham moenih a? Te dongah amih te rhoi uh mai sih lamtah mamih taengah khosa uh saeh,” a ti uh.

Et substantia eorum, et pecora, et cuncta quæ possident, nostra erunt: tantum in hoc acquiescamus, et habitantes simul, unum efficiemus populum.

24 Te dongah a khopuei kah vongka ah aka cet boeih loh Hamor neh a capa Shekhem tea ngai uh tih tongpa boeih khukah a khopuei vongka aka pha boeih loh yahhmui a rhet uh.

Assensique sunt omnes, circumcisis cunctis maribus.

25 Tedae hnin thum a lo vaengah amih te a tlohpah. Te dongah Dinah nganpa Simeon neh Levi, Jakob ca rhoi loh cunghang rhirha a muk rhoi tih ngaikhuek la khopuei te a paan rhoi. Te vaengah tongpa boeih te a ngawn rhoi.

Et ecce, die tertio, quando gravissimus vulnerum dolor est: arreptis duo filii Jacob, Simeon et Levi fratres Dinæ, gladiis, ingressi sunt urbem confidenter: interfectisque omnibus masculis,

26 Hamor neh a capa Shekhem te cunghang ha neha ngawn rhoi. Dinah te khaw Shekhem im lamloha lat rhoi tih bal rhoi.

Hemor et Sichem pariter necaverunt, tollentes Dinam de domo Sichem sororem suam.

27 A ngannua poeih pa uh dongah Jakob ca rhoek loh rhok tea paan uh tih khopuei tea poelyoe uh.

Quibus egressis, irruerunt super occisos ceteri filii Jacob: et depopulati sunt urbem in ultionem stupri.

28 Amih kah boiva neh saelhung khaw, laak khaw, khopuei khui neh lohma kah tea mawt pauh.

Oves eorum, et armenta, et asinos, cunctaque vastantes quæ in domibus et in agris erant,

29 Amih kah tatthai boeih neh a yuu, a ca boeih tea sol pa uh tih im kah aka om boeih te khawa poelyoe uh.

parvulos quoque eorum et uxores duxerunt captivas.

30 Te dongah Jakob loh Simeon neh Levi taengah, “Khohmuen kah kho aka sa Kanaan neh Perizzirhoek taengah ka bo nan rhim sak rhoi tih kai nan lawn rhoi coeng. Tahaeah kai hlang sii taengah tingtun uh tih kai he n'ngawn uh koinih kamah neh ka imko loh ka mit uh ni ta he,” a ti nah.

Quibus patratis audacter, Jacob dixit ad Simeon et Levi: Turbastis me, et odiosum fecistis me Chananæis, et Pherezæis habitatoribus terræ hujus: nos pauci sumus; illi congregati percutient me, et delebor ego, et domus mea.

31 Tedae, “Ka ngannu te pumyoi banglaa saii ham om a?” a ti uh.

Responderunt: Numquid ut scorto abuti debuere sorore nostra?