Suencuek 33
1 Te vaengah Jakob loh a mik huel tiha sawt hatah Esau neh a taengkah hlang ya lite tarhaa pawk pah. Te dongah camoerhoek te Leah taengah khaw, Rakhel taengah khaw, a imom rhoi taengaha rhek.
En Jakob hief zijn ogen op en zag; en ziet, Ezau kwam, en vierhonderd mannen met hem. Toen verdeelde hij de kinderen onder Lea, en onder Rachel, en onder de twee dienstmaagden.
2 Te phoeiah salnurhoek neh amih kah a ca rhoek a lamhma sak tih Leah neh a rhoekloh a hmaithawn. Rakhel neh Joseph te lamhnuklaa khueh.
En hij stelde de dienstmaagden en haar kinderen vooraan; en Lea en haar kinderen meer achterwaarts; maar Rachel en Jozef de achterste.
3 Te phoeiah amahte amih hmai la cet tih a maya taeng a pha due diklai la voei rhih bakop.
En hij ging voorbij hun aangezicht heen, en hij boog zich zeven malen ter aarde, totdat hij bij zijn broeder kwam.
4 Tedae anihte doe ham Esau yong tih a rhawn ah a kop uh rhoi, mok uh rhoi tih rhap rhoi.
Toen liep Ezau hem tegemoet, en nam hem in den arm, en viel hem aan den hals, en kuste hem; en zij weenden.
5 Te vaengah a dan hatah hutarhoek neh camoe rhoek te a hmuh tih, “Nang taengkahrhoek he u rhoek lae?” a tinah dae, “Pathen loh na sal taengah n'rhen nah camoe rhoek ni,” a ti nah.
Daarna hief hij zijn ogen op, en zag die vrouwen en die kinderen, en zeide: Wie zijn deze bij u? En hij zeide: De kinderen, die God aan uw knecht genadiglijk verleend heeft.
6 Te vaengah a salnurhoek neh a ca rhoek te thoeih uh tih bakop uh.
Toen traden de dienstmaagden toe, zij en haar kinderen, en zij bogen zich neder.
7 Te phoeiah Leah neh a carhoek khaw thoeih uh tiha bakop uh vaengah Joseph neh Rakhel khaw thoeih tih bakop rhoi.
En Lea trad ook toe, met haar kinderen, en zij bogen zich neder; en daarna trad Jozef toe en Rachel, en zij bogen zich neder.
8 Te dongah Esau loh, “Lambong boeih ka hum he, metlam na om te,” a ti nah. Te dongah, “Ka boeipa mik ah mikdaithen dang ham ni,” a ti nah.
En hij zeide: Voor wien is u al dit heir, dat ik ontmoet heb? En hij zeide: Om genade te vinden in de ogen mijns heren!
9 Tedae Esau loh, “Ka mana, kamah taengah muep om ta; namah taengkah te namah ham om saeh,” a ti nah.
Maar Ezau zeide: Ik heb veel, mijn broeder! het zij het uwe, wat gij hebt!
10 Jakob loh, “Pawh, na mikhmuh ah mikdaithen la ka tueng mai khaming. Na maelhmai he Pathen maelhmaia hmuh bangla kam hmuh. Kai nan moeithen banghui la ka kut lamkah ka khosaa he lo mai.
Toen zeide Jakob: Och neen! indien ik nu genade in uw ogen gevonden heb, zo neem mijn geschenk van mijn hand; daarom, omdat ik uw aangezicht gezien heb, als had ik Gods aangezicht gezien, en gij welgevallen aan mij genomen hebt.
11 Pathen loh kai n'rhen tih kai hama cungkuema khueh dongah kai kah yoethennah nang taengla kang khuen te doe mai,” a tinah tih amh tea hloep daengaha doe pah.
Neem toch mijn zegen, die u toegebracht is, dewijl het God mij genadiglijk verleend heeft, en dewijl ik alles heb; en hij hield bij hem aan, zodat hij het nam.
12 Te phoeiah, “Ceh, cet uh pawn sih lamtah nang hnuk ah ka lo eh?,” a ti nah.
En hij zeide: Laat ons reizen en voorttrekken; en ik zal voor u trekken.
13 Tedae Jakob loh, “Ka boeipa camoerhoek te mongkawt uh pueng tih ka taengah boiva neh saelhung cacun khaw om tilana ming. Amihte hnin at ah rhenten kam vai koinih boiva loh boeih duek uh ni.
Maar hij zeide tot hem: Mijn heer weet, dat deze kinderen teder zijn, en dat ik zogende schapen en koeien bij mij heb; indien men dezelve maar een dag afdrijft, zo zal de gehele kudde sterven.
14 Ka boeipate a sal hmai ah ana cet mai saeh. Kai tah ka mikhmuh kah bitat dongkah khokan neh, camoe rhoek kah khokan neh, vawlhvawlh kang khool vetih Seir kah ka boeipa taeng hil ka lo eh?,” a ti nah.
Mijn heer trekke toch voorbij, voor het aangezicht van zijn knecht; en ik zal mij op mijn gemak als leidsman voegen, naar den gang van het werk, hetwelk voor mijn aangezicht is, en naar den gang dezer kinderen, totdat ik bij mijn heer te Seir kome.
15 Te dongah Esau loh, “Ka pilnam he nang taengah ka khueh mai eh ne,” a ti nah. Tedae, “Balae tih, ka boeipa kah mikhmuh ah mikdaithen ka dang mai mako,” a ti nah.
En Ezau zeide: Laat mij toch van dit volk, dat met mij is, u bijstellen. En hij zeide: Waartoe dat? laat mij genade vinden in mijns heren ogen!
16 Te dongah Esau khaw amah tekah khohnin ah amah longpuei ah Seir la bal.
Alzo keerde Ezau dien dag wederom zijns weegs naar Seir toe.
17 Tedae Jakob loh Sukkoth la cet tih amah ham ima sak phoeiah a boiva ham pohlipa saii. Te dongah te hmuen mingte Sukkothlaa khue.
Maar Jakob reisde naar Sukkoth, en bouwde een huis voor zich, en maakte hutten voor zijn vee; daarom noemde hij den naam dier plaats Sukkoth.
18 Te phoeiah Jakob loh Paddanaram lamloh hlah uh. Kanaan diklai Shekhem khopuei te sadinglaa pha tih khopuei imdan ah rhaeh.
En Jakob kwam behouden tot de stad Sichem, welke is in het land Kanaan, als hij kwam van Paddan-Aram; en hij legerde zich in het gezicht der stad.
19 Te vaengah a dap tuk hmuen te Shekhem napa Hamor carhoek kut lamkah khamyairhoek te tangka yakhat neha lai.
En hij kocht een deel des velds, waarop hij zijn tent gespannen had, van de hand der zonen van Hemor, den vader van Sichem, voor honderd stukken gelds.
20 Te dongah hmueihtuk pahoia suem tih El Elohim Israel a sui.
En hij richte aldaar een altaar op, en noemde het: De God Israels is God!
