Suencuek 28
1 Te dongah Isaak loh Jakob te a khue phoeiah yoethen a paek tiha uen vaengah, “Kanaan nu tena yuu la lo boeh.
Toen riep Isaäk Jakob, zegende hem, en beval hem: Neem geen vrouw uit de kanaänietische meisjes.
2 Thoo, Padanaram kah na nu kah a napa Bethuel im la cet lamtah na nupu Laban canute na yuu la lo.
Maar maak u gereed, om naar Paddan-Aram te gaan, naar het huis van uw grootvader Betoeël; kies u daar een vrouw uit de dochters van uw oom Laban.
3 Pathen Tlungthang loh nang te yoethen m'paek vetih na pungtai uh phoeiah na ping uh vaengah pilnam hlangping lana om bitni.
Moge de almachtige God u zegenen, en u vruchtbaar en talrijk maken, zodat gij tot een grote menigte volken zult uitgroeien.
4 Tedae Pathen loh Abraham taengaha paek tangtae Abraham kah yoethennah, na lampahnah kho he nang neh na tiingan loh na pang ham m'pae saeh” a ti nah.
Hij moge de zegen van Abraham aan u en uw nageslacht schenken, zodat gij het land moogt bezitten, waar ge als vreemdeling woont, maar dat God aan uw vader Abraham gaf.
5 Te phoeiah Isaak loh Jakob tea tueih tih Jakob neh Esau kah a manu Rebekah kah nganpa Laban, Paddanaram Arammi Bethuel capa taengla cet.
Zo zond Isaäk Jakob heen, en deze ging naar Paddan-Aram naar Laban, den zoon van den Arameër Betoeël, en broer van Rebekka, de moeder van Jakob en Esau.
6 Tedae Isaak loh Jakob yoethen a paek tih a yuu aka lo ham Paddanaram laa tueih te khaw, Jakob te yoethen a paek vaengah Kanaan nu tena yuu la lo boeha tinah tiha uen te khaw Esauloh a hmuh.
Esau had gemerkt, dat Isaäk Jakob had gezegend en hem naar Paddan-Aram had gezonden, om daar een vrouw te nemen; dat hij hem ook bij zijn zegening had verboden, een vrouw uit de kanaänietische meisjes te nemen,
7 Jakob long khaw a napa neh a manu ol a ngai tih Paddanaram la cet.
en dat Jakob aan zijn vader en moeder had gehoorzaamd en naar Paddan-Aram was gegaan.
8 Esau long khaw a napa Isaak kah mik ah Kanaan nute thae tilaa hmuh.
Esau begreep daaruit, dat de kanaänietische vrouwen aan zijn vader Isaäk mishaagden;
9 Te dongah Esau loh Ishmael taengla cet tih a yuurhoek hmanah Abraham capa Ishmael canu Mahalath, Nebaioth ngannu te a yuu laa loh.
daarom begaf hij zich naar Jisjmaël, en nam Machalat, de dochter van Jisjmaël, Abrahams zoon, de zuster van Nebajot tot vrouw bij de andere vrouwen, die hij al had.
10 Te vaengah Jakob loh Beersheba lamloh cet tih Haran la pawk.
Toen Jakob van Beër-Sjéba was afgereisd en naar Charan trok,
11 Tedae hmuen pakhat tea pha vaengah khomik vik tla tih pahoi rhaeh. Te vaengahte hmuen kah lungtoa loh tih a lua tloeng. Te phoeiah tekah hmuen ah yalh.
kwam hij op een plaats, waar hij wilde overnachten, omdat de zon reeds was ondergegaan. Hij legde dus een van de stenen, die daar lagen, bij wijze van kussen onder zijn hoofd, en begaf zich op die plaats ter ruste.
12 Te vaengah mang a man hatah diklai ah kuihlak tarha doh uh tih a soi loh vaan duelaa pha. A soah Pathen kah puencawn rhoek te tarha luei uh tih suntla uh.
Daar had hij een droom: zie, op de aarde stond een ladder, waarvan de top tot de hemel reikte; en de engelen Gods klommen erop en daalden eraf.
13 Te vaengah anih taengah BOEIPAte lawt pai tih, “Kai na pa Abraham kah BOEIPA Pathen neh Isaak kah Pathen loh na yalh nah diklai he nang neh nang kah tiingan taengah kan paek ni.
En zie, Jahweh stond naast hem, en sprak: Ik ben Jahweh, de God van uw vader Abraham En de God van Isaäk! Het land, waarop ge ligt, Zal Ik u en uw nageslacht geven.
14 Nang kah tiingan tah diklai laipi bangla om vetih khothoeng tuitunli neh tuithim tlangpuei lana pungtai uh phoeiah nang neh nang tiingan rhang neh diklai huiko boeihloh a yoethen uh ni.
Uw geslacht zal wezen Als het stof van de aarde: Gij zult u uitbreiden naar het westen en het oosten, Naar het noorden en het zuiden; In u en uw zaad Zullen alle geslachten der aarde worden gezegend!
15 Kai he nang taengah ka om tihna caeh nah boeih ah nang kan ngaithuen. Te dongah nangte he khohmuen la kam mael puei bitni. Nang taengah ka thui te ka saii hlan vaengah nang kan hnoo mahpawh,” a ti nah.
Ik ben met u; Ik zal u behoeden, waar gij ook gaat, En u terugvoeren naar dit land. Neen, Ik zal u niet verlaten, Totdat Ik heb volbracht, wat Ik u heb beloofd!
16 Te dongah Jakob loh a ih lamkaha haenghang vaengah, “Hekah hmuen ah BOEIPA loh rhep om dae kai loh ka ming pawh “a ti.
Jakob ontwaakte uit zijn slaap, en sprak: Waarachtig; Jahweh is hier, en ik wist het niet.
17 Tedaea rhih tih, “Hekah hmuen he rhih ham om tih Pathen kah im neh vaan vongka pawt ataha tloe moenih he “a ti.
Hij werd met ontzetting vervuld, en sprak: Hoe ontzagwekkend is deze plaats; dit is het huis van God en de poort van de hemel.
18 Jakob loh mincanga thoh vaengah a lu kah a khueh lungto tea loh tih kaama ling phoeiah a so ah situia bueih.
De volgende morgen nam Jakob de steen, waarop zijn hoofd had gerust, richtte die tot een gedenksteen op, en goot er olie over uit.
19 Te dongah tekah khopuei mingte lamhma ah Luz la om dae hatah tekah hmuen ming te Bethellaa khue.
Hij noemde die plaats Betel, terwijl de stad vroeger Loez had geheten.
20 Te phoeiah Jakob loh olcaeng neh a caeng tih, “Pathen loh kai taengah om tih he longpuei ah ka caeh vanbangla, kai n'dawndah phoeiah caak ham buh neh bai ham himbaite kai m'paek bal tih,
Daarna deed Jakob de volgende gelofte: Als God met mij is, mij behoedt op de reis, die ik onderneem, mij voedsel geeft om te eten, een kleed om mij te kleden,
21 a pa im ah sading la ka bal atah BOEIPAte kai kah Pathen la om ni.
en mij in vrede terugbrengt naar mijn vaderlijk huis: dan zal Jahweh mij tot God zijn,
22 Te phoeiah hekah lungto kaam la ka ling he Pathen kah im la poeh vetih kai nan paek boeih te namah ham parha pakhat la kan paek ni,” a ti.
de steen, die ik als gedenkteken heb opgericht, een Godshuis worden, en zal ik U het tiende schenken van alles, wat Gij mij geeft!
