Suencuek 2
1 Te tlamte vaanrhoek khaw, diklai khaw, amih kah caempuei boeih khaw a coeng.
Igitur perfecti sunt cæli et terra, et omnis ornatus eorum.
2 Pathen loh amah kah a bi saii te hnin rhih neha coeng tiha hnin rhih vaengah a bibi saii boeih tea duem tak.
Complevitque Deus die septimo opus suum quod fecerat: et requievit die septimo ab universo opere quod patrarat.
3 Te phoeiah Pathenloh a rhih khohnin te yoethen a paek tih te tea ciim. Te vaengah Pathen tah saii hama suen a bibi boeih lamloh duem.
Et benedixit diei septimo; et sanctificavit illum: quia in ipso cessaverat ab omni opere suo quod creavit Deus ut faceret.
4 He tah BOEIPA Pathen loh diklai neh vaana saii tue aha suen vaan neh diklai kah a rhuirhong ni.
Istæ sunt generationes cæli et terræ, quando creata sunt, in die quo fecit Dominus Deus cælum et terram:
5 Te vaengah BOEIPA Pathen loh diklai la kho a tlan sak hlan dongah kohong kah tangpuem boeih khaw diklai ah poe hlan. Te dongah lohma kah baelhing boeih daih hlan tih lo tawn ham hlang ana om pawh.
Et omne virgultum agri antequam orietur in terra, omnemque herbam regionis priusquam germinaret: non enim pluerat Dominus Deus super terram, et homo non erat qui operaretur terram:
6 Tedae diklai lamkah tuihu ha thoeng tih diklai hman boeiha suep.
Sed fons ascendebat e terra, irrigans universam superficiem terræ.
7 Te phoeiah BOEIPA Pathen loh diklai lamkah laipi te hlanglaa hlinsai. Te phoeiah hingnah hiilte a hnarhong aha ueng pah tih aka hing tongpa hinglu la coeng.
Formavit igitur Dominus Deus hominem de limo terræ, et inspiravit in faciem eius spiraculum vitæ, et factus est homo in animam viventem.
8 Te dongah BOEIPA Pathen loh khothoeng kah Eden ah duma hlo tiha hlang saii tea khueh.
Plantaverat autem Dominus Deus Paradisum voluptatis a principio: in quo posuit hominem quem formaverat.
9 BOEIPA Pathen loh diklai lamkah thing mueimae then neh caak then boeih tea poe sak tih dum kah laklung ah hingnah thing neha thaea then mingnah thing om.
Produxitque Dominus Deus de humo omne lignum pulchrum visu, et ad vescendum suave: lignum etiam vitæ in medio paradisi, lignumque scientiæ boni et mali.
10 Te vaengah dum aka suep ham Eden lamkah tuiva long tih te lamkaha phih uh vaengah tuisae pali la coeng.
Et fluvius egrediebatur de loco voluptatis ad irrigandum paradisum, qui inde dividitur in quatuor capita.
11 Lamhma kaha ming tah Pishon tih sui aka om Havilah khohmuen tomlaa ken.
Nomen uni Phison: ipse est qui circuit omnem terram Hevilath, ubi nascitur aurum:
12 Te khohmuen kah sui tah then tih thingpi neh oitha lungto khaw pahoi om.
et aurum terræ illius optimum est: ibi invenitur bdellium, et lapis onychinus.
13 Te phoeiah tuiva pabae kah a ming tah Khusah khohmuen boeih aka hil Gihon ni.
Et nomen fluvii secundi Gehon: ipse est qui circumit omnem terram Æthiopiæ.
14 Te phoeiah tuivaa pathum kah ming tah khothoeng Assyria la aka long Khiddekel ni. Tuivaa pali nah tetah Perath ni.
Nomen vero fluminis tertii, Tigris: ipse vadit contra Assyrios. Fluvius autem quartus, ipse est Euphrates.
15 Te phoeiah BOEIPA Pathen loh hlang tea loh tih Eden dum ah thotat ham neh dum aka hung hama khueh.
Tulit ergo Dominus Deus hominem, et posuit eum in paradiso voluptatis, ut operaretur, et custodiret illum:
16 Te dongah BOEIPA Pathen loh hlang taengaha uen tih, “Dum kah thingkung boeih te caak la ca.
Præcepitque ei dicens: Ex omni ligno paradisi comede:
17 Tedaea then neha thae mingnah thingkung lamkahte ca boeh. Te te na caak hnin vaeng lamlohna duek rhoe na duek ni,” a ti nah.
De ligno autem scientiæ boni et mali ne comedas. in quocumque enim die comederis ex eo, morte morieris.
18 Te vaengah BOEIPA Pathen loh, “Hlang he amah bueng tah om ham then pawh anih ham amah neh a naii uh la bomkung ka saii ni,” a ti.
Dixit quoque Dominus Deus: Non est bonum esse hominem solum: faciamus ei adiutorium simile sibi.
19 Te dongah BOEIPA Pathen loh diklai lamkah, a hlin a sai kohong mulhing boeih neh vaan kah vaa boeih soah metlaa khuete hmuh ham khaw, hlang loh a khue boeih te tah mulhing hinglu ming la om sak ham khaw, hlang taenglaa khuen.
Formatis igitur, Dominus Deus, de humo cunctis animantibus terræ, et universis volatilibus cæli, adduxit ea ad Adam, ut videret quid vocaret ea: omne enim quod vocavit Adam animæ viventis, ipsum est nomen eius.
20 Te dongah hlang loh rhamsa boeih khaw, vaan kah vaa te khaw, kohong kah mulhing khaw, minga paek dae Adam neh aka tiing la bomkung hmu pawh.
Appellavitque Adam nominibus suis cuncta animantia, et universa volatilia cæli, et omnes bestias terræ: Adæ vero non inveniebatur adiutor similis eius.
21 Te dongah BOEIPA Pathen loh tongpa te muelha ih sak. A ih vaengah a vaerhuh pakhat te a loh pah phoeiaha pumsa kah a hma te tloep a saibawn sak.
Immisit ergo Dominus Deus soporem in Adam: cumque obdormisset, tulit unam de costis eius, et replevit carnem pro ea.
22 Te phoeiah BOEIPA Pathen loh tongpa lamkaha loh vaerhuh te huta laa saii tih tongpa taenglaa khuen.
Et ædificavit Dominus Deus costam, quam tulerat de Adam, in mulierem: et adduxit eam ad Adam.
23 Te vaengah tongpa loh, “Tahae kah he ka rhuh lamkah ka rhuh, ka saa lamkah ka saa ni. Anih he tongpa lamkaha loh dongah huta tila ka khue ni,” a ti
Dixitque Adam: Hoc nunc, os ex ossibus meis, et caro de carne mea: hæc vocabitur Virago, quoniam de viro sumpta est.
24 Te dongah tongpa loh a napa neh a manu te a toeng ni. Te phoeiah a yuu taengla khoem uh vetih pumsa pakhat la om rhoi ni.
Quamobrem relinquet homo patrem suum, et matrem, et adhærebit uxori suæ: et erunt duo in carne una.
25 Te vaengah tongpa neh a yuu tah pumtling la om rhoi dae yak rhoi pawh.
Erat autem uterque nudus, Adam scilicet et uxor eius: et non erubescebant.
