Suencuek 13

1 Te dongah Abram loh a yuu khaw, anih taengah aka om boeih te khaw, amah taengkah Lot khaw Egypt lamkah Negev la a khuen.

So for Abram frå Egyptarland upp til Sudlandet med kona si og alt det han åtte, og Lot var med honom.

2 Te daengah te Abram loh boiva neh, ngun neh, sui nen khaw lutlut boei.

Og Abram var ovleg rik, både på bufe og på sylv og på gull.

3 Te dongah Negev lamkah a longpueng vaengah amah kah dap a om nah hmuen Bethel la cet. A moecuek vaengah anih kah dap te Bethel neh Ai laklo ah om.

Sidan for han frå Sudlandet, dagsleid etter dagsleid, til dess han kom til Betel, til den staden som han fyrr hadde havt tjeldbudi si, millom Betel og Aj,

4 Lamhma ah hmueihtuk hmuen la pahoia khueh coeng dongah Abram loh BOEIPA ming pahoia phoei.

der det altaret stod som han hadde bygt fyrste gongen han var der. Og der kalla Abram på Herren.

5 Te vaengah Lot khaw Abram neh puei uh tih boiva saelhung khaw, dap khaw, rhena puen.

Men Lot, som fylgdest med Abram, hadde og sauer og naut og tjeldbuder.

6 Tedae tun khosak hamte khohmuen amih te noeng voel pawh. Amih rhoi kah khuehtawn khaw muep lo coeng tih tun khosak ham coeng pawh.

Og landet kunde ikkje føda deim, når dei budde i hop; dei hadde so mykje fe at dei kunde ikkje bu saman.

7 Te dongah Abram kah boiva aka dawnrhoek neh Lot kah boiva aka dawnrhoek lakloah khaw, te vaengah khohmuen kah kho aka sa Kanaan rhoek, Perizzi rhoek nen khaw tuituknah vik om.

So vart det trætta millom deim som gjætte for Abram og deim som gjætte for Lot. Og kananitarne og perizitarne budde då der i landet.

8 Te dongah Abram loh Lot te, “Kai laklo neh nang laklo ah, ka boiva aka dawn laklo neh na boiva aka dawn laklo ah khaw tohhaemnah om mai boel saeh. Mamih boeina he tongpa rhoi ni.

Då sagde Abram med Lot: «Kjære deg, lat det ikkje vera trætta millom meg og deg, og millom mine hyrdingar og dine. Me er då brør!

9 Na hmai ah khohmuena pum la a om pawt moenih a? Kai taeng lamloh hoep uh laeh. Banvoei te na loh atah bantang la ka cet vetih bantang te na loh atah ka banvoei bitni,” a ti nah.

Hev du ikkje heile landet fyre deg? Skil då heller lag med meg! Tek du til vinstre, so skal eg taka til høgre, og tek du til høgre, so skal eg taka til vinstre.»

10 Tedae Lot loh a mik tea huel vaengah Jordan vannaem boeih te tuisuep tangtae bangla boeih a om pah. Yahovahloh a phae hlankah Sodom neh Gomorrah khaw BOEIPA dum bangla, Zoarlaa caeh vaengkah Egypt kho banglaa hmuh.

Då skoda Lot ikring seg, og såg at heile Jordan-kverven, alt burtåt Soar, var rik på vatn yver alt, som Herrens hage, som Egyptarlandet - fyrr Herren lagde Sodoma og Gomorra i øyde.

11 Te dongah Lot loh amah hamte Jordan vannaem boeih tea tuek. Te dongah Lotte khothoeng la puen uh tih a manuca taeng lakah khat neh khat paek uh rhoi.

Og Lot valde seg ut heile Jordan-kverven. So tok Lot austigjenom, og dei skildest frå einannan:

12 Abram tah Kanaan kho ahkhoa sak dae Lot tah vannaem kah khopueirhoek ahkhoa sak tih Sodom la puen uh.

Abram vart buande i Kana’ans-land, og Lot budde i byarne i Jordan-kverven, og lægra alt burtåt Sodoma.

13 Tedae Sodom hlang rhoek tah thae uh tih BOEIPA taengah hlangtholh koek la om uh.

Men mennerne i Sodoma var vonde, og synda groveleg mot Herren.

14 Tedae Lota nong phoeiah BOEIPA loh Abram te, “Na mik huel lamtah na hmuen lamkah tlangpuei neh tuithim khaw, khothoeng neh tuitunli khaw so laeh.

Og Herren sagde til Abram, etter Lot hadde skilt lag med honom: «Lat upp augo dine og sjå ikring deg frå den staden du stend, nordetter og sudetter og austetter og vestetter!

15 Tekah khohmuen na hmuh boeih te kumhal duela nang taeng neh na tiingan taengah kam paek ni.

For alt det landet du ser, vil eg gjeva deg og di ætt til æveleg tid.

16 Te dongah na tiingan te diklai kah laipi bangla ka khueh ni. Diklai laipi te hlang loh tae ham a noeng atah nang kah tiingan te a tae thai van ni.

Og eg vil lata ætti di verta som dusti på jordi: kann nokon telja dusti på jordi, so kann dei og telja di ætt.

17 Khohmuente nang kan paek ham coeng dongah thoo lamtah khohmuen tea yun long khaw, a daang long khaw, hil lah,” a ti nah.

Upp, og far landet igjenom, so langt og so breidt som det er! For deg vil eg gjeva det.»

18 Te dongah Abramte puen uh tiha caeh vaengah Mamre thingnu ahkhoa sak. Tekah thingnu te Hebron ah om tih tekah Hebronah BOEIPA ham hmueihtuka suem.

So flutte Abram tjeldbuderne, og kom til eikelunden åt Mamre i Hebron. Der vart han buande, og bygde Herren eit altar.