Ezekiel 5
1 Hlang capa nang samvo taengkah cunghang paihat aka haat te namah ham lo laeh. Te te namah ham lo lamtah na lu neh na hmuimul khaw vo laeh. Te phoeiah namah ham cooi khiing khueh lamtah boek.
Og du, menneskjeson! Tak deg eit kvast sverd! Til rakekniv skal du bruka det, og du skal føra det yver ditt hovud og skjegg; tak deg so ei skålvegt og skift det du hev raka av!
2 Vongup khohnin a thok neh pathum ah pakhat te khopuei laklung ah hmaipuei neh kolh. Pathum ah pakhat te lo lamtah a kaepvai ah cunghang neh tloek. Te phoeiah pathum ah pakhat khohli dongla haeh. Amih hnukah cunghang ka khoh bitni.
Ein tridjepart skal du brenna upp i eld midt i byen når kringsetjingsdagarne er lidne, og ein tridjepart skal du taka og slå med sverdet vida ikring, og ein tridjepart skal du spreida ut i vinden, og sverd vil draga ut etter deim.
3 Tedae te khui lamloh a sii ngai te bet lo lamtah na hnirhaep ah kaelh.
Men du skal taka undan nokre få av deim og binda deim i kjolesnipparne dine.
4 Te lamkah te koep lo lamtah hmai khui la voei. Te te hmai neh hoeh lamtah te lamkah hmai te Israel imkhui pum la pak saeh.
Og av deim att skal du enn taka nokre og kasta deim midt inn i elden og brenna deim upp i eld. Derifrå skal koma eld yver all Israels-lyden.
5 Ka Boeipa Yahovah loh he ni a thui. Jerusalem he namtom lakli ah a kaepvai kah khohmuen neh ka khueh.
So segjer Herren, Herren: Dette Jerusalem, midt imillom folki sette eg det, og land var det rundt ikring.
6 Tedae ka laitloeknah he namtom lakah, ka khosing te khaw a kaepvai kah kho rhoek lakah halangnah neh a koek. Ka laitloeknah te a hnawt uh tih ka khosing dongah pongpa uh pawh.
Men det hev sett seg upp mot mine lover, so det vart ugudlegare enn folki, og mot mine bodord, so dei vart verre enn landi rundt ikring; for mine lover vanvyrde dei, og i mine bodord ferdast dei ikkje.
7 Te dongah ka Boeipa Yahovah loh he ni a thui. Na kaepvai kah namtom lakah na hlangping dongah nim ka khosing dongah na pongpa uh pawt tih ka laitloeknah he na vai uh pawh. Na kaepvai namtom kah laitloeknah banglam pataeng na vai uh moenih.
Difor, so segjer Herren, Herren: Av di at de hev rasa verre enn heidningfolki rundt ikring dykk, ikkje ferdast i mine bodord og ikkje gjort etter mine lover, og jamvel ikkje gjort etter loverne åt heidningfolki som er rundt ikring dykk,
8 Te dongah ka Boeipa Yahovah loh he ni a thui. Kai kamah khaw nang kam pai thil coeng. Namtom mikhmuh kah laitloeknah neh na laklo ah ka saii ni.
difor, so segjer Herren, Herren: Sjå, eg vil koma yver deg, eg og, og eg vil halda dom hjå deg midt framfor augo på heidningfolki.
9 Nang kah tueilaehkoi cungkuem dongah ka saii vai pawt te nang taengah ka saii vetih te bang te koep ka saii mahpawh.
Og eg skal gjera med deg det som eg ikkje fyrr hev gjort og aldri meir vil gjera, for all styggedomen din.
10 Te dongah na khui kah napa rhoek loh a ca rhoek, ca rhoek loh napa rhoek a caak uh ni. Na soah tholhphu kan suk vetih na meet boeih te khohli cungkuem taengla ka haeh ni.
Difor skal foreldre eta borni sine hjå deg, og born eta foreldri sine. Og eg vil halda dom hjå deg, og strå alt som vert att av deg for alle vindar.
11 Te dongah he tah ka Boeipa Yahovah kah olphong ni. Kai hingnah ni. Ka rhokso te namah kah sarhingkoi cungkuem neh, namah kah tueilaehkoi cungkuem neh na poeih het pawt nim? Te dongah ka hlaek vaengah ka mik loh rhen pawt vetih lungma ka ti van mahpawh.
Difor, so sant som eg liver, segjer Herren, Herren, sanneleg, etter di du hev sulka min heilagdom med all din styggjedom og alle dine styggjor, so vil eg og snu meg frå, og mitt auga skal ikkje ynkast, og ikkje eg heller vil spara deg.
12 Nang taengkah te hlopthum ah hlopkhat, duektahaw ah duek uh vetih na khui ah khokha loh a khah ni. Na kaepvai kah Hlopthum ah hlopkhat te cunghang dongah cungku uh ni. Pathum ah khohli cungkuem taengla ka haeh vetih amih hnukah cunghang ka khoh ni.
Tridjeparten av deg skal døy av sott og verta tynt av svolt midt i deg, og tridjeparten skal falla for sverd rundt kringum deg, og tridjeparten vil eg spreida for alle vindar, og sverd vil eg draga ut etter deim.
13 Te daengah ni amih taengkah ka thintoek a daeh neh ka kosi ka hlam vetih dam ka ti eh. Te vaengah BOEIPA kamah loh ka kosi he amih soah ka sah phoeiah khaw ka thatlainah neh ka voek te a ming uh bitni.
Og all min vreide skal verta uthelt, og eg vil svala min harm på deim og hemna meg. Då skal dei sanna at eg, Herren, hev tala i min brennhug når eg heller ut all min harm på deim.
14 Te phoeiah na kaepvai kah aka pongpa boeih mikhmuh neh namtom taengah nang te imrhong la, kokhahnah la kang khueh ni.
Og eg vil gjera deg til audn og til spott millom folki som er rundt kringum deg, framfor augo på kvar ein som fer framum.
15 Kai loh nang soah tholhphu te thintoek neh, kosi neh kan saii vaengah na kaepvai kah namtom taengah kokhahnah neh hnaelcoenah, thuituennah neh a rhaerhap la om bitni. Te dongah BOEIPA kamah loh kosi kah toelthamnah nen ni ka thui.
Du skal verta til spott og håd, ei åtvaring og ei skræma for folki som er rundt kringum deg, når eg held dom yver deg med vreide og med harm og med harmfulle refsingar - eg, Herren hev tala -
16 Amih taengah yoethae khokha thaltang te ka kah ni. Nangmih aka phae ham te te ka kah te kutcaihnah lam ni a om. Te dongah nang soah khokha kang koei vetih nangmih kah thahuelnah buh te ka bawt ni.
når eg sender ibland deim dei vonde hunger-pilerne som er etla til tynarverk, deim eg sender til å tyna dykk med, når eg let svolten herja dykk og bryt sund brødstaven for dykk.
17 Nangmih taengah khokha neh boethae mulhing kan tueih vetih nangmih te cakol la n'khueh ni. Duektahaw neh thii loh nang te m'pah vetih na taengah cunghang kang khuen ni. BOEIPA kamah long ni ka thui.
Eg vil senda yver dykk hunger og udyr, og dei skal gjera deg barnlaus, og sott og blod skal ganga yver deg, og sverd vil eg lata koma yver deg. Eg Herren, hev tala.
