Sunglatnah 8
1 Te phoeiah BOEIPA loh Moses te, “Pharaoh taengah cet lamtah anih te, 'BOEIPA loh ka pilnam te hlah lamtah kai taengah thothueng saeh,’ a ti.
Dixit quoque Dominus ad Moysen: Ingredere ad Pharaonem, et dices ad eum: Haec dicit Dominus: Dimitte populum meum, ut sacrificet mihi:
2 Tedae hlah ham na aal atah na khorhi boeih ah bukak kan yok sak coeng ne.
si autem nolueris dimittere, ecce ego percutiam omnes terminos tuos ranis.
3 Bukakte sokkoah kah vetih ha luei ni. Te vaengah na im khui neh imhman kah na thingkong dongah, na baiphaih dongah, na sal im khui neh na pilnam soah, na tapkhuel khui neh na vaidambael khuila kun ni.
Et ebulliet fluvius ranas: quae ascendent, et ingredientur domum tuam, et cubiculum lectuli tui, et super stratum tuum, et in domos servorum tuorum, et in populum tuum, et in furnos tuos, et in reliquias ciborum tuorum:
4 Namah so neh na pilnam soah khaw na sal boeih soah khaw bukak luei ni, 'ti nah,” a ti.
et ad te, et ad populum tuum, et ad omnes servos tuos intrabunt ranae.
5 Te phoeiah BOEIPA loh Moses te, “Aaron te na kut thueng lamtah na conghol neh tuiva soah khaw, sokko soah khaw, tuibap soah khi laeh,'ti nah. Te vaengah bukak te Egypt khohmuen ah ha luei saeh,” a ti nah.
Dixitque Dominus ad Moysen: Dic ad Aaron: Extende manum tuam super fluvios ac super rivos et paludes, et educ ranas super Terram Aegypti.
6 Te dongah Aaron loh a kut te Egypt tui soaha thueng. Te vaengah bukak ha luei tih Egypt khohmuen tea khuk.
Et extendit Aaron manum super aquas Aegypti, et ascenderunt ranae, operueruntque Terram Aegypti.
7 Tedae hmayuep loh a tuisiduei neh pheka saii uh tih bukak te Egypt kho la luei van.
Fecerunt autem et malefici per incantationes suas similiter, eduxeruntque ranas super Terram Aegypti.
8 Te vaengah Pharaoh loh Moses neh Aaron tea khue tih, “BOEIPA taengah thangthui lamtah bukak he kai lamkah neh ka pilnam taeng lamlong khaw nong sak saeh. Te vaengah pilnam te ka tueih vetih BOEIPA taengah hmueih a nawn uh bitni,” a ti nah.
Vocavit autem Pharao Moysen et Aaron, et dixit eis: Orate Dominum ut auferat ranas a me et a populo meo: et dimittam populum ut sacrificet Domino.
9 Te phoeiah Moses loh Pharaoh te, “Kai ham mah hoep dae. Nang ham neh na salrhoek ham, na pilnam ham khaw, bukakte namah neh na im lamloha hnawttih sokko ah dawka om ham me vaengah lae thangthui eh?” a ti nah.
Dixitque Moyses ad Pharaonem: Constitue mihi quando deprecer pro te, et pro servis tuis, et pro populo tuo, ut abigantur ranae a te et a domo tua et a servis tuis et a populo tuo: et tantum in flumine remaneant.
10 “Thangvuen ah,” a tinah dongah, “Na ol bangla kaimih kah Pathen Yahweh bangaom pawt khaw na ming van bitni.
Qui respondit: Cras. At ille: Iuxta, inquit, verbum tuum faciam: ut scias quoniam non est sicut Dominus Deus noster.
11 Te vaengah bukakte nang lamkah neh na im lamlong khaw, na sal rhoek taeng lamkah neh na pilnam taeng lamloh nong vetih sokko ah ni dawka om eh?,” a ti nah.
Et recedent ranae a te, et a domo tua, et a servis tuis, et a populo tuo: et tantum in flumine remanebunt.
12 Te phoeiah Moses neh Aaronte Pharaoh taeng lamloh nong tih Pharaoh sokaha khueh olka, bukak kawngte Moses loh BOEIPA taengaha pang pah.
Egressique sunt Moyses et Aaron a Pharaone: et clamavit Moyses ad Dominum pro sponsione ranarum quam condixerat Pharaoni.
13 Moses kah ol bangla BOEIPAloh a saii dongah bukakte im ah khaw, vongup ah khaw, lohma ah khaw duek.
Fecitque Dominus iuxta verbum Moysi: et mortuae sunt ranae de domibus, et de villis, et de agris.
14 Te tea hloma hlomlaa hmoek uh tih khohmuen tom ah rhim.
Congregaveruntque eas in immensos aggeres, et computruit terra.
15 A hmuh daengah Pharaohte hilhoemnaha om pah. Tedae a lungbueia thangpom tih BOEIPA kah a thui bangla amih rhoi ol te hnatun pawh.
Videns autem Pharao quod data esset requies, ingravavit cor suum, et non audivit eos, sicut praeceperat Dominus.
16 Te phoeiah BOEIPA loh Moses taengah, “Aaron te, 'Na conghol thueng lamtah diklai kah laipi te taam. Te vaengah Egypt khohmuen boeih ah pilhlip la om ni, 'ti nah,” a ti nah.
Dixitque Dominus ad Moysen: Loquere ad Aaron: Extende virgam tuam, et percute pulverem terrae: et sint ciniphes in universa Terra Aegypti.
17 A saii rhoi tangloeng tih Aaron loh a kut tea thueng. A conghol neh diklai dongkah laipi tea taam vaengah pilhlipte hlang pum dong neh rhamsa dongah om. Diklai laipi boeihte Egypt kho tom ah pilhlip la poeh.
Feceruntque ita. Et extendit Aaron manum, virgam tenens: percussitque pulverem terrae, et facti sunt sciniphes in hominibus, et in iumentis: omnis pulvis terrae versus est in sciniphes per totam Terram Aegypti.
18 Tedae hmayuep rhoek long khaw pilhlip om sak ham a thaai neha saii uh van tangloeng. Tedae pilhlipte hlang dong neh rhamsa dongah khaw om thai pawh.
Feceruntque similiter malefici incantationibus suis, ut educerent sciniphes, et non potuerunt: erantque sciniphes tam in hominibus quam in iumentis.
19 Te vaengahah hmayuep rhoek loh Pharaoh taengah, “Pathen kah kutdawn la he,” a ti uh. Tedae Pharaoh lungbuei tah ning tih BOEIPA kah a thui bangla amih rhoi ol te hnatun pawh.
Et dixerunt malefici ad Pharaonem: Digitus Dei est hic. induratumque est cor Pharaonis, et non audivit eos sicut praeceperat Dominus.
20 Te phoeiah BOEIPA loh Moses te, “Mincang ah thoo lamtah Pharaoh mikhmuh ah pai pah. Tui taenglaa pawk vaengah amah te, 'BOEIPA loh, 'Ka pilnam he hlah lamtah kai ham thothueng uh saeh,’ a ti coeng he.
Dixit quoque Dominus ad Moysen: Consurge diluculo, et sta coram Pharaone: egredietur enim ad aquas: et dices ad eum: Haec dicit Dominus: Dimitte populum meum ut sacrificet mihi.
21 Tedae ka pilnam te nan hlah pawt atah namah so neh na salrhoek soah khaw, na pilnam so neh na im ah khaw pil ka tueih coeng ne. Te dongah pil te Egypt imkhui neh amih kah a diklai dongah khaw bae ni.
Quod si non dimiseris eum, ecce ego immittam in te, et in servos tuos, et in populum tuum, et in domos tuas omne genus muscarum: et implebuntur domus Aegyptiorum muscis diversi generis, et universa terra in qua fuerint.
22 Tedae te khohnin ah Goshen khohmuen kah ka pilnam te ka hoep vetih a khuikah aka omte pil om pah mahpawh. Te daegah ni diklai hman ah kai he BOEIPA la nan ming eh.
Faciamque mirabilem in die illa Terram Gessen, in qua populus meus est, ut non sint ibi muscae: et scias quoniam ego Dominus in medio terrae.
23 Ka pilnam laklo neh na pilnam lakloah tlannah ka khueh vetih miknoek he thangvuen ah thoeng bitni,’ ti nah,” a ti.
Ponamque divisionem inter populum meum, et populum tuum: cras erit signum istud.
24 BOEIPA loh a saii tangkhuet tih Pharaoh im khui neh a sal im neh Egypt khohmuen boeih ah pil tlung ha pawk. Pil dongah mah khohmuen khaw poci.
Fecitque Dominus ita. Et venit musca gravissima in domos Pharaonis et servorum eius, et in omnem Terram Aegypti: corruptaque est terra ab huiuscemodi muscis.
25 Te phoeiah Pharaoh loh Moses neh Aaron tea khue tih, “Cet uh lamtah khohmuen ah na Pathen te nawn uh laeh,” a ti nah.
Vocavitque Pharao Moysen et Aaron, et ait eis: Ite et sacrificate Deo vestro in terra hac.
26 Tedae Moses loh, “Egypt kah tueilaehkoi dongah he he saii hama thuem moenih. Kaimih kah Pathen BOEIPA ham ka nawnuhvaengah Egypt lamkah tueilaehkoi te ka nawn uh koinih amih mikhmuh ah kaimih n'dae uh mahpawt nim?
Et ait Moyses: Non potest ita fieri: abominationes enim Aegyptiorum immolabimus Domino Deo nostro? quod si mactaverimus ea quae colunt Aegyptii coram eis, lapidibus nos obruent.
27 Kaimih n'uen bangla hnin thum long caeh kah khosoek ah kaimih kah Pathen BOEIPA te ka nawn uh eh,” a ti nah.
Viam trium dierum pergemus in solitudinem: et sacrificabimus Domino Deo nostro, sicut praecepit nobis.
28 Te phoeiah Pharaoh loh, “Kai loh nangmih kan hlah bitni, khosoek ah na Pathen BOEIPA te nawn tangloeng. Tedae a hla, hla la cet uh boel lamtah kai ham khaw thangthui uh,” a ti nah.
Dixitque Pharao: Ego dimittam vos ut sacrificetis Domino Deo vestro in deserto: verumtamen longius ne abeatis, rogate pro me.
29 Te vaengah Moses loh, “Nang taeng lamloh ka nong vetih BOEIPA taengah ka thangthui bitni. Pil khaw Pharaoh neh a sal rhoek taeng lamloh, a pilnam taeng lamloh thangvuenah nong bitni ne. Tedae Pharaohte omsaa ham koei boel saeh, pilnam te BOEIPA taengah nawn hamla tueih pawt ve,” a ti nah.
At ait Moyses: Egressus a te, orabo Dominum: et recedet musca a Pharaone, et a servis suis, et a populo eius cras: verumtamen noli ultra fallere, ut non dimittas populum sacrificare Domino.
30 Te phoeiah Moseste Pharaoh taeng lamloh nong tih BOEIPA taengah thangthui.
Egressusque Moyses a Pharaone, oravit Dominum.
31 Moses kah ol bangla BOEIPAloh a saii dongah pilte Pharaoh taeng lamkah neh a sal rhoek taeng lamloh, a pilnam taeng lamloh nongtih pakhat khaw om pawh.
Qui fecit iuxta verbum illius: et abstulit muscas a Pharaone, et a servis suis, et a populo eius: non superfuit ne una quidem.
32 Tedae tahae tue ah khaw Pharaohte a lungbueia thangpom tih pilnam te tueih pawh.
Et ingravatum est cor Pharaonis, ita ut nec hac quidem vice dimitteret populum.
