< Sunglatnah 24 >

1 Moses taengah, “Namah neh Aaron, Nadab, Abihu neh Israel khuikah a ham rhoek sawmrhih te BOEIPA taengah ha mop lamtah lakhla la bakop uh saeh.
و به موسی گفت: «نزد خداوند بالابیا، تو و هارون و ناداب و ابیهو و هفتادنفر از مشایخ اسرائیل و از دور سجده کنید.۱
2 Tedae Moses amah bueng te BOEIPA taengah mop saeh. Amih te mop uh boel saeh lamtah pilnam khaw a taengla cet uh boel saeh,” a ti nah.
وموسی تنها نزدیک خداوند بیاید و ایشان نزدیک نیایند و قوم همراه او بالا نیایند.»۲
3 Te phoeiah Moses te cet tih BOEIPA ol boeih neh laitloeknah boeih te pilnam taengah a thui pah. Pilnam pum loh ol pakhat la a doo uh tih, “BOEIPA loh a thui ol te boeih ngai uh sih,” a ti uh.
پس موسی آمده، همه سخنان خداوند و همه این احکام را به قوم باز‌گفت و تمامی قوم به یک زبان در جواب گفتند: «همه سخنانی که خداوند گفته است، بجاخواهیم آورد.»۳
4 Moses loh BOEIPA ol te boeih a daek. Mincang ah thoo tih tlang hmuiah hmueihtuk neh Israel koca hlai nit kah kaam hlai nit a suem.
و موسی تمامی سخنان خداوند را نوشت و بامدادان برخاسته، مذبحی درپای کوه و دوازده ستون، موافق دوازده سبطاسرائیل بنا نهاد.۴
5 Te phoeiah Israel ca cadong te a tueih tih hmueihhlutnah te a khuen uh. Te vaengah BOEIPA taengah rhoepnah hmueih la vaito a nawn uh.
و بعضی از جوانان بنی‌اسرائیل را فرستاد و قربانی های سوختنی گذرانیدند وقربانی های سلامتی از گاوان برای خداوند ذبح کردند.۵
6 Moses loh thii rhakthuem te a loh tih baeldung dongah a khueh tih thii rhakthuem te hmueihtuk a haeh thil.
و موسی نصف خون را گرفته، در لگنهاریخت و نصف خون را بر مذبح پاشید،۶
7 Te phoeiah paipi cabu a loh tih pilnam kah hna ah a tae. Te dongah, “BOEIPA kah a thui boeih te ka saii uh vetih ka hnatun uh bitni,” a ti uh.
و کتاب عهد را گرفته، به سمع قوم خواند. پس گفتند: «هرآنچه خداوند گفته است، خواهیم کرد و گوش خواهیم گرفت.»۷
8 Te phoeiah Moses loh thii te a loh tih pilnam a haeh thil. Te vaengah, “Paipi thii he BOEIPA loh he ol cungkuem neh nangmih taengah a saii coeng ne,” a ti.
و موسی خون را گرفت و بر قوم پاشیده، گفت: «اینک خون آن عهدی که خداوند بر جمیع این سخنان با شما بسته است.»۸
9 Te phoeiah Moses neh Aaron, Nadab neh Abihu neh Israel kah a hamca sawmrhih rhoek te koep cet uh.
و موسی با هارون و ناداب و ابیهو و هفتاد نفراز مشایخ اسرائیل بالا رفت.۹
10 Te vaengah Israel Pathen kah a kho hmui te minhum laiboeng kutngo bangla, vaan khocil phek la a hmuh uh.
و خدای اسرائیل را دیدند، و زیر پایهایش مثل صنعتی از یاقوت کبود شفاف و مانند ذات آسمان در صفا.۱۰
11 Tedae Israel ca hlangcong rhoek te a kut thueng thil pawh. Te dongah Pathen a hmuh uh lalah a caak uh tih a ok uh bal pueng.
و برسروران بنی‌اسرائیل دست خود را نگذارد، پس خدا را دیدند و خوردند و آشامیدند.۱۱
12 Te phoeiah BOEIPA loh Moses te, “Tlang soah kamah taengla ha luei lamtah pahoi om laeh. Amih thuinuet ham olkhueng neh olpaek ka daek thil lungto cabael te nang taengah kam pae eh?,” a ti nah.
وخداوند به موسی گفت: «نزد من به کوه بالا بیا، وآنجا باش تا لوحهای سنگی و تورات و احکامی را که نوشته‌ام تا ایشان را تعلیم نمایی، به تو دهم.»۱۲
13 Te dongah Moses neh a taengah aka thotat Joshua tah thoo tih Moses te Pathen kah tlang dongla luei.
پس موسی با خادم خود یوشع برخاست، وموسی به کوه خدا بالا آمد.۱۳
14 A hamca rhoek te khaw, “Nangmih taengla ka mael hil he ah he kai n'rhing uh. Aaron neh Hur khaw nangmih taengah om ngawn he ne. U khaw Olka dongah laikung long tah amih rhoi taengla mop saeh,” a ti nah.
و به مشایخ گفت: «برای ما در اینجا توقف کنید، تا نزد شمابرگردیم، همانا هارون و حور با شما می‌باشند. پس هر‌که امری دارد، نزد ایشان برود.»۱۴
15 Moses te tlang la a luei van neh cingmai loh tlang te a thing.
و چون موسی به فراز کوه برآمد، ابر کوه را فرو گرفت.۱۵
16 BOEIPA kah thangpomnah tah Sinai tlang ah pai tih cingmai loh hnin rhuk a dah. A hnin rhih dongah tah Moses te cingmai khui lamloh a khue.
و جلال خداوند بر کوه سینا قرار گرفت، وشش روز ابر آن را پوشانید، و روز هفتمین، موسی را از میان ابر ندا درداد.۱۶
17 BOEIPA thangpomnah mueimae khaw Israel ca rhoek kah mik ah tah tlang som aka hlawp hmai bangla tueng.
و منظر جلال خداوند، مثل آتش سوزنده در نظر بنی‌اسرائیل برقله کوه بود.۱۷
18 Te vaengah Moses te cingmai khui la kun tih tlang la luei. Moses te tlang ah khothaih sawmli neh khoyin sawmli om.
و موسی به میان ابر داخل شده، به فراز کوه برآمد، و موسی چهل روز و چهل شب در کوه ماند.۱۸

< Sunglatnah 24 >