Sunglatnah 24

1 Moses taengah, “Namah neh Aaron, Nadab, Abihu neh Israel khuikah a hamrhoek sawmrhihte BOEIPA taengah ha mop lamtah lakhla la bakop uh saeh.

Og til Moses sagde han: «Stig upp til Herren, du og Aron, og Nadab og Abihu, og sytti av dei øvste i Israel. Medan de endå er langt undan, skal de kasta dykk å gruve,

2 Tedae Moses amah bueng te BOEIPA taengah mop saeh. Amihte mop uh boel saeh lamtah pilnam khaw a taengla cet uh boel saeh,” a ti nah.

og Moses åleine skal ganga fram til Herren; men dei hine må ikkje ganga fram, og ålmugen må ikkje stiga med honom upp.»

3 Te phoeiah Moseste cet tih BOEIPA ol boeih neh laitloeknah boeih te pilnam taengaha thui pah. Pilnam pum loh ol pakhatlaa doo uh tih, “BOEIPAloh a thui ol te boeih ngai uh sih,” a ti uh.

Då Moses kom og bar upp for folket alle Herrens bod og rettar, då svara heile folket med ein munn: «Alle dei ordi som Herren hev gjeve, vil me halda.»

4 Moses loh BOEIPA ol te boeiha daek. Mincang ah thoo tih tlang hmuiah hmueihtuk neh Israel koca hlai nit kah kaam hlai nita suem.

So skreiv Moses upp alle Guds bod, og morgonen etter reis han upp i otta, og bygde eit altar innunder fjellet, og reiste tolv minnesteinar for dei tolv Israels-ætterne.

5 Te phoeiah Israel ca cadong tea tueih tih hmueihhlutnah te a khuen uh. Te vaengah BOEIPA taengah rhoepnah hmueih la vaitoa nawn uh.

Sidan sende han ut nokre unge menner av Israels-folket, som skulde laga til brennoffer og slagtoffer, og dei henta uksar og ofra takkoffer til Herren.

6 Moses loh thii rhakthuem te a loh tih baeldung dongaha khueh tih thii rhakthuemte hmueihtuka haeh thil.

Og Moses tok helvti av blodet og hadde i bollarne; og den andre helvti skvette han på altaret.

7 Te phoeiah paipi cabua loh tih pilnam kah hna aha tae. Te dongah, “BOEIPA kah a thui boeih te ka saii uh vetih ka hnatun uh bitni,” a ti uh.

So tok han sambandsboki og las upp for folket, og dei sagde: «Alt det Herren hev sagt, vil me gjera, og vera lyduge.»

8 Te phoeiah Moses loh thii tea loh tih pilnama haeh thil. Te vaengah, “Paipi thii he BOEIPA loh he ol cungkuem neh nangmih taengaha saii coeng ne,” a ti.

Då tok Moses blodet og skvette på folket, og sagde: «Sjå dette blodet skal bera vitne um det sambandet som Herren hev gjort med dykk, og som er grunna på alle desse bodi.»

9 Te phoeiah Moses neh Aaron, Nadab neh Abihu neh Israel kah a hamca sawmrhih rhoek te koep cet uh.

Sidan gjekk dei upp, Moses og Aron og Nadab og Abihu og sytti av dei øvste i Israel,

10 Te vaengah Israel Pathen kah a kho hmuite minhum laiboeng kutngo bangla, vaan khocil phek laa hmuh uh.

og dei såg Israels Gud; under føterne hans var som ein tram av safirhellor, klåre som himmelen sjølv.

11 Tedae Israel ca hlangcong rhoek te a kut thueng thil pawh. Te dongah Pathena hmuh uh lalaha caak uh tiha ok uh bal pueng.

Og han lyfte ikkje handi mot dei utvalde av Israel; dei skoda Gud, og sidan åt dei og drakk.

12 Te phoeiah BOEIPA loh Moses te, “Tlang soah kamah taengla ha luei lamtah pahoi om laeh. Amih thuinuet ham olkhueng neh olpaek ka daek thil lungto cabael te nang taengah kam pae eh?,” a ti nah.

Og Herren sagde til Moses: «Kom upp til meg på fjellet, og ver her eit bil, so skal eg gjeva deg steintavlorne og lovi og bodi, som eg hev skrive upp og vil læra deim.»

13 Te dongah Moses neh a taengah aka thotat Joshua tah thoo tih Moseste Pathen kah tlang dongla luei.

Då gjekk Moses i veg med Josva, fylgjesveinen sin, og Moses steig upp på Gudsfjellet.

14 A hamcarhoek te khaw, “Nangmih taengla ka mael hil he ah he kai n'rhing uh. Aaron neh Hur khaw nangmih taengah om ngawn he ne. U khaw Olka dongah laikung long tah amih rhoi taengla mop saeh,” a ti nah.

Og til dei øvste i Israel sagde han: «Ver no her og bia på oss, til me kjem attende! Her er Aron og Hur; dei skal vera hjå dykk. Er det nokon som hev ei sak, so kann han ganga til deim.»

15 Moseste tlang laa luei van neh cingmai loh tlang tea thing.

So steig Moses upp på fjellet, og skyi sveipte seg tett ikring nuten.

16 BOEIPA kah thangpomnah tah Sinai tlang ah pai tih cingmai loh hnin rhuka dah. A hnin rhih dongah tah Moses te cingmai khui lamloha khue.

Herlegdomen åt Herren heldt seg på Sinai, men skyi gøymde nuten i seks dagar. Den sjuande dagen ropa Herren til Moses utor skyi.

17 BOEIPA thangpomnah mueimae khaw Israel ca rhoek kah mik ah tah tlang som aka hlawp hmai bangla tueng.

Og herlegdomen åt Herren var å sjå til for augo åt Israels-folket som ein logande eld på fjelltinden.

18 Te vaengah Moseste cingmai khui la kun tih tlang la luei. Moseste tlangah khothaih sawmli neh khoyin sawmli om.

So gjekk Moses inn i skyi, og steig upp på nuten. Og Moses var på fjellet i fyrti dagar og fyrti næter.