Sunglatnah 20
1 Pathen loh ol cungkuem hea thui tih,
Då tala Gud alle desse ordi, og sagde:
2 Kai na Pathen Yahweh loh nangte Egypt kho kah sal im lamloh kang khuen.
«Eg er Herren, din Gud, som henta deg ut or Egyptarlandet, or slavehuset.
3 Ka mikhmuh aha tloe pathente nang ham om boel saeh.
Du skal ikkje hava nokon annan gud attåt meg!
4 Namah ham mueithuk neh vaan so lamkah khaw, diklai hman neh a dang lamkah khaw, tui khui neh a dang lamkah muei cungkuemte diklai ah saii boeh.
Du skal ikkje gjera deg noko gudebilæte, eller nokor likning av det som er uppi himmelen, eller det som er nedpå jordi, eller det som er i vatnet, nedunder jordi!
5 Terhoek taengah bakop boel lamtah amih taengah thothueng boeh. Kai Yahweh, nang kah Pathen, thatlai Pathen loh kai aka hmuhuet taengah tah, pa rhoek kathaesainahte carhoek soah khongthum neh khongli hil ka cawh.
Du skal ikkje beda til deim, og ikkje skal du tena deim! For eg, Herren, din Gud, er ein streng Gud, som hemnar broti åt federne på borni og barneborni og barnebarns-borni åt deim som hatar meg,
6 Kai aka lungnah tih ka olpaek aka tuem taengah tah a thawng thawng la sitlohnah tueng.
men gjer vel imot tusund etter tusund av deim som elskar meg og held bodi mine.
7 Na Pathen Yahweh ming tea poeyoek la muk boeh. A minga poeyoek la aka muk te BOEIPAloh a hmil moenih.
Du skal ikkje nemna namnet åt Herren, din Gud, utan age! For Herren held ikkje den uskuldig som brukar namnet hans vyrdlaust.
8 Sabbath hnin te ciim hamla poek.
Kom i hug at du held kviledagen heilag!
9 Hnin rhuk thotat lamtah na bitatte boeih saii.
Seks dagar må du arbeida og gjera alt det du skal.
10 Tedaea rhih hnin tah na BOEIPA Pathen ham Sabbath ni. Na bitat cungkuem dongah, na capa khaw, na canu khaw, na salpa khaw, na salnu khaw, na rhamsa khaw, na vongka kah yinlai khaw tueih boeh.
Men den sjuande dagen skal vera ein kviledag vigd åt Herren, din Gud. Då skal du ikkje gjera noko arbeid, korkje du eller son din eller dotter di eller drengen din eller tenestgjenta di eller feet ditt eller den framande som held seg innan portarne dine!
11 BOEIPA loh vaan neh diklai, tuitunli neha cungkuem he hnin rhuk aha saii daea rhih hnin ah duem. Te dongah BOEIPA loh Sabbath hninte yoethen a paek tiha ciim.
For i seks dagar skapte Herren himmelen og jordi og havet og alt som i deim er; men den sjuande dagen kvilde han; difor velsigna Herren kviledagen, og lyste honom heilag.
12 Na nu neh na pa te thangpom. Te daengah ni na Pathen Yahweh loh nang taengah m'paek diklai ah na hinglunga vang eh.
Æra far din og mor di, so du fær liva lenge i det landet som Herren, din Gud, gjev deg!
13 Hlang ngawn boeh.
Du skal ikkje drepa!
14 Samphaih boeh.
Du skal ikkje vera utru mot maken din!
15 Huen boeh.
Du skal ikkje stela!
16 Na hui te laithae laipai neh doo boeh.
Du skal ikkje vitna rangt imot grannen din!
17 Na hui kah imte nai boeh. Na hui kah a yuu, a sal neh a salnu khaw, a vaito neh a laak khaw, na hui kah boeih te nai boeh,” a ti.
Du skal ikkje trå etter huset åt grannen din! Du skal ikkje trå etter kona åt grannen din, eller drengen eller tenestgjenta eller uksen eller asnet hans, eller noko anna som høyrer grannen din til».
18 Te vaengah pilnam boeih loh olthang neh hmaithoi, tuki ol neh tlang kah a khuu tea hmuh uh. Pilnamloh a hmuh vaegah hinghuen uh tiha hla la pai uh.
Og heile folket såg og høyrde toreslagi og eldingarne og lurljoden og røyken av fjellet; og då dei gådde det, skalv dei, og heldt seg langt undan.
19 Te phoeiah Moses taengah, “Namah loh kaimih taengah thui lamtah ka hnatun uh bitni. Pathen loh kaimih taengah thui boel saeh, ka duek uh ve,” a ti uh.
Og dei sagde til Moses: «Tala du med oss, so skal me høyra, men lat ikkje Gud tala med oss; for då døyr me!»
20 Te dongah Moses loh pilnam te, “Nangmih noemcai ham Pathen ha pawk kong ah rhih uh boeh. Te kong nen ni na maelhmai ah amah hinyahnah om vetih na tholh uh pawt eh.
Då sagde Moses til folket: «Ver ikkje rædde! Gud vil røyna dykk; difor er det han kjem - og at agen for honom skal bu i hjarto dykkar, so de ikkje syndar.»
21 Te vaengah pilnama hla la pai tih Moses tah Pathen om nah yinnah taengla thoeih.
Men folket vart standande langt burte, medan Moses gjekk innåt myrkeskodda, der Gud var.
22 Te phoeiah BOEIPA loh Moses te, “He he Israel carhoek taengah thui pah, vaan lamloh nangmih taengah ka thui te na hmuh uh.
Og Herren sagde til Moses: «So skal du segja til Israels-folket: «De hev høyrt korleis eg tala til dykk frå himmelen.
23 Kai neh thuidoek ham te saii uh boeh. Cakben pathen neh sui pathen khaw namamih ham saii uh boeh.
De skal ikkje gjera dykk nokon gud attåt meg! Gudar av sylv eller gull skal de ikkje gjera dykk!
24 Kai hamla diklai hmueihtuk saii lamtah a soah na hmueihhlutnah neh na rhoepnah khaw, na boiva neh na saelhung khaw nawn uh. Hmuen cungkuem ah ka ming ka thoelh vaengah nang taengla ka pawk vetih nang yoethen kam paek ni.
Eit altar av torv skal du gjera meg, og på det skal du ofra brennofferi og takkofferi dine, småfeet og storfeet ditt! Kvar den stad som eg vil hava namnet mitt æra, skal eg koma til deg og velsigna deg.
25 Kai hamla lungto hmueihtukna saii atah a soah lungrhaih khoeng boeh. A soah na cunghangna hnonah koinih hmueihtuknina poeih eh.
Men gjer du eit steinaltar åt meg, so skal du ikkje byggja det av hoggen stein; for brukar du bitjarn på steinarne, so vanhelgar du deim.
26 Ka hmueihtuk kah tangtlaeng soah yoeng boeh. A soah na yahte poelyoe boeh.
Heller ikkje skal du stiga upp til altaret mitt etter ei tropp, so du nækjer blygsli di uppyver det.
