< Olrhaepnah 9 >

1 Israel nangloh hnatun lah. Nang lakahaka len tihaka tlung khopuei dangka neh vong cakloh vaan duela aka sang namtom rhoekte paan ham neh huul hamla tihninah Jordan ke katlaeh.
ای اسرائیل بشنو. تو امروز از اردن عبورمی کنی، تا داخل شده، قومهایی را که از تو عظیم تر و قوی تراند، و شهرهای بزرگ را که تا به فلک حصاردار است، به تصرف آوری،۱
2 Anakim ca rhoek tah pilnam khaw len tih sang. Tete na ming tih na yaakcoeng. Anakim ca rhoek kah mikhmuh ah unimaka pai?
یعنی قوم عظیم و بلند قد بنی عناق را که می‌شناسی وشنیده‌ای که گفته‌اند کیست که یارای مقاومت بابنی عناق داشته باشد.۲
3 BOEIPA na Pathenloh nang hmai ah a caeh hninte ming lah. Amihte hmailoha hlawp vetih a mitmoeng sak ni. Amihte na mikhmuh ah a kunyun sak vetihna huul bitni. Te vaengah BOEIPAloh nang n'uen vanbangla amih te na milh sak banlak bitni.
پس امروز بدان که یهوه، خدایت، اوست که پیش روی تو مثل آتش سوزنده عبور می‌کند، و او ایشان را هلاک خواهدکرد، و پیش روی تو ذلیل خواهد ساخت، پس ایشان را اخراج نموده، بزودی هلاک خواهی نمود، چنانکه خداوند به تو گفته است.۳
4 BOEIPA na Pathenloh amih te na mikhmuh lamkah a haek vaengah na thinko neh, “Ka duengnah neh he khohmuen pang sak ham BOEIPAloh kai n'khuen,” ti rhoe ti boeh. Tedae he namtom rhoek he a halangnah dongahni BOEIPAloh nangmih mikhmuh lamkah a haek.
پس چون یهوه، خدایت، ایشان را از حضورتو اخراج نماید، در دل خود فکر مکن و مگو که به‌سبب عدالت من، خداوند مرا به این زمین درآوردتا آن را به تصرف آورم، بلکه به‌سبب شرارت این امتها، خداوند ایشان را از حضور تو اخراج می‌نماید.۴
5 Na duengnah neh na thinko a dueng dongah amih khohmuen pang ham na caeh moenih. Tedae he namtom rhoek kah halangnah dongahni BOEIPA na Pathenloh amihte nangmih mikhmuh lamkah a haek tih na parhoek Abraham, Isaak, Jakob taengah BOEIPAloh ol a caeng te a thoh.
نه به‌سبب عدالت خود و نه به‌سبب راستی دل خویش داخل زمین ایشان برای تصرفش می‌شوی، بلکه به‌سبب شرارت این امتها، یهوه، خدایت، ایشان را از حضور تو اخراج می‌نماید، و تا آنکه کلامی را که خداوند برای پدرانت، ابراهیم و اسحاق و یعقوب، قسم خورده بود، استوار نماید.۵
6 Te dongah na duengnah neh nang pilnam rhawn cak te khohmuen then pang sak ham BOEIPA na Pathenloh nang m'paek moenih tila ming lah.
پس بدان که یهوه، خدایت، این زمین نیکو رابه‌سبب عدالت تو به تو نمی دهد تا در آن تصرف نمایی، زیرا که قومی گردن کش هستی.۶
7 Khosoek ah BOEIPA na Pathen thin na toek sak uh te hnilh mueh la poek. Egypt khona nong tak uh hnin lamloh he hmuen na phauh due BOEIPAaka koek la khoeng na omuh.
پس بیادآور و فراموش مکن که چگونه خشم یهوه خدای خود را در بیابان جنبش دادی و از روزی که از زمین مصر بیرون آمدی تا به اینجا رسیدی به خداوند عاصی می‌شدید.۷
8 Horeb ah khaw BOEIPA thin na toek sak uh dongah nangmih mit sak ham duela nangmih taengah BOEIPA loh a thintoek.
و در حوریب خشم خداوند را جنبش دادید، و خداوند بر شما غضبناک شد تا شما راهلاک نماید.۸
9 Lungto cabael rhoi doe hamla tlang la ka luei. Te tah BOEIPAloh nangmih taengah a saii paipi cabael ni. Te vaengah tlang ah khohnin sawmli neh khoyin sawmli buh caak mueh neh tui ok mueh la kho ka sak.
هنگامی که من به کوه برآمدم تالوحهای سنگ یعنی لوحهای عهدی را که خداوند با شما بست، بگیرم، آنگاه چهل روز وچهل شب در کوه ماندم؛ نه نان خوردم و نه آب نوشیدم.۹
10 Hlangping hnin ah BOEIPAloh tlang ah nangmih ham hmai khui lamkah a thui ol te lungto cabael panit dongah Pathen kutdawn loh rhuemtuet la a daek tih BOEIPA amah loh kai taengah m'paek.
و خداوند دو لوح سنگ مکتوب شده به انگشت خدا را به من داد و بر آنها موافق تمامی سخنانی که خداوند در کوه از میان آتش در روزاجتماع به شما گفته بود، نوشته شد.۱۰
11 Khothaih likip neh khoyin likip bawtnah dongah BOEIPAloh paipi cabael la lungto cabael rhoi te kai m'paek.
و واقع شدبعد از انقضای چهل روز و چهل شب که خداونداین دو لوح سنگ یعنی لوحهای عهد را به من داد،۱۱
12 Te vaengah BOEIPAloh kai taengah, “Thoo, he lamloh a loe la suntlalaeh. Egypt lamkah nang khuen na pilnamloh pocicoeng. Amih taengah longpuei ka uen te vawl nong uh tih amamih ham mueihlawn a saii uh,” a ti.
و خداوند مرا گفت: «برخاسته، از اینجا به زودی فرود شو زیرا قوم تو که از مصر بیرون آوردی فاسد شده‌اند، و از طریقی که ایشان را امرفرمودم به زودی انحراف ورزیده، بتی ریخته شده برای خود ساختند.»۱۲
13 Te phoeiah BOEIPAloh kai m'voek bal tih, “Pilnam he ka sawt vaengah a rhawn khaw mangkhak la aka om pilnam rhoe la he.
و خداوند مراخطاب کرده، گفت: «این قوم را دیدم و اینک قوم گردن کش هستند.۱۳
14 Kamah bueng he om mai lamtah amih te ka mit sak mai eh. A ming te khaw vaan hmui lamloh ka phae mai eh. Nang te tah namtom pilnu neh anih lakah hlangping ngai la kan saii bitni,” a ti.
مرا واگذار تا ایشان را هلاک سازم و نام ایشان را از زیر آسمان محو کنم و از توقومی قوی تر و کثیرتر از ایشان بوجود آورم.»۱۴
15 Te dongah tlang lamloh ka mael tih ka suntlak vaengah tlang te hmai loh a domcoeng. Te vaengah paipi lungpael rhoite ka kut rhoi dongah ka poem.
پس برگشته، از کوه فرود آمدم و کوه به آتش می‌سوخت و دو لوح عهد در دو دست من بود.۱۵
16 Te vaengah nangmihloh BOEIPAkaha uen longpuei lamkah vilvakna nonguh. Vaitoca kah mueihlawnte namamih hamna saii uh tih BOEIPA na Pathen taengahna tholh uh te kak ka hmuh.
و نگاه کرده، دیدم که به یهوه خدای خودگناه ورزیده، گوساله‌ای ریخته شده برای خودساخته و از طریقی که خداوند به شما امر فرموده بود، به زودی برگشته بودید.۱۶
17 Te dongah lungpael panit te ka tuuk tih ka kut rhoi dong lamkah ka voeihtih nangmih mikhmuh ah ka rhek sak.
پس دو لوح راگرفتم و آنها را از دو دست خود انداخته، در نظرشما شکستم.۱۷
18 Te phoeiah lamhma kah bangla khothaih likip neh khoyin likip BOEIPA mikhmuh ah ka bakoptih buh ka ca pawh, tui khaw ka o pawh. Namamih kah tholh cungkuem neh laihmuh la a mikhmuh ah thaena saii uh neh BOEIPAna veetuh.
و مثل دفعه اول، چهل روز وچهل شب به حضور خداوند به روی درافتادم؛ نه نان خوردم و نه آب نوشیدم، به‌سبب همه گناهان شما که کرده و کار ناشایسته که در نظر خداوندعمل نموده، خشم او را به هیجان آوردید.۱۸
19 Nangmih phae ham pataeng BOEIPAloh nangmih taengah a thintoek tih a thintoek neh a kosi te sut ka rhih. Tedae te tue ah BOEIPAloh ka ol koep a hnatun.
زیرا که از غضب و حدت خشمی که خداوندبر شما نموده بود تا شما را هلاک سازد، می‌ترسیدم، و خداوند آن مرتبه نیز مرا اجابت نمود.۱۹
20 Aaron taengah khaw anih phae ham duela BOEIPAloh bahoeng a thintoek. Tedae te vaeng tue ah Aaron ham khaw ka thangthuipah.
و خداوند بر هارون بسیا غضبناک شده بود تا او را هلاک سازد، و برای هارون نیز در آن وقت دعا کردم.۲۰
21 Na khoeng na voep na saiiuh vaitoca te khaw ka loh tih hmai neh ka hoeh. Te phoeiah laipi bangla a tip hil vuetvuet ka neet tih ka phom. Te phoeiah tlang lamkahaka long soklong ah laipi bangla ka voeih.
و اما گناه شما یعنی گوساله‌ای را که ساخته بودید، گرفتم و آن را به آتش سوزانیدم و آن را خرد کرده، نیکو ساییدم تا مثل غبار نرم شد، و غبارش را به نهری که از کوه جاری بود، پاشیدم.۲۱
22 Teberah ah khaw, Masah ah khaw, Kiborthhattaavah ah khaw BOEIPA kah thintoek ham koi la khoeng na omuh.
و در تبعیره و مسا و کبروت هتاوه خشم خداوند را به هیجان آوردید.۲۲
23 BOEIPAloh nangmih te, “Nangmih kam paek khohmuen te cetuh lamtah pang uh,” a ti. Kadeshbarnea lamkah n'tueih vaengah khaw BOEIPA na Pathen kah ol tena koekuh bal. Amah tena tangnahuh pawt tih a ol tena hnatunuh pawh.
و وقتی که خداوند شما را از قادش برنیع فرستاده، گفت: بروید و در زمینی که به شما داده‌ام تصرف نمایید، از قول یهوه خدای خود عاصی شدید و به اوایمان نیاورده، آواز او را نشنیدید.۲۳
24 Ka ming paek lamloh nangmih he BOEIPAaka koek lam ni khoeng na omuh.
از روزی که شما را شناخته‌ام به خداوند عصیان ورزیده‌اید.۲۴
25 BOEIPA mikhmuh ah khothaih likip neh khoyin likip ka bakop te khaw BOEIPAloh nangmih mitmoeng sak ham a thui dongah ni ka bakop.
پس به حضور خداوند به روی درافتادم درآن چهل روز و چهل شب که افتاده بودم، از این جهت که خداوند گفته بود که شما را هلاک سازد.۲۵
26 Te vaengah BOEIPA taengah ka thangthui tih, “Ka Boeipa Yahovah aw, namah kah boeilennah dongahna lattih tlungluen kut neh Egypt lamkahna loh na pilnam neh na rho te phae boel mai saw.
و نزد خداوند استدعا نموده، گفتم: «ای خداوند یهوه، قوم خود و میراث خود را که به عظمت خود فدیه دادی و به‌دست قوی از مصربیرون آوردی، هلاک مساز.۲۶
27 Na salrhoek Abraham, Isaak neh Jakob te poek lamtah pilnam kah mangkhak neh tholh halangnah te mael thil boel mai.
بندگان خودابراهیم و اسحاق و یعقوب را بیاد آور، و برسخت دلی این قوم و شرارت و گناه ایشان نظر منما.۲۷
28 Kaimih nang khuen nah khohmuen long tah, “Amih ham a thui pah khohmuen la amih khuen hamte BOEIPAloh coeng thai pawt tih amah kah hmuhuetnah la a om dongah khosoek ah duek sak hamni amih te a khuen,” ti uh lah ve.
مبادا اهل زمینی که ما را از آن بیرون آوردی، بگویند چونکه خداوند نتوانست ایشان را به زمینی که به ایشان وعده داده بود درآورد، وچونکه ایشان را دشمن می‌داشت، از این جهت ایشان را بیرون آورد تا در بیابان هلاک سازد.۲۸
29 Tedae amih he na pilnam neh na rho ni. Te dongah ni na thadueng len nehna khuen tih na ban loh a lam thil,” ka tinah.
لیکن ایشان قوم تو و میراث تو هستند که به قوت عظیم خود و به بازوی افراشته خویش بیرون آوردی.»۲۹

< Olrhaepnah 9 >