< Olrhaepnah 6 >
1 Tahae kah olpaek, oltlueh neh laitloeknah he pang ham na muk uh khohmuen ah nangmih cang puei ham neh saii sak ham ni na BOEIPA Pathen loh n'uen.
Dette er dei bodi og loverne og rettarne som Herren, dykkar Gud, sagde eg skulde læra dykk, og som han vil de skal liva etter i det landet de er på vegen til og skal leggja under dykk.
2 Te dongah na BOEIPA Pathen te na rhih tih a khosing neh a olpaek boeih te namah neh na ca long khaw, na ca kah a ca long khaw, na hing tue khuiah ngaithuen sak ham ni kai loh nang kang uen. Te daengah ni na hinglung a vang eh.
Ottast du Herren, din Gud, og held du heile ditt liv alle bodi og loverne hans, som eg ber fram for deg no, du og son din og soneson din, då skal dagarne dine verta mange på jordi.
3 Aw Israel na yaak van coeng dongah na ngai ham te ngaithuen lah. Te long ni nang te khophoeng m'pha sak vetih na pa rhoek kah BOEIPA Pathen loh nang taengah a thui vanbangla suktui neh khoitui aka long khohmuen ah muep na ping eh.
So høyr då bodi hans, Israel, og ber deim i hugen, og liv etter deim! Då skal det ganga deg vel, og de skal aukast og trivast i eit land som fløymer med mjølk og honning, soleis som Herren, din fedregud, hev sagt med deg.
4 Israel aw hnatun lah BOEIPA pakhat bueng ni mamih kah BOEIPA Pathen la aka om.
Høyr, Israel! Herren er vår Gud, Herren åleine.
5 Na BOEIPA Pathen te na thinko boeih, na hinglu boeih, na cungkuem boeih neh lungnah lah.
Du skal elska Herren, din Gud, av alt ditt hjarta og av all din hug og av all di magt.»
6 Tihnin ah kai loh nang kang uen olka he nang kah thinko ah rhaehrhong lah saeh.
Og desse ordi som eg lærer deg no, skal du gøyma i hjarta;
7 Na ca rhoek pum dongah pak pah lamtah na im ah na ngol vaengah khaw, long na caeh vaengah khaw, na yalh vaengah khaw, na thoh vaengah khaw thui pah.
og du skal prenta deim inn i borni dine, og tala um deim når du sit heime, og når du gjeng etter vegen, og når du legg deg, og når du ris upp att;
8 Na kut ah miknoek la cin pah lamtah na mikhmuh ah samtoelrhui bangla om saeh.
og du skal binda deim på handi di til eit merke, og bera deim som eit hovudband yver augo,
9 Na im rhungsut neh na vongka dongah khaw daek pah.
og skriva deim på dørskierne i huset ditt og på portarne dine.
10 Tedae nang taengah paek ham na pa rhoek Abraham, Isaak neh Jakob taengah a caeng tangtae na thoong mueh khopuei dangka neh aka then,
No fører Herren din Gud deg inn i det landet som han lova federne dine, Abraham og Isak og Jakob, at han vilde gjeva deg, til store og væne byar som du ikkje hev bygt,
11 Na sang pawt dae thennah cungkuem neh aka khawk im la, na vuet pawt dae a vueh tangtae tuito la, misur neh olive khaw na tue pawt dae na caak tih na hah nah khohmuen ah nang aka thak la na BOEIPA Pathen te om bitni.
og fulle hus, som du ikkje hev fyllt, til gravne brunnar, som du ikkje hev grave, og hagar med vin- og oljetre, som du ikkje hev sett. Når du då nyt godt av alt dette,
12 Namah te ngaithuen, Egypt kho lamkah sal imkhui lamloh nang aka khuen BOEIPA te na hnilh ve.
so agta deg at du ikkje gløymer Herren, som henta deg ut or Egyptarlandet, or slavehuset.
13 Na BOEIPA Pathen te rhih lah. Amah taengah tho na thueng phoeiah ni a ming nen khaw na toemngam eh.
Herren, din Gud, skal du ottast, og honom skal du tena, og ved hans namn skal du sverja.
14 Na kaepvai pilnam rhoek kah pathen, hlangtloe pathen hnukah cet boeh.
Far ikkje etter andre gudar, som folki rundt ikring dykkar fer etter!
15 Na khui kah na Pathen BOEIPA tah thatlai Pathen ni. Na BOEIPA Pathen kah a thintoek he nang taengah ha sai vetih nang te diklai maelhmai dong lamloh m'mit sak ve.
For Herren, din Gud, som er midt imillom dykk, han er ein streng Gud; han kunde harmast på dykk, so han rudde dykk ut or verdi.
16 Massah ah na noemcai uh bangla na BOEIPA Pathen te noemcai uh boeh.
De må ikkje freista Herren, dykkar Gud, soleis som de gjorde i Massa.
17 Na BOEIPA Pathen kah olpaek khaw, a olphong neh a oltlueh nang n'uen te khaw ngaithuen rhoela ngaithuen.
Trutt skal de fylgja dei bodi og loverne og fyresegnerne som Herren, din Gud, hev gjeve deg,
18 BOEIPA mikhmuh ah a thuem neh a then la saii. Te daengah ni nang te khophoeng m'pha sak phoeiah na pa rhoek taengah BOEIPA loh a caeng khohmuen then te na paan vetih na pang eh.
og gjera det som er godt og rett i hans augo. Då skal det ganga deg vel; du skal få eiga det gilde landet som Herren lova federne dine,
19 BOEIPA loh a thui vanbangla na thunkha boeih te na mikhmuh lamloh a thaek ni.
og han skal driva ut alle fiendar for deg, soleis som han hev sagt.
20 Thangvuen ah na ca loh nang n'dawt tih, 'Mamih BOEIPA Pathen kah olphong, oltlueh neh laitloeknah te balae,’ a ti ni.
Når son din sidan spør deg: «Korleis er det med desse loverne og fyresegnerne og bodi som Herren, vår Gud, hev gjeve dykk?»
21 Na ca taengah, “Egypt ah Pharaoh sal la n'om uh vaengah BOEIPA loh tlungluen kut neh Egypt lamkah mamih n'doek.
då skal du segja med honom: «Me var trælar hjå Farao i Egyptarland; men Herren førde oss med fast hand ut or Egyptarlandet.
22 BOEIPA loh mamih mikhmuh ah Egypt soah, Pharaoh neh a imkhui boeih soah miknoek neh kopoekrhai a len koek neh yoethae te a paek.
Og Herren let store og øgjelege teikn og under henda i Egyptarland, med Farao og heile folket hans, midt for augo våre.
23 Tedae mamih tah a pa rhoek taengah a caeng sut khohmuen te mamih taengah paek ham ni te lamloh n'loh tih n'khuen.
Men oss førde han burt; han vilde fylgja oss til det landet han hadde lova federne våre, og gjeva oss det.
24 Tihnin kah bangla mamih aka hing sak ham mamih ham khohnin takuem a then dongah mamih kah BOEIPA Pathen rhih ham neh he rhoek kah oltlueh boeih he vai sak ham BOEIPA loh mamih n'uen coeng.
Då sette han oss fyre å halda alle desse bodi, og ottast Herren, vår Gud, so det skulde ganga oss vel alle dagar, og han kunde lata oss liva, som han til dessa hev gjort.
25 Mamih n'uen vanbangla tahae kah olpaek boeih he mamih kah BOEIPA Pathen mikhmuh ah vai ham n'ngaithuen uh atah mamih ham duengnah la om van ni.
Og det skal reknast oss til rettferd at me held alle desse bodi og liver etter deim for Herrens augo, soleis som han hev sagt oss.»