Olrhaepnah 31
1 Moseste cet tih Israel pum taengah hekah olka hea thui.
Daarna ging Mozes heen, en sprak deze woorden tot gans Israel,
2 Te vaengah amih te, “Tihninah kai he kum ya pakul ka lo ca coeng tih ka voei ka bal ham ka coeng voel pawh. Te dongah BOEIPAloh kai taengah, 'He Jordan he kat voel boeh,’ a ti.
En zeide tot hen: Ik ben heden honderd en twintig jaren oud; ik zal niet meer kunnen uitgaan en ingaan; daartoe heeft de HEERE tot mij gezegd: Gij zult over deze Jordaan niet gaan.
3 Na hmai kahaka kat BOEIPA na Pathen amahloh namtomrhoek he na mikhmuh aha mitmoeng sak vetih amih te na pang ni. BOEIPAloh a thui vanbangla Joshua tah nang hmai ah kat ni.
De HEERE, uw God, Die zal voor uw aangezicht overgaan; Die zal deze volken van voor uw aangezicht verdelgen, dat gij hen erfelijk bezit. Jozua zal voor uw aangezicht overgaan, gelijk als de HEERE gesproken heeft.
4 Amori manghai Sihon neh Ogaa saii tih a khohmuen neh rhenten a phae bangla BOEIPAloh a saii ni.
En de HEERE zal hun doen, gelijk als Hij aan Sihon en Og, koningen der Amorieten, en aan hun land, gedaan heeft, die Hij verdelgd heeft.
5 Amihte BOEIPAloh na mikhmuh la han thak vaengah nang kang uen olpaek bangla amih taengah boeihna saii ni.
Wanneer hen nu de HEERE voor uw aangezicht zal gegeven hebben, dan zult gij hun doen naar alle gebod, dat ik ulieden geboden heb.
6 Thaahueluh lamtah namningsakuh. Amih maelhmai te rhihuh boel lamtahna sarhinguh boeh. Nang taengkahaka cet BOEIPA na Pathenloh nang ng'rhael pawt vetih nang ng'hnoo mahpawh,” a tinah.
Weest sterk en hebt goeden moed, en vreest niet, en verschrikt niet voor hun aangezicht; want het is de HEERE, uw God, Die met u gaat; Hij zal u niet begeven, noch u verlaten.
7 Te phoeiah Mosesloh Joshuaa khue tih Israel pum kah mikhmuh ah, “Thaahuel lamtah namning sak. A napa taengah paek hamla BOEIPAloh a toemngam tangtae khohmuen la pilnam nehna pueiuh vetih amih tena pang pawn ni.
En Mozes riep Jozua, en zeide tot hem voor de ogen van gans Israel: Wees sterk en heb goeden moed, want gij zult met dit volk ingaan in het land dat de HEERE hun vaderen gezworen heeft, hun te zullen geven; en gij zult het hun doen erven.
8 Nang mikhmuh ahaka pongpa BOEIPA amah long he nang taengah om vetih nang ng'rhael mahpawh, nang ng'hnoo mahpawh. Rhih boel lamtah rhihyawp boeh,” a tinah.
De HEERE nu is Degene, Die voor uw aangezicht gaat; Die zal met u zijn; Hij zal u niet begeven, noch u verlaten; vrees niet, en ontzet u niet.
9 Te phoeiah olkhueng he Mosesloh a daek tih, BOEIPA kah paipi thingkawngaka kawt, Levi koca khosoihrhoek neh Israel patongrhoek boeih taengaha paek.
En Mozes schreef deze wet, en gaf ze aan de priesteren, de zonen van Levi, die de ark des verbonds des HEEREN droegen, en aan alle oudsten van Israel.
10 Hekah he kum rhih thoktih pohlip khotue laiba hlahnah kum kah khoning vaengaha thuitih amih te Mosesloh a uen.
En Mozes gebood hun, zeggende: Ten einde van zeven jaren, op den gezetten tijd van het jaar der vrijlating, op het feest der loofhutten.
11 Amah hmuen tuek kah BOEIPA na Pathen mikhmuh ah phoe hamla Israel pum loh ha pawk vaengah Israel pum kah a hna kaep ah olkhueng he doekpah.
Als gans Israel zal komen, om te verschijnen voor het aangezicht des HEEREN, uws Gods, in de plaats, die Hij zal verkoren hebben, zult gij deze wet voor gans Israel uitroepen, voor hun oren;
12 Huta tongpa camoe, na vongka kah yinlai neh pilnamloh tingtun saeh lamtah hnatun uh saeh. Te daengah ni a canguh vetih BOEIPA na Pathen rhih ham neh olkhueng ol boeih he vai hamlaa ngaithuen uh eh.
Vergadert het volk, de mannen, en de vrouwen, en de kinderen, en uw vreemdelingen, die in uw poorten zijn; opdat zij horen, en opdat zij leren, en vrezen den HEERE, uw God, en waarnemen te doen alle woorden dezer wet.
13 Te vaengah pang hamla Jordan na kat thil khohmuen kah na hingnah tue khuiah ah aka ming noek pawh a ca rhoek loh BOEIPA na Pathen rhih ham hnatun uh saeh lamtah cang uh saeh.
En dat hun kinderen, die het niet geweten hebben, horen en leren, om te vrezen den HEERE, uw God, al de dagen, die gij leeft op het land, naar hetwelk gij over de Jordaan zijt heengaande, om dat te erven.
14 Te vaengah BOEIPAloh Moses te, “Duek hamla na khohninloh yoei coeng he. Joshua te khue lamtah tingtunnah dap ah pai sak lamtah anih te ka uen eh,” a tinah. Te dongah Moses neh Joshuate cet rhoi tih tingtunnah dap ah pai rhoi.
En de HEERE zeide tot Mozes: Zie, uw dagen zijn genaderd, om te sterven; roep Jozua, en stelt ulieden in de tent der samenkomst, dat Ik hem bevel geve. Zo ging Mozes, en Jozua, en zij stelden zich in de tent der samenkomst.
15 Te vaengah BOEIPA tah dap ah cingmai tung la tueng tih cingmai tung khaw dap thohkah ah pai.
Toen verscheen de HEERE in de tent, in de wolkkolom; en de wolkkolom stond boven de deur der tent.
16 Te vaengah Moses te BOEIPA loh, “Na parhoek taengahna yalh coeng atah pilnam he thoo vetih a kun thil khohmuen kah kholong pathen taengah cukhalh pawn ni he. Kai n'hnoo vetih anih taengkah ka saii ka paipi hea phae uh ni.
En de HEERE zeide tot Mozes: Zie, gij zult slapen met uw vaderen; en dit volk zal opstaan, en nahoereren de goden der vreemden van dat land, waar het naar toe gaat, in het midden van hetzelve; en het zal Mij verlaten en vernietigen Mijn verbond, dat Ik met hetzelve gemaakt heb.
17 Tekah khohnin ah tah ka thintoekloh anih taengah sai vetih amih te ka hnoo ni. Te vaengah amih taeng lamloh ka maelhmai ka thuh vetih maeham la poeh ni. Yoethae cungkuem neh citcailoh aniha hmuh ni. Te khohnin ah, “Ka khui ah ka Pathen loh a om pawt dongah pawt nim? He bang yoethaeloh kai m'hmuh,” a ti ni.
Zo zal Mijn toorn te dien dage tegen hetzelve ontsteken, en Ik zal hen verlaten, en Mijn aangezicht van hen verbergen, dat zij ter spijze zijn, en vele kwaden en benauwdheden zullen het treffen; dat het te dien dage zal zeggen: Hebben mij deze kwaden niet getroffen, omdat mijn God in het midden van mij niet is?
18 Boethae cungkuem te a saii tih pathen tloerhoek taengaha hooiuh khohnin van vaengah kai long khaw ka maelhmai ka thuh rhoe ka thuh tak van ni.
Ik dan zal Mijn aangezicht te dien dage ganselijk verbergen, om al het kwaad, dat het gedaan heeft; want het heeft zich gewend tot andere goden.
19 Te dongah hekah laa he namah loh daek laeh. Israel carhoek te tuuk lamtah a ka dongah hoeipah. Te daengahni hekah laaloh Israel carhoek taengah kai kah laipai la a om eh.
En nu, schrijft ulieden dit lied, en leert het den kinderen Israels; legt het in hun mond; opdat dit lied Mij ten getuige zij tegen de kinderen Israels.
20 A naparhoek taengah ka toemngam tangtae tih, khoitui neh suktuiaka long khohmuen la ka khuen ni. Te vaengah kodam la ca khangrhang cakhaw pathen tloe taengla hooiuh vetih amih taengah ni tho a thueng uh eh. Kai yah m'bai uh vetih ka paipia phae uh mai hoeh veh.
Want Ik zal dit volk inbrengen in het land, dat Ik zijn vaderen gezworen heb, vloeiende van melk en honig, en het zal eten, en verzadigd, en vet worden; dan zal het zich wenden tot andere goden, en hen dienen, en zij zullen Mij tergen, en Mijn verbond vernietigen.
21 Tedae ana om saeh, anih te yoethae neh citcailoh muepa muk van vaengah hekah laaloh a mikhmuh ah laipai laa doo bitni. A tiingan ka lamkah te khaw hnilh boel saeh. Ka toemngam bangla anihte khohmuen la ka pha puei hlan ah pataeng tihnin kah a saii neh a benbonah te ka ming,” a tinah.
En het zal geschieden, wanneer vele kwaden en benauwdheden hetzelve zullen treffen, dan zal dit lied voor zijn aangezicht antwoorden tot getuige; want het zal uit den mond zijns zaads niet vergeten worden; dewijl Ik weet zijn gedichtsel dat het heden maakt, aleer Ik het inbreng in het land, dat Ik gezworen heb.
22 Te dongah laa he Moses loh amah khohnin vaengaha daek tih Israel carhoek tea cang puei.
Zo schreef Mozes dit lied te dien dage, en hij leerde het den kinderen Israels.
23 Te phoeiah Nun capa Joshua tea uen tih, “Amih ham ka toemngam tangtae khohmuen la Israel ca rhoekte na khuen hamcoeng dongah thahuel lamtah namning sak. Nang taengah kai ka om bitni,” a tinah.
En Hij gebood Jozua, den zoon van Nun, en zeide: Zijt sterk en heb goeden moed, want gij zult de kinderen Israels inbrengen in het land, dat Ik hun gezworen heb; en Ik zal met u zijn.
24 Olkhueng ol he a soep hil cabu dongah daek hamte Mosesloh a coeng tih omcoeng.
En het geschiedde, als Mozes voleind had de woorden dezer wet te schrijven in een boek, totdat zij voltrokken waren;
25 Te phoeiah BOEIPA kah paipi thingkawngaka kawt Levirhoek te Mosesloh a uen tih,
Zo gebood Mozes den Levieten, die de ark des verbonds des HEEREN droegen, zeggende:
26 “Olkhueng cabu he lolaeh. BOEIPA na Pathen paipi thingkawng kaep ah khueh lamtah nang taengah laipai la om saeh.
Neemt dit wetboek, en legt het aan de zijde van de ark des verbonds des HEEREN, uws Gods, dat het aldaar zij ten getuige tegen u.
27 Na boekoek neh na rhawna mangkhak khaw kai loh ka ming. Nangmih taengkah ka hing tue vaengah pataeng BOEIPAaka koek la na omuh atah ka duek phoei aisat oeih.
Want ik ken uw wederspannigheid, en uw harden nek. Ziet, terwijl ik nog heden met ulieden leve, zijt gij wederspannig geweest tegen den HEERE; hoe veel te meer na mijn dood!
28 Nangmih koca kah patongrhoek neh na rhoiboei boeihloh kai taengla ha tingtunuh laeh. Vaan neh diklai he amih taengah ka laipai puei saeh lamtah a hna ah olka he ka thui lah eh.
Vergadert tot mij al de oudsten uwer stammen, en uw ambtlieden; dat ik voor hun oren deze woorden spreke, en tegen hen den hemel en de aarde tot getuigen neme.
29 Ka dueknah hnukah khaw ka ming coeng. A po la na po vetih nangmih taengah kang uen bangla longpuei lamloh na nong uh ni. Hmailong khohnin ah yoethaenah loh nangmih m'mah ni. Na kut dongkah khoboe neh amah veet hamla BOEIPA mikhmuh ah boethae ni na saii uh eh.
Want ik weet, dat gij het na mijn dood zekerlijk zult verderven, en afwijken van den weg, dien ik u geboden heb; dan zal u dit kwaad in het laatste der dagen ontmoeten, wanneer gij zult gedaan hebben, dat kwaad is in de ogen des HEEREN, om Hem door het werk uwer handen tot toorn te verwekken.
30 Te dongah hekah laa lung he a boeih due Israel hlangping boeih kah a hna ah Moses loh a thui pah.
Toen sprak Mozes, voor de oren der ganse gemeente van Israel, de woorden dezes lieds, totdat zij voltrokken waren.
