Olrhaepnah 21

1 BOEIPA na Pathenloh nang kah a pang la m'paek khohmuen kah kohong ahaka yalh rhok te a hmuh dae anihte uloh a ngawn khaw a mingpha pawt atah,

Finn de ein mann som ligg drepen på marki i det landet Herren, dykkar Gud, gjev dykk til eigedom, og ingen veit kven hev slege honom i hel,

2 Namah kah patongrhoek neh na laitloek rhoekte cet uh saeh lamtah rhok taeng lamkah loh khopuei duela nueh uh saeh.

so skal styresmennerne og domarane dykkar ganga ut og mæla kor langt det er frå liket til dei byarne som ligg der ikring;

3 Te vaengah rhok neha yoei la aka om khopuei kah khopuei patong rhoek loh saelhung khuikah hnamkunaka mawt pawt tih aka thotat pawh vaitola te lo uh saeh.

og styresmennerne i den byen som er næmast liket, skal taka ei kviga som aldri hev vore bruka til arbeids og aldri havt sele på seg,

4 Te phoeiah vaitola te khopuei patong rhoek loh a khuiaha thotat pawt tiha tawn pawh soklong puei la suntlak puei saeh. Te phoeiah vaito te soklong ah pahoi top uh saeh.

og leida henne ned i ein bekkjedal som korkje vert pløgd eller sådd, og i den dalen skal dei brjota halsen på kviga.

5 Te vaengah amah kah bibi ham neh BOEIPA ming dongah yoethen aka pae ham BOEIPA na Pathenloh a coelh Levi koca khosoih rhoekte thoeih uh saeh lamtah tuituknah cungkuem neh nganbokyoknah cungkuemaka om te ol khueh thil uh saeh.

So skal prestarne koma, Levi-sønerne; for deim hev Herren, din Gud, kåra til å tena seg og til å velsigna i Herrens namn; og etter deira ord skal kvar trætta jamnast og kvar skade bøtast.

6 Rhok nehaka yoei khopuei kah patongrhoek boeih long khaw soklong kaha ah vaito te a kut silh thil uh saeh.

Og alle styresmennerne i byen, dei som bur næmast der liket vart funne, skal två henderne sine uppyver kviga som dei hev brote halsen på i dalen,

7 Te phoeiah doo uh saeh lamtah, “Kaimih kut ah hlang thii he long rhoe la long pawt tih kaimih mik long khaw a hmuh moenih.

og so skal dei taka soleis til ords: «Våre hender hev ikkje rent ut dette blodet, og våre augo hev ikkje set kven som gjorde det.

8 Aw BOEIPA na pilnam lana lat Israel he tholh han dawthpah. Ommongsitoe thiiloh na pilnam Israel lakli la coe sak boel lamtah hlang thii khui lamkah loh amih ham khaw dawth la om saeh,” ti uh saeh.

Herre, tak burt skuldi frå Israel, folket ditt, som du hev løyst ut, og lat ikkje Israel, ditt eige folk, lida for dråpet på ein skuldlaus mann!» Då får dei soning for blodskuldi.

9 Te dongah namah khui lamkah ommongsitoe thii te namahloh khoe lamtah BOEIPA mikhmuh aha thuem la saii.

Soleis reinsar du deg for blodskuld, og gjer det som er rett i Herrens augo.

10 Na thunkharhoek taengah caem lana caeh vaengah anihte BOEIPA na Pathenloh na kut dongah han tloeng tih tamna la na sol mai ni.

Når du tek ut i strid mot fienden, og Herren, din Gud, gjev honom i dine hender, so du tek fangar,

11 Te vaengah tamna khuikah huta suisak sakthen te na hmuh tihna vencoeng. Te dongahna yuu la lolaeh.

og du millom fangarne fær sjå ei fager kvinna, som du legg hug til og vil hava til kona,

12 Na im khui la khuen. Te phoeiah a lu te vo saeh lamtah a kuttin khaw saii saeh.

då skal du leida henne inn i huset ditt; ho skal klyppa håret og skjera neglerne

13 Na imkhui aha om vaengah a pum dongkah a tamna himbai te pit saeh lamtah khohnin hla khat khuiah a manu a napa te rhah dae saeh. Te phoeiah anih tena kun thil tihna yuunah vaengah namah yuu la om van ni.

og leggja av seg dei klædi ho gjekk med då ho vart teki, og so skal ho vera i huset ditt og syrgja yver far sin og mor si ein heil månad; sidan kann du taka henne til deg og gifta deg med henne, og ho skal vera kona di.

14 Tedae anih tena ngaih pawt tihna tueih coeng atah amah hinglu la om van saeh lamtah tangka lana yoi rhoe na yoi mahpawh. Anih tena khah coeng dongahna kulup sut mai mahpawh.

Men vert det til det at du ikkje likar henne lenger, so skal du gjeva henne fri, so ho kann fara kvar ho vil; selja henne skal du ikkje og ikkje fara vanvyrdeleg med henne, sidan du hev livt i hop med henne.

15 Hlang pakhat te yuu panit omtih pakhat te alungnah dae pakhat te tah a hnoel. Te vaengaha lungnah a yuu long khaw, a hnoel long khaw anih ham caa sak pah rhoi tiha hnoel kaha capa te a caming la om mai ni.

Når ein mann hev tvo konor, ei som han elskar og ei som han ikkje bryr seg um, og dei fær kvar sin son, men son åt den han ikkje held av er den eldste,

16 Tedae amah taengah aka om te a ca rhoi a pheang tue a pha atah a hnoel huta capa, a caming kah mikhmuh mai ah a lungnah huta kah a capa te a caming la coeng sak boel saeh.

og han so, når den tid kjem, vil skifta det han eig millom sønerne sine, då må han ikkje lata sonen åt den kona han elskar verta odelsmannen, til meins for den sonen som er eldst.

17 A hnoelkaha capa caming la hmat saeh lamtah amah taengkaha dang boeih dongah a thaham rhaepnit la pae saeh. A thahuem cuek he caminghamsum kah hamsum van ni.

Han skal kanna den eldste for odelsboren, endå han er son til den kona han ikkje likar, og gjeva honom dobbel lut av alt som finst i hans eige; for han er blomen av manndomen hans, han er det som eig odelsretten.

18 Hlang pakhat taengah capa thinthah om tih a napa ol neh a manu ol te hnatun muehlaa koek mai ni. Anih tea toel rhoi dae te rhoi taengkahte hnatun pawh.

Hev nokon ein son som er stridig og tråssug, og ikkje vil lyda foreldri sine, og ikkje høyra på deim når dei tel for honom,

19 Anih te a manu neh a napaloh mawt saeh lamtahte hmuen vongka kah khopuei patongrhoek taengla khuen saeh.

so skal foreldri taka honom med seg på tinget, til styresmennerne der i byen,

20 Te phoeiah a khopuei patongrhoek taengah, “Ka caa thinthah tih ka ola ngai muehlaa koek. Te dongah carhut yumii la om,” ti rhoi saeh.

og segja til deim: «Denne sonen vår er stridig og tråssug, og vil ikkje lyda oss; han er ein øydar og ein drikkar.»

21 Te vaengah anihte khopuei tongpa boeihloh lungto neh dae uh saeh lamtah duek saeh. Na khui lamkah boethae khaw te tlam te na hnawt daengahni Israel pumloh a yaakuh vetiha rhih uh eh.

Då skal alle mennerne i byen steina honom i hel. Soleis skal du rydja det vonde ut or lyden. Og det skal spyrjast yver heile Israel, so alle vert ottefulle.

22 Hlang pakhat te tholhnah kongah dueknah ham laitloeknah om tiha duek vaengah thing donglana kuiok sak mai ni.

Hev nokon gjort eit brot som det er sett livsstraff for, og han so hev vorte avretta og hengd upp på eit tre,

23 a rhokte thing dongah rhaeh sak boeh. Kuiok he Pathen kah rhunkhuennah la a om dongah amah khohnin van vaengah up rhoe uplaeh. Te dongah BOEIPA na Pathenloh nang taengah rho la m'paek na khohmuen te poeih boeh.

so må ikkje liket hans verta hangande på treet natti yver, men du skal jorda honom same dagen; for Guds forbanning ligg på den som er upphengd, og du skal ikkje gjera landet ditt ureint, det som Herren, din Gud, hev gjeve deg til odel og eiga.