Olrhaepnah 2

1 Te phoeiah, BOEIPAloh kai taengaha thui vanbangla n'hooiuh tih carhaek li long kah khosoek la n'caehuh phoeiah Seir tlang n'hil uh khaw khohninloh sencoeng.

Potem obróciwszy się, poszliśmy na puszczą, drogą ku morzu czerwonemu, jako mówił Pan do mnie, i krążyliśmy około około góry Seir przez wiele dni.

2 Te dongah BOEIPAloh kai m'voek tih,

Tedy rzekł Pan do mnie, mówiąc:

3 'Hekah tlang khaw puet na hiluh coeng. Te dongah tlangpuei ben la maeluh laeh.

Dosycieście już krążyli około tej góry, obróćcież się ku północy;

4 Na pilnam te khaw uen lamtah namamihloh thuipah. Seir ahaka om na manuca Esau kocarhoek kah khorhiaka paan nangmih te n'rhih uh ni. Te dongah boeih ngaithuenuh.

A ludowi rozkaż mówiąc: Wy wnet pójdziecie przez granice braci waszej, synów Ezawowych, którzy mieszkają w Seir, i będą się was bali; ale się i wy pilnie strzeżcie.

5 Amih kah khohmuen te nangmih taengah kam paek pawt oeh dongah amih te huek boeh. Na kho khophakaha laeh pataeng khaw Seir tlang te tah Esau kah rho lamni ka paekcoeng.

Nie drażnijcież ich; albowiem nie dam wam ziemi ich, ani na stopę nogi, gdyżem w osiadłość dał Ezawowi górę Seir.

6 Buh khaw amih taengah tah tangka neh laiuh lamtah cauh. Tui pataeng khaw amih taengah tah tangka neh laiuh lamtah ouh.

Żywność będziecie kupowali u nich za pieniądze, i jeść będziecie; także i wodę od nich kupować będziecie za pieniądze, i pić będziecie.

7 Hekah khosoek khohamah na van uh te BOEIPA na Pathenloh a mingtih na kut dongkah bitat boeih dongah BOEIPA na Pathenloh na yoe a then sak. Tahae due kum sawmli khuiah nangmih te hno loh m'vaitah moenih,’ a ti.

Albowiem ci Pan, Bóg twój, błogosławił we wszelkiej sprawie rąk twoich, i wiedział drogę twoję na tej puszczy wielkiej; już przez czterdzieści lat Pan, Bóg twój, był z tobą, nie schodziłoć na niczem.

8 Te dongah Seir ah kho aka sa mah manuca Esau kocarhoek te m'poeng uh tih kolken longpuei Elath neh Eziongeber lamkah n'hooiuh tih Moab khosoek longpuei la n'khumuh.

Poszliśmy tedy od braci naszej, synów Ezawowych, mieszkających w Seir, drogą równą od Elat, i od Asyjongaber, a nawróciwszy się udaliśmy się drogą ku puszczy Moabskiej.

9 Tedae BOEIPAloh kai taengah, 'Ar he tah Lot kocarhoek taengah rho la ka paek coeng dongah anih kah khohmuen rho te nangmih kam pae mahpawh. Te dongah Moab te dum boel lamtah amih te caem nen khaw huek boeh.

I rzekł Pan do mnie: Nie nacieraj na Moabczyki, ani podnoś wojny przeciwko nim; boć nie dam ziemi ich w osiadłość, gdyżem synom Lotowym dał Ar w dziedzictwo.

10 Hlamat lamkah anih khuiahaka om Emim pilnam khaw Anakim bangla tlung khaw tlung, ping khaw ping tih bahoeng sang.

(Emitowie pierwej mieszkali w niej, lud potężny i wielki, i wysokiego wzrostu, jako Enakimowie;

11 Raphate khaw Anakim banglaa poekuh dongah amih te Moabloh Emimlaa khueuh.

Które też za olbrzymy miano, jako Enakimy, a Moabczykowie zwali je Emim.

12 Seir ah khawa hmai ah Khori rhoek kho a sakuh coeng. Tedae Esau ca rhoek loh amih te a huuluh. Amihte a mikhmuh lamloh mitmoenguh. A rho khohmuen ah Israel saii bangla amih yueng la kho a sakuh. Tete BOEIPAloh amih taengaha paek.

Także w Seir mieszkali Horejczycy przedtem, które synowie Ezawowi wygnali, i wygładzili je przed sobą, a mieszkali na miejscu ich, jako uczynił Izrael w ziemi osiadłości swojej, którą im dał Pan.)

13 Tahaeah thoouh lamtah Zered soklong te kan uh,’ a ti dongah Zered soklong te n'kanuh.

Wstańcież tedy, a przeprawcie się przez potok Zared; i przeprawiliśmy się przez potok Zared.

14 Kadeshbarnea lamkah n'cet uh tih Zered soklong m'poenguh duelaa tueloh sawmthum neh kum rhet di coeng. BOEIPAloh a caeng vanbangla rhaehhmuen lamkah thawnpuei caemtloek hlangrhoekkhaw boeih khumuh coeng.

A czasu, któregośmy chodzili od Kades Barne, ażeśmy się przeprawili przez potok Zared, było trzydzieści i osiem lat, aż wyginął wszystek on naród mężów walecznych z obozu, jako im był przysiągł Pan.

15 Amiha mitmoenguh duela rhaehhmuen khui lamkah amihaka khawkkhek la BOEIPA kut khaw amih taengah om.

Albowiem ręka Pańska była przeciwko nim na wytracenie ich z obozu, aż ich wygubiła.

16 Pilnam khui lamkah caemtloek hlang boeih khaw duek tih aka boeih bangla omcoeng.

I stało się, gdy wyginęli wszyscy mężowie waleczni, i pomarli z pośrodku ludu,

17 Te dongah BOEIPAloh kai m'voek tih,

Że rzekł Pan do mnie, mówiąc:

18 'Moab khorhi kah Ar te tihnin ah vawl poenglaeh.

Ty dziś przejdziesz granicę Moabską Ar,

19 Ammon kocarhoek taenglana pawk vaengah amihte dum boeh. Caemtloek nen khaw amih te huek boeh. Ammon kocarhoek kah khohmuen te nang taengah rho la kam paek moenih Lot kocarhoek hamni rho la ka paek.

I przyjdziesz blisko ku synom Ammonowym; nie nacierajże na nie, ani podnoś wojny przeciwko nim; boć nie dam ziemi synów Ammonowych w osiadłość, ponieważ synom Lotowym dałem ją w dziedzictwo.

20 Tete a khuiah lamhma la Rapha rhoek a omuh van coeng dongah Rapha khohmuenlaa poek. Tedae Ammoni rhoek longtah amih te Zamzomilaa khueuh.

(Tę też ziemię za ziemię olbrzymów miano; albowiem olbrzymowie mieszkali w niej przedtem, które Ammonitowie nazywali Zomzomim;

21 Amih te Anakim bangla pilnamloh len khaw len, yet khaw yet tih sang khaw sang dae amamih mikhmuh ah BOEIPAloh amih te a mitmoeng sak tiha haek dongah amih yueng la Ammon rhoek loh kho a sakuh.

Lud potężny, i wielki, i wysokiego wzrostu, jako Enakimowie; ale wygubił je Pan przed nimi, a Ammonitowie opanowali je i mieszkali na miejscu ich;

22 Seir kahaka omte Esau kocarhoek hama saii pah tih Khori rhoek a mit sak bangla amih khaw a mikhmuh aha haekuh dongah tihnin due amih yueng la Esau koca rhoek loh kho a sakuh.

Jako uczynił synom Ezawowym mieszkającym w Seir, dla których wytracił Horejczyki przed obliczem ich; i wygnali je, i mieszkai na miejscach ich aż po dziś dzień.

23 Gaza vongup khui duelaaka om Avvii khaw Kaptor lamkahaka lo Kapthorim rhoek loh a mit sak tih amih yueng la tloep ombal.

Hewejczyki także, którzy mieszkali w Aserym aż do Gazy, Kaftorytowie, którzy wyszli z Kaftor, wytracili je, i mieszkali na miejscu ich.)

24 Thoouh laeh. Cetuh lamtah Arnon soklong ke katuh. Na kut dongah kam paek Amori kah Heshbon manghai Sihon te so lamtah a khohmuen te pahoi huul. Te phoeiah anih te caemtloek neh huek.

Wstawszy tedy idźcie, a przeprawcie się przez potok Arnon; oto, Ja dawam w ręce twoje Sehona, króla Hesebon Amorejczyka, i ziemię jego, pocznijże ją posiadać, a podnieś przeciwko niemu wojnę.

25 Tihninah he ka tong vetih nang ham birhihnah ka khueh ni. Vaan hmui boeih kah pilnam rhoek loh a mikhmuh ah nang kah hinyahnah olthanga yaakuh vaengah tlaiuh vetih na mikhmuh ah kilkul uh ni.

Dzisiaj pocznę puszczać strach i bojaźń twoję na ludzie, którzy są pod wszystkiem niebem, że gdy usłyszą wieść o tobie, drżeć i lękać się będą przed tobą.

26 Te phoeiah Kedemoth khosoek lamkah puencawn rhoekte Heshbon manghai Sihon taengla rhoepnah olka neh ka tueih tih,

Tedym posłał posły z puszczy Kademot do Sehona, króla Hesebońskiego, z poselstwem spokojnem, mówiąc:

27 'Na khohmuen long ah ka lan mai eh. Longpuei pakhat te ka vai vetih banvoei bantang la ka phael mahpawh.

Niech przejdę przez ziemię twoję; drogą pospolitą pójdę; nie uchylę się ani na prawo ani na lewo.

28 Buh khaw kai taengah tangka neh yoi lamtah ka ca eh. Tui khaw kai taengah tangka la han yoi lamtah ka o eh. Ka kho nen mah dawk ka lan mai eh.

Żywności za pieniądze sprzedasz mi, abym jadł; wody także za pieniądze dasz mi, abym pił: tylko przejdę nogami memi;

29 BOEIPA ka Pathenloh kaimih taengah m'paek khohmuen la Jordan lamkah ka lanuh vaengah Seir ahaka om Esau kocarhoek neh Ar ahaka om Moab rhoek loh kai hama saiiuh bangla sai van mai,’ ka tinah.

Jako mi uczynili synowie Ezawowi, którzy mieszkają w Seir, i Moabczycy, którzy mieszkają w Ar, ażbyśmy się przeprawili za Jordan, do ziemi, którą Pan, Bóg nasz, dawa nam.

30 Te vaengah mamih lan sak ham te Heshbon manghai Sihonloh a kohuem pawh. Tedae tihnin kah bangla BOEIPA na Pathenloh nang kut dongah paek a ngaih dongah ni Sihon kah mueihla tea mangkhak sak tih a thinko khawa ning sak.

Ale nie chciał Sehon, król Heseboński, pozwolić nam przejścia przez ziemię swoję: bo był zatwardził Pan, Bóg twój, ducha jego, i stwierdził serce jego, aby go podał w ręce twoje, jako to dziś widzisz.

31 Tedae BOEIPAloh kai taengah, 'So lah, Sihon neh anih khohmuen te na mikhmuh ah tloeng hamla ka tawncoeng. A khohmuen te pang pah ham tawn pah lamtah huul pah,’ a ti.

Tedy rzekł Pan do mnie: Otom ci już począł podawać w moc Sehona, i ziemię jego: pocznijże ją posiadać, abyś odziedziczył ziemię jego.

32 Te vaengah Sihon neh amah pilnam pumloh caemtloek neh mamih doe ham Jahaz ah ha pawk.

Ruszył się tedy Sehon przeciwko nam, sam i wszystek lud jego, chcąc z nami zwieść bitwę w Jaza;

33 Tedae anihte mamih kah BOEIPA Pathenloh mamih mikhmuh la han thak dongah amah neh anih kocarhoek kah a ca khaw, a pilnam pum khaw n'tloekuh.

Ale go nam podał Pan, Bóg nasz, w moc, i poraziliśmy go, i syny jego i wszystek lud jego.

34 Te vaengah a khopuei boeih te m'buem pa uh tih khopuei takuem te n'thupuh. Huta tongpa neh camoe rhaengnaeng khaw m'paihuh pawh.

I wzięliśmy wszystkie miasta jego na on czas, i wniwecześmy obrócili wszystkie miasta, mężczyzny i niewiasty, i dzieci, nie zostawiwszy z nich nikogo.

35 Tedae rhamsa te mamih ham m'poelyoeuh tih khopueirhoek te kutbuem la m'buemuh.

Tylkośmy bydło pobrali sobie, i korzyści z miast, którycheśmy dobyli.

36 Arnon soklong tuikung kah Aroer lamkah soklong khopuei Gilead pataeng khaw mamih hamaka phoeng khorha la om pawh. Tedae mamih kah BOEIPA Pathenloh mamih mikhmuh ah boeiha tloeng.

Od Aroer, które leży nad brzegiem potoku Arnon, i od miasta, które jest w dolinie aż do Galaad, nie było miasta, które by się nam nie podało; wszystkie podał nam Pan, Bóg nasz.

37 Tedae Ammon kocarhoek kah khohmuen tah mamih BOEIPA Pathenkaha uen vanbangla Jabbok soklong paem boeih neh tlang kah khopuei boeih khaw benuh boeh.

Tylkoś do ziemi synów Ammonowych nie dochodził ani do żadnego miejsca przyległego potokowi Jabok, ani do miast na górach, ani do żadnych miejsc, których zakazał Pan, Bóg nasz.