< Olrhaepnah 15 >

1 Kum rhih a thok vaengah laiba hlahnah na saii ni.
Sjuande kvart år skal vera eit ettergjevingsår;
2 He tah laiba hlahnah olka ni. Boei boeih loh a kut dongkah cangpu te a hui taengah a pu. Tedae BOEIPA kah laiba hlahnah a hoe coeng dongah a hui neh a manuca taengah laisuk boel saeh.
med dette hev det seg so: Den som hev eit lån til gode hjå grannen sin, skal gjeva det etter; han skal ikkje krevja ein granne eller landsmann når dei hev lyst ettergjeving i Herrens namn.
3 Kholong loh nang a khueh te tah suk mai. Tedae na manuca kah te tah namah kut loh hmil saeh.
Dei framande kann du krevja, men det du hev hjå landsmannen din, skal du gjeva etter.
4 Tedae BOEIPA loh nang kah te diklai ah a uem rhoe a uem vetih na khuiah khodaeng om mahpawh. Te te na Pathen BOEIPA loh rho la pang sak ham namah taengah m'paek coeng.
Med retten skulde det no ikkje finnast fatige hjå deg; for Herren, din Gud, vil velsigna deg i det landet han gjev deg til odel og eiga,
5 BOEIPA na Pathen kah ol he na yaak la na yaak atah tihnin kah kai loh nang kang uen olpaek boeih he vai hamla ngaithuen.
so sant du berre lyder honom og held desse bodi, som eg ber fram for deg no.
6 Nang taengah a thui bangla BOEIPA na Pathen loh yoethen m'paek bitni. Te vaengah namtom miping taengah cangpu na hlah vetih cangpu na rhong mahpawh. Namtom miping te na taemrhai thil vetih nang te n'taemrhai uh thil mahpawh.
Ja Herren, din Gud, vil velsigna deg, som han hev lova, og du skal låna til mange folk, men sjølv skal du ikkje trenga noko lån, og du skal råda yver mange folk, men dei skal ikkje råda yver deg.
7 BOEIPA na Pathen loh nang m'paek na khohmuen, na vongka khat khat khuikah na manuca khat khat te nang taengah khodaeng la a om atah na thin pom thil boeh. Na manuca kah a khodaeng te na kut buem thil boeh.
Finst det nokon fatig millom landsmennerne dine, i dei byarne som Herren, din Gud, vil gjeva deg, so ver ikkje hardhjarta, og lat ikkje att handi for den fatige bror din,
8 Anih ham te na kut hlam rhoe hlam pah. Anih te a vaitah vaengah a tloelnah carhil tah na pu rhoe na pu ni.
men opna handi di for honom, og lån honom det han vantar og treng!
9 Namah te ngaithuen, na thinko ah a muen ol om ve. Kum rhih dongkah, laiba hlahnah kum yoei coeng,” na ti ve. Na manuca, khodaeng te na mik a lolh lalah anih te na pae pawt ve. Nang te BOEIPA taengah m'pang thil vetih nang soah tholhnah la om ve.
Agta deg att det ikkje kjem upp noko vondt i hjarta ditt, når du tenkjer på at det lid nær innåt det sjuande året, ettergjevingsåret, so du ser med ublide augo på den fatige bror din, og ikkje gjev honom noko; for då kjem han til å klaga deg for Herren, og du fær synd på deg.
10 Anih te na paek rhoek na paek ni. Na paek vaengah na thinko loh hnaih boel saeh. Te bang ol kong ah ni na bibi boeih neh na kut na thuengnah boeih dongah BOEIPA na Pathen loh nang yoethen m'paek eh.
Gjev honom med godhug og tregelaust; det er for den skuld Herren, din Gud, velsignar deg i alt du gjer og tek deg fyre.
11 Na khohmuen khui lamkah khodaeng he paa mahpawh. Te dongah ni kai loh nang kang uen tih, “Na khohmuen kah na mangdaeng puei neh na khodaeng puei na manuca ham tah na kut te na hlam rhoela na hlam ni,” ka ti.
Fatige kjem det stødt til å finnast i landet; difor segjer eg deg: Opne handi di for bror din, for dei arme og fatige i landet ditt!
12 Nang taengah na manuca Hebrewpa khaw, Hebrewnu khaw ha yoi uh mai ni. Tedae nang taengah kum rhuk a thohtat phoeiah tah a kum rhih vaengah anih te namah taeng lamloh sayalh la hlah laeh.
Når ein landsmann - ein hebræar, kar eller kvinna - hev selt til deg, so skal han tena hjå deg seks år; i det sjuande året skal du gjeva honom fri, so han kann fara kvar han vil.
13 Anih te namah taeng lamloh na tueih vaengah kuttling la tueih boeh.
Og når du gjev honom fri, skal du ikkje senda honom frå deg tomhendt.
14 BOEIPA na Pathen loh yoethen m'paek vanbangla anih te na boiva, na canghlom, na va-am neh na phaeng rhoe na phaeng vetih na paek ni.
Du skal reida honom ut vel, både med småfe og med korn og vin; i same mun som Herren, din Gud, hev velsigna deg, skal du gjeva honom.
15 Egypt kho ah sal la na om vaengah nang aka lat BOEIPA na Pathen te poek lah. Te dongah ni tihnin kah olka he kai loh nang kang uen.
Kom i hug at du sjølv var træl i Egyptarland, og at Herren, din Gud, fria deg ut; difor gjev eg deg i dag dette bodet.
16 Tedae nang n'lungnah tih, “Nang taeng lamloh ka nong mahpawh,” a ti phoeiah na imkhuikho rhangneh anih ham a hoeikhang atah namah taengah om mai saeh.
Men segjer tenaren at han ikkje vil skiljast ifrå deg, av di han hev det godt hjå deg og held av deg og folket ditt,
17 Te vaengah ciphuem lo lamtah a hna vueh pah. Na thohkhaih khuiah nang ham sal la kumhal ah om bitni. Na salnu ham khaw te tlam te saii pah van.
so skal du taka ein syl og stinga gjenom øyra hans og inn i hurdi, og sidan skal han tena deg all si tid. Sameleis skal du gjera med tenestgjenta di.
18 A kutloh phu rhaepnit neh nang taengah kum rhuk a thohtat coeng dongah namah taeng lamloh sayalh la na hlah vaengah khaw na mikhmuh ah mangkhak sak boeh. Te daengah ni na bi saii boeih dongah BOEIPA na Pathen loh nang te yoethen m'paek eh.
Du skal ikkje trega på at du lyt sleppa deim frå deg; for han hev arbeidt for deg i seks år, og leigefolk hadde kosta deg tvo gonger so mykje. Kom i hug dette, so skal Herren, din Gud, velsigna deg i alt du gjer!
19 Na saelhung neh boiva dongkah a tal la aka thaang cacuek boeih te tah BOEIPA na Pathen ham ciim pah. Na vaito cacuek te thohtat sak boeh. Na boiva cacuek mul te khaw vo boeh.
Alle frumborne handyr i buskapen din skal du vigja til Herren din Gud. Frumborne uksar må du ikkje hava til arbeids, og frumborne sauer må du ikkje klyppa.
20 BOEIPA loh a coelh ham hmuen, BOEIPA na Pathen kah mikhmuh ah namah neh na imkhui loh kum khat phoeiah kum khat ca uh.
For Herrens åsyn skal du eta deim, år etter år, du og huslyden din, på den staden som Herren hev valt seg ut.
21 A pum dongah aka khaem tih aka lolhmaih mai khaw mikdael neh aka lolhmaih khat khat a om atah thae aih coeng. BOEIPA na Pathen taengah nawn boeh.
Er det nokon lyte på deim, er dei halte eller blinde eller hev noko anna leidt lyte, då skal du ikkje ofra deim til Herren, din Gud;
22 A rhalawt akhaw a cuem akhaw na vongka khuiah kirhang bangla, rhangrhaeh bangla rhenten ca.
men heime hjå dykk sjølve kann de eta deim anten det er reine og ureine, liksom det var gasella eller hjort,
23 Tedae a thii te ca boeh. Diklai dongah tui bangla hawk.
so nær som blodet; det må de ikkje eta; du skal slå det ut på marki som vatn.

< Olrhaepnah 15 >