Amos 4
1 He ol he Bashan vaitonu rhoek loh ya uh saeh. Samaria tlang ah tattloel a hnaemtaek uh tih khodaeng te a neet uh. A boei taengah khaw, “Te hang khuen lamtah ka o uh eh,” a ti na uh.
Det skal høyra på dette ordet, de Basans kyr, som er på Samariafjellet, de som piner dei små og dei arme mun slå, som segjer til dykkar herrar: «Lat oss få so me kann drikka!»
2 Ka Boeipa Yahovah loh a cimcaihnah neh a toemngam coeng. Nangmih soah khohnin ha pai coeng te. Nangmih te a hlinghang neh n'doek vetih na hmailong kah te khaw ngavaih hling neh a doek ni.
Herren, Herren, svor ved sin heilagdom: Sjå, dagar det koma skal yver dykk då med hakar dei hentar dykk fram og resten med krokar dreg upp.
3 Te phoeiah a khaepdan kah huta te tah a puut longah na cet uh vetih Harmon la m'voeih ni. He tah BOEIPA kah olphong ni.
Gjenom sprunger i muren fer det, ei um senn, og kastar gudarne burt, segjer Herren.
4 Bethel te kun saeh lamtah boekoek Gilgal loh boekoek hamla yet saeh. Namah kah hmueih te mincang takuem ham neh namah kah parha pakhat te hnin thum ah vai khuen uh.
Kom til Betel og gjer synd, til Gilgal og synda enn meir; kvar morgon slagtoffer ber fram, kvar tridje dagen tiend,
5 Uemonah te tolrhu la phum uh. moeihoeihnah te pang puei uh lamtah yaak sak. Te dongah Israel ca rhoek te lungnah uh. He tah ka Boeipa Yahovah kah olphong ni.
Til takkoffer syra brød brenn, lys ut at de fri-offer gjer. For slikt mun de lika, de Israels born, segjer Herren, Herren.
6 Kai long khaw nangmih te na khopuei takuem ah no cimnah kam paek tih na hmuen takuem ah buh dongah vaitahnah om dae kai taengla na mael uh moenih. He tah BOEIPA kah olphong ni.
Det var eg som let dykk i kvar ein by vanta maten i munn, brødløysa gav eg i kvar ein heim. Og De vende’kje um til meg, segjer Herren.
7 Nangmih ham tah khonal te cangah duela hla thum koep ka hloh van. Khopuei pakhat dongah ka tlan sak dae khopuei khat dongah ka tlan sak moenih. Lo bong at dongah a tlan vaengah lo bong at dongah tlan pawt tih a soah rhae.
Det var eg som heldt regnet attende tri månader fyre skurden. Eg gav regn til den eine byen, den andre byen fekk ingen ting. Den eine åkren fekk regn, og den åkren som ikkje fekk regn, han turka burt.
8 Tui ok ham pataeng khopuei panit pathum te khopuei pakhat taengla a poengdoe uh coeng dongah a cung uh moenih. Tedae kai taengla na mael uh moenih. He tah BOEIPA kah olphong ni.
Og tvo, tri byar gjekk til ein by til ein vatsdrykk å få, og dei fekk ikkje nok. Men de vende’kje um til meg, segjer Herren.
9 Nangmih te mawn neh, dung neh muep kan ngawn coeng. Na dum neh na misur khaw, na thaibu neh na olive khaw lungmul loh a caak coeng. Tedae kai taengla na mael uh moenih. He tah BOEIPA olphong ni.
Kornet eg slo med sotbrand og rust, og hagarne mange og vinbergi og fike- og oljetrei. Deim åt grashoppen upp. Men de vende’kje um til meg, segjer Herren.
10 Egypt longpuei kah bangla nangmih taengah duektahaw kan tueih coeng. Na tongpang rhoek te cunghang neh ka ngawn. Na marhang neh tamna la kang khuen tih na rhaehhmuen kah a rhongbo te na hnarhong khui la ka kun sak. Tedae kai taengla na mael uh moenih, he tah BOEIPA kah olphong ni.
Eg sende sotti på dykk liksom i Egypt. Eg drap dykkar gutar med sverd. Hestarn’ vart herfang. Eg let dykk illtev frå valen i nasarne få. Men de vende’kje um til meg, segjer Herren.
11 Pathen kah imrhong- Sodom neh Gomorrah bangla nangmih te kam palet tih hmai khui lamloh a yueh hmaipok bangla na om uh coeng. Tedae kai taengla na mael uh moenih. He tah BOEIPA kah olphong ni.
Eg gjorde ein omstøyt ibland dykk, som då Gud støytte ned Sodoma og Gomorra. Og de vart som ein brand berga or eld. Men de vende’kje um til meg, segjer Herren.
12 Te dongah nang hamla he he ka saii ni. He he nang hamla ka saii ni. Israel nang na Pathen neh hum uh hamla sikim laeh.
Difor gjer eg med deg, Israel, so. Sidan eg gjerne vil gjera so med deg, bu deg til å møta din Gud, Israel.
13 Tlang aka hlinsai tih khohli aka suen, a poeknah te hlang taengah aka phoe, khoyinnah te khothaih la aka saii, diklai hmuensang ah aka cawt kah a ming tah caempuei Pathen Yahweh pai ni.
For sjå: Han som lagar fjelli og skaper vinden, og ein mann sine tankar fortel, og myrker bryt til morgonljos, han som stig på jordheims haugar - Herren, allhers drott, er namnet hans.
