< 2 Samuel 6 >

1 David loh hlang boeih a coi tih Israel khuikah Te thawng sawmthum a coelh.
و داود بار دیگر جمیع برگزیدگان اسرائیل، یعنی سی هزار نفر را جمع کرد.۱
2 Te phoeiah caempuei BOEIPA ming la a ming a khue tih a soah Cherub loh a ngol thil, Pathen thingkawng te te lamloh Baale-Judah la khuen ham David Te hlah uh tih amah taengkah pilnam te boeih a caeh puei.
و داود باتمامی قومی که همراهش بودند برخاسته، ازبعلی یهودا روانه شدند تا تابوت خدا را که به اسم، یعنی به اسم یهوه صبایوت که بر کروبیان نشسته است، مسمی می‌باشد، از آنجا بیاورند.۲
3 Pathen thingkawng te leng a thai dongah a hol uh tih som kah Abinadab im lamloh a khuen uh. Te vaengah leng a thai te Abinadab capa Uzzah neh Ahio loh a hmaithawn.
و تابوت خدا را بر ارابه‌ای نو گذاشتند و آن را از خانه ابیناداب که در جبعه است، برداشتند، و عزه واخیو، پسران ابیناداب، ارابه نو را راندند.۳
4 Som kah Abinadab im lamloh Pathen thingkawng a khuen uh vaengah Te Ahio Te thingkawng hmai ah cet.
و آن رااز خانه ابیناداب که در جبعه است با تابوت خداوند آوردند و اخیو پیش تابوت می‌رفت.۴
5 David neh Israel imkhui pum loh BOEIPA kah mikhmuh ah hmaical thing, rhotoeng, thangpa, kamrhing, tingkoei, tlaklak neh boeih luem uh.
وداود و تمامی خاندان اسرائیل با انواع آلات چوب سرو و بربط و رباب و دف و دهل و سنجهابه حضور خداوند بازی می‌کردند.۵
6 Nakhawn a pha uh vaengah vaito loh a soek uh hatah Pathen kah thingkawng te Uzzah loh a cuk thil tih a tuuk.
و چون به خرمنگاه ناکون رسیدند عزه دست خود را به تابوت خداوند دراز کرده، آن را گرفت زیرا گاوان می‌لغزیدند.۶
7 Te vaengah BOEIPA kah a thintoek te vik sai. Te dongah Uzzah te Pathen loh pahoi a ngawn. A lolhnah a om dongah Pathen kah thingkawng taengah pahoi duek.
پس غضب خداوند برعزه افروخته شده، خدا او را در آنجا به‌سبب تقصیرش زد، و در آنجا نزد تابوت خدا مرد.۷
8 BOEIPA loh Uzzah puut te a va dongah David lungoe. Te dongah tekah hmuen te ti hnin due Perezuzzah la a khue.
وداود غمگین شد زیرا خداوند بر عزه رخنه کرده بود، و آن مکان را تا به امروز فارص عزه نام نهاد.۸
9 Te khohnin vaengah David loh BOEIPA te a rhih coeng tih, “BOEIPA kah thingkawng loh kai taengah ha pawk thai aya?” a ti.
و در آن روز، داود از خداوند ترسیده، گفت که تابوت خداوند نزد من چگونه بیاید.۹
10 BOEIPA thingkawng te David khopuei ah amah taengla khuen ham David loh huem pawh. Tedae David loh Ghitti Obededom im la a thak.
و داودنخواست که تابوت خداوند را نزد خود به شهرداود بیاورد. پس داود آن را به خانه عوبید ادوم جتی برگردانید.۱۰
11 BOEIPA thingkawng tah Ghitti Obededom im ah hla thum yalh. Te vaengah Obededom neh a imkhui pum Te BOEIPA loh yoe a then sak.
و تابوت خداوند در خانه عوبید ادوم جتی سه ماه ماند و خداوند عوبیدادوم و تمامی خاندانش را برکت داد.۱۱
12 Te dongah manghai David taengla puen uh tih, “BOEIPA loh Pathen kah thingkawng kongah Obededom imkhui neh a taeng om boeih te yoe a then sak,” a ti nah. Te daengah David Te suntla tih Pathen thingkawng te Obededom im lamloh David Khopuei la kohoenah neh a khuen.
و داود پادشاه را خبر داده، گفتند که: خداوند خانه عوبید ادوم و جمیع مایملک او را به‌سبب تابوت خدا برکت داده است. پس داود رفت و تابوت خدا را از خانه عوبید ادوم به شهر داود به شادمانی آورد.۱۲
13 BOEIPA thingkawng aka kawt rhoekTe kan rhuk a kan phoeiah tah vaito a puetsuet te a ngawn thil.
و چون بردارندگان تابوت خداوند شش قدم رفته بودند، گاوان و پرواریهاذبح نمود.۱۳
14 David khaw a sarhi boeih neh BOEIPA mikhmuh ah lam. Te vaengah David loh takhlawk hnisui te a vah.
و داود با تمامی قوت خود به حضور خداوند رقص می‌کرد، و داود به ایفودکتان ملبس بود.۱۴
15 David neh Israel imkhui tom loh BOEIPA thingkawng te tamlung neh, tuki ol neh a caeh puei uh.
پس داود و تمامی خاندان اسرائیل، تابوت خداوند را به آواز شادمانی وآواز کرنا آوردند.۱۵
16 BOEIPA thingkawng Te David khopuei khuila a pawk vaengah Saul canu Mikhal loh bangbuet lamkah a dan. Te vaengah BOEIPA mikhmuh ah manghai David soipet tih a lam te a hmuh. Te dongah anih te a lungbuei khuiah a sawtsit.
و چون تابوت خداوندداخل شهر داود می‌شد، میکال دختر شاول ازپنجره نگریسته، داود پادشاه را دید که به حضورخداوند جست وخیز و رقص می‌کند، پس او رادر دل خود حقیر شمرد.۱۶
17 BOEIPA thingkawng te David loh a tuk dap khui la a khuen uh tih amah hmuen ah a khueh uh. Te phoeiah hmueihhlutnah neh rhoepnah hmueihTe David loh BOEIPA mikhmuh ah a khuen.
و تابوت خداوند را درآورده، آن را درمکانش در میان خیمه‌ای که داود برایش برپاداشته بود، گذاشتند، و داود به حضور خداوندقربانی های سوختنی و ذبایح سلامتی گذرانید.۱۷
18 Hmueihhlutnah neh rhoepnah hmueih a tloeng te a coeng phoeiah tah pilnam te David loh caempuei BOEIPA ming neh yoethen a paek.
و چون داود از گذرانیدن قربانی های سوختنی و ذبایح سلامتی فارغ شد، قوم را به اسم یهوه صبایوت برکت داد.۱۸
19 Israel hlangping boeih khuikah pilnam boeih te huta khaw tongpa khaw, hlang pakhat rhip taengah, vaidam laep, buhham neh maehcaeng pakhat, yukhap rhip a tael. Te phoeiah pilnam boeih te amah im la boeih cet uh.
و به تمامی قوم، یعنی به جمیع گروه اسرائیل، مردان و زنان به هر یکی یک گرده نان و یک پاره گوشت و یک قرص کشمش بخشید، پس تمامی قوم هر یکی به خانه خودرفتند.۱۹
20 A imkhui te yoethen paek ham David a mael vaengah Saul canu Mikhal Te David doe ham ha thawn uh tih, “Israel manghai tihnin ah bahoeng a thangpom a! A salnu salpa mikhmuh ah tihnin ah a hni a pit he, a hong bangla a hni a pit khaw a pit rhoe he,” a ti nah.
اما داود برگشت تا اهل خانه خود را برکت دهد. و میکال دختر شاول به استقبال داود بیرون آمده، گفت: «پادشاه اسرائیل امروز چه قدرخویشتن را عظمت داد که خود را در نظر کنیزان بندگان خود برهنه ساخت، به طوری که یکی ازسفها خود را برهنه می‌کند.»۲۰
21 David loh Mikhal te BOEIPA mikhmuh ah, “Kai he tah na pa lakah khaw, a imkhui boeih lamkah long khaw amah long ni n'tuek. Kai he BOEIPA kah pilnam so neh, Israel soah rhaengsang la ng'uen dongah BOEIPA mikhmuh ah ka luem ni ta.
و داود به میکال گفت: «به حضور خداوند بود که مرا بر پدرت و برتمامی خاندانش برتری داد تا مرا بر قوم خداوند، یعنی بر اسرائیل پیشوا سازد، از این جهت به حضور خداوند بازی کردم.۲۱
22 He lakah muep ka tahoeng vetih ka mikhmuh ah tlarhoel la ka om ni. Tedae salnu na thui rhoek long te kai n'thangpom bitni,” a ti nah.
و از این نیز خود رازیاده حقیر خواهم نمود و در نظر خود پست خواهم شد، لیکن در نظر کنیزانی که درباره آنهاسخن گفتی، معظم خواهم بود.»۲۲
23 Te dongah Saul canu Mikhal tah a dueknah hnin hil a taengah camoe om pawh.
و میکال دخترشاول را تا روز وفاتش اولاد نشد.۲۳

< 2 Samuel 6 >