2 Samuel 20
1 Te vaengah hlang muen pakhat om, a ming tah Benjamin hlang, Bikhri capa Sheba ni. Tuki tea ueng tih, “Mamih kah hamsum he David ham moenih, mamih kah rho he Jesse capa taengah a om ham moenih. Israel rhoekTe amah kah dap la boeih cet saeh,” a ti.
Toen was daar bij geval een Belials man, wiens naam was Seba, een zoon van Bichri, een man van Jemini; die blies met de bazuin, en zeide: Wij hebben geen deel aan David, en wij hebben geen erfenis aan den zoon van Isai, een iegelijk naar zijn tenten, o Israel!
2 Te dongah Israel hlang boeih tah David hnuk lamloh Bikhri capa Sheba hnuk la cetuh. Tedae Judah hlang tah Jordan lamloh Jerusalem duela a manghai nen ni a kaibaenguh.
Toen toog alle man van Israel op van achter David, Seba, den zoon van Bichri, achterna; maar de mannen van Juda kleefden hun koning aan, van de Jordaan af tot aan Jeruzalem.
3 DavidTe Jerusalem kah amah im laa pawk vaengah im tawt laa paiha yula huta parha te manghai loh a loh tih im hloeh ah a khueh. Amih te a cangbam van ngawn dae amih taengla moe pah voel pawh. Amih te a duek hnin duelaa daengdaeh dongah a khosaknah he nuhmai la omuh.
Toen nu David in zijn huis te Jeruzalem kwam, nam de koning de tien vrouwen, zijn bijwijven, die hij gelaten had, om het huis te bewaren, en deed ze in een huis van bewaring, en onderhield ze, maar ging tot haar niet in. En zij waren opgesloten tot op den dag van haarlieder dood, levende als weduwen.
4 Manghai loh Amasa taengah, “Hnin thum khuiah Judah hlang te kamah taengla hueh lamtah namah khaw pahoi om,” a tinah.
Voorts zeide de koning tot Amasa: Roep mij de mannen van Juda te zamen, tegen den derden dag; en gij, stel u dan hier.
5 Amasa loh Judah rhoekTe hueh hamla cet ngawn dae uelh, uelh tih tingtunnah tea khueh.
En Amasa ging heen, om Juda bijeen te roepen; maar hij bleef achter, boven den gezetten tijd, dien hij hem gezet had.
6 Te dongah David loh Abishai taengah, “Absalom lakah Bikhri capa Sheba loh mamih taengah thae a huet pawn ni. Namah loh na boeipa kah sal rhoek ke khuen lamtah a hnukah hloem laeh. Khopuei vong cakTe anih loh hmuh vetih mamih mikhmuh ah huul uh ve,” a tinah.
Toen zeide David tot Abisai: Nu zal ons Seba, de zoon van Bichri, meer kwaads doen, dan Absalom; neem gij de knechten uws heren, en jaag hem achterna, opdat hij niet misschien vaste steden voor zich vinde, en zich aan onze ogen onttrekke.
7 Te dongah Joab kah hlang rhoek, Kerethi, Phelethi neh hlangrhalh boeih tah anih hnukah cet uh tih, Bikhri capa Sheba hnuk hloem hamla Jerusalem lamloh khoonguh.
Toen togen uit, hem achterna, de mannen van Joab, en de Krethi, en de Plethi, en al de helden. Dezen togen uit van Jeruzalem, om Seba, den zoon van Bichri, achterna te jagen.
8 AmihTe Gibeon lungnu ah a om uh vaengah AmasaTe amih mikhmuh aha pawkpah. Te dongah Joab loh a himbai neh a pueinak te a muk. Capang dongkah cunghangTe cihin neh a cinghen aha sol dae a khuen vaengah vik a colhpah.
Als zij nu waren bij den groten steen, die bij Gibeon is, zo kwam Amasa voor hun aangezicht. En Joab was omgord over zijn kleed, dat hij aan had, en daarop was een gordel, daar het zwaard aan vastgemaakt was op zijn lenden in zijn schede; en als hij voortging, zo viel het uit.
9 Joab loh Amasa te, “Ka manuca na sading a? a tinah. Te phoeiah anih te mok hamla Amasa hnapae te Joab kah bantang kut neh a tuuk.
En Joab zeide tot Amasa: Is het wel met u, mijn broeder? En Joab vatte met de rechterhand den baard van Amasa, om hem te kussen.
10 Te vaengah Joab kut dongkah cunghang te Amasa loh hmuethmat pawh. Te dongah AmasaTe tumca neha bung aha laih tih a bungTe diklai la pawk a soppah. Anih tea talh mueh la duek. Te phoeiah Joab neh a mana Abishai loh Bikhri capa Sheba tea hloem.
En Amasa hoedde zich niet voor het zwaard, dat in Joabs hand was; zo sloeg hij hem daarmede aan de vijfde rib, en hij stortte zijn ingewand ter aarde uit, en hij sloeg hem niet ten tweeden male, en hij stierf. Toen jaagden Joab en zijn broeder Abisai, Seba, den zoon van Bichri, achterna.
11 Te vaengah Joab kah tueihyoeih khui lamkah hlang pakhatTe a taengah pai tih, “U khaw Joab taengla aka naep tih u khaw David ham aka ti te tah Joab hnukah bat saeh,” a ti.
Maar een man, van Joabs jongens, bleef bij hem staan, en hij zeide: Wie is er, die lust heeft aan Joab, en wie is er, die voor David is, die volge Joab na!
12 Amasa tah long lung aha thii neha bol vaengah hlang pakhat loh a hmuh. Te dongah pilnam te boeiha hloh tih Amasa te longpuei lamloh lohma la a thoeihuh. Anih taengla aka thoeng boeih loh a hmuh vaengaha pai thil tih anihTe himbaia khuk thil.
Amasa nu lag in het bloed gewenteld, midden op de straat. Als die man zag, dat al het volk staan bleef, zo deed hij Amasa weg van de straat in het veld, en wierp een kleed op hem, dewijl hij zag, dat al wie bij hem kwam, bleef staan.
13 Long lamloha khoe van nen tah hlang boeih loh Bikhri capa Sheba hnuk hloem hamla Joab tea paan.
Toen hij nu van de straat weggenomen was, toog alle man voort, Joab na, om Seba, den zoon van Bichri, achterna te jagen.
14 Te vaengah Israel koca boeihTe Abel lungnu neh Bethmaakha due, Beree boeih te khawa hil. Te dongah coi tih, tingtun uh tih a hnukah banguh.
En hij toog heen door alle stammen van Israel, naar Abel, te weten, Beth-Maacha, en het ganse Berim; en zij verzamelden zich, en kwamen hem ook na.
15 Abelbethmaakaha pha uh vaengah anih te koep a dumuh. Khopuei te tanglung malh a lun thil uh tih rhalmahvong tea pai thil. Joab neha pilnam pum loh vongtung te cungku sak hama thuk.
En zij kwamen en belegerden hem in Abel Beth-Maacha, en zij wierpen een wal op tegen de stad, dat hij aan den buitenmuur stond; en al het volk, dat met Joab was, verdorven den muur, om dien neder te vellen.
16 Te vaengah khopuei lamkah huta aka cueihTe pang tih, “Hnatun, hnatun uh mai lah, Joab te, 'Hela ha mop lamtah namah taengah ka thui eh?,’ ti nah dae,” a ti.
Toen riep een wijze vrouw uit de stad: Hoort, hoort, zegt toch tot Joab: Nader tot hiertoe, dat ik tot u spreke.
17 A taenglaa thoeng pah vaengah huta loh, “Joab nang a,” a tinah. Te dongah, “Kai ni ue,” a tinah. Te phoeiah, 'Na salnu kah ol he hnatun lah,” a ti nah hatah, “Ka hnatun ngawn,” a tinah.
Toen hij nu tot haar naderde, zeide de vrouw: Zijt gij Joab? En hij zeide: Ik ben het; en zij zeide tot hem: Hoor de woorden uwer dienstmaagd; en hij zeide: Ik hoor.
18 Te phoeiaha thui lam khaw thuipah. Hlamat aha thui uh tih Abel ah toem la toem uh tih cing uh,’ a ti lah ko.
Toen sprak zij, zeggende: In voortijden spraken zij gemeenlijk, zeggende: Zij zullen zonder twijfel te Abel vragen; en alzo volbrachten zij het.
19 Kai long tah Israel he oltak la ka thuung vaengah nang long tah khopuei neh Israel khuikaha manuTe ngawn ham na mae. Balae tih BOEIPA kah rho na yoop eh?,” a tinah.
Ik ben een van de vreedzamen, van de getrouwen in Israel, en gij zoekt te doden een stad, die een moeder is in Israel; waarom zoudt gij het erfdeel des HEEREN verslinden?
20 Joab loh a doo tih, “Savisava la savisava, kai lamloh aka yoop mai tih aka phae mai te.
Toen antwoordde Joab, en zeide: Het zij verre, het zij verre van mij, dat ik zou verslinden, en dat ik zou verderven.
21 He tah ol voel moenih. Tedae Ephraim tlang kah hlang pakhat, Bikhri capa, a ming ah Sheba loh manghai David te a kuta luklek thil. Anih bueng mah han tloeng lamtah khopuei lamloh ka nong bitni,” a tinah. Te vaengah huta loh Joab taengah, “A luTe vongtung lamloh namah taengla ham voeih coeng te,” a tinah.
De zaak is niet alzo; maar een man van het gebergte van Efraim, wiens naam is Seba, de zoon van Bichri, heeft zijn hand opgeheven tegen den koning, tegen David; lever hem alleen, zo zal ik van deze stad aftrekken. Toen zeide de vrouw tot Joab: Zie, zijn hoofd zal tot u over den muur geworpen worden.
22 Huta loh pilnam boeih te a cueihnah neha paan dongah Bikhri capa Sheba kah a lu tea rhaih pa uh tih Joab taenglaa voeihuh. Te daengah tuki tea ueng tih, hlang khopuei lamloh amah kah dap duela taekyakuh. Te phoeiah JoabTe Jerusalem kah manghai taengla koep mael.
En de vrouw kwam in tot al het volk, met haar wijsheid; en zij hieuwen Seba, den zoon van Bichri, het hoofd af, en wierpen het tot Joab. Toen blies hij met de bazuin, en zij verstrooiden zich van de stad, een iegelijk naar zijn tenten; en Joab keerde weder naar Jeruzalem tot den koning.
23 Te dongah Israel caempuei boeih te Joab loh, Kerethi neh PhelethiTe Jehoiada capa Benaiah loh,
Joab nu was over het ganse heir van Israel; en Benaja, de zoon van Jojada, over de Krethi en over de Plethi;
24 Adoram loh saldong boei, Ahilud capa Jehoshaphat loh khokhuen cabu,
En Adoram was over de schatting; en Josafat, de zoon van Ahilud, was kanselier;
25 ShevaTe cadaek, Zadok neh Abiathar loh khosoih te a ngol thil.
En Seja was schrijver; en Zadok en Abjathar waren priesters.
26 Jairi Ira khaw David taengah khosoih la om van.
En ook was Ira, de Jairiet, Davids opperofficier.
