< 2 Samuel 10 >
1 Ammon koca rhoek kah manghai a duek phoeiah anih yueng la a capa Hanun te tloep manghai.
Après cela, le roi des enfants d'Ammon mourut, et Hanun, son fils, régna à sa place.
2 Te vaengah David loh, “A napa loh kai soah sitlohnah a tueng sak vanbangla Nahash capa Hanun taengah sitlohnah ka tueng van ni,” a ti. Te dongah a napa kongah anih suem nah te David loh a sal rhoek kut neh a pat tih David kah sal rhoek khaw Ammon koca rhoek kah khohmuen te a pha uh.
David dit: « Je ferai preuve de bonté envers Hanun, fils de Nahash, comme son père a fait preuve de bonté envers moi. » David envoya donc ses serviteurs pour le consoler au sujet de son père. Les serviteurs de David arrivèrent dans le pays des enfants d'Ammon.
3 Te vaengah Ammon koca rhoek kah mangpa rhoek loh a boei Hanun taengah, “David loh na mikhmuh ah na pa a thangpom dongah nang suem hamla han tueih nama? Khopuei te khe ham neh longyam ham pawt nim? Khopuei palet hamla David loh nang taengah a sal rhoek te han tueih,” a ti nah.
Mais les princes des enfants d'Ammon dirent à Hanun, leur seigneur: « Pensez-vous que David honore votre père, puisqu'il vous a envoyé des consolateurs? David ne vous a-t-il pas envoyé ses serviteurs pour fouiller la ville, l'épier et la renverser? ».
4 Hanun loh David kah sal rhoek te a khuen tih a hnapae rhakthuem te a vok pah phoeiah, a himbai te a ael ah ngencawn la a saii pah tih amih te a tueih.
Et Hanun prit les serviteurs de David, leur rasa la moitié de la barbe, coupa leurs vêtements par le milieu, jusqu'aux fesses, et les renvoya.
5 Tedae David taengla a puen uh dongah amih aka doe te a tueih pah. Tekah hlang rhoek tah hmaithae la bahoeng a om uh coeng dongah manghai loh, “Na hmuimul a cawn hil Jerikho ah khosa uh lamtah ha bal uh,” a ti nah.
Lorsqu'ils racontèrent cela à David, il envoya au-devant d'eux, car les hommes étaient très honteux. Le roi dit: « Attendez à Jéricho que votre barbe ait poussé, et revenez ensuite. »
6 David taengah a bo a rhim te Ammon ca rhoek loh a hmuh uh. Te dongah Ammon ca rhoek loh a tah uh tih Bethrekhob neh Aramzobah rhalkap thawng kul, Maakah manghai kah hlang thawngkhat, Toba kah a hlang khaw hlang thawng hlai hnih te a paang uh.
Lorsque les fils d'Ammon virent qu'ils étaient devenus odieux à David, ils envoyèrent et louèrent les Syriens de Beth Rehob et les Syriens de Tsoba, vingt mille hommes de pied, le roi de Maaca avec mille hommes, et les hommes de Tob douze mille hommes.
7 David loh a yaak vaengah Joab neh caempuei hlangrhalh rhoek te boeih a tueih.
Lorsque David l'apprit, il envoya Joab et toute l'armée des vaillants hommes.
8 Te vaengah Ammon ca rhoek te ha pawk uh tih caemtloek ham vongka thohka ah rhong a paiuh. Aramzobah neh Rehob, Tob hlang neh Maakah amah amah bueng te kohong ah omuh.
Les enfants d'Ammon sortirent, et se rangèrent en bataille à l'entrée de la porte. Les Syriens de Tsoba et de Rehob, les hommes de Tob et de Maaca étaient seuls dans les champs.
9 A hnuk a hmai ah caemtloek hmapai loh anih a pai thil te Joab loh a hmuh. Te dongah Israel, Israel te a coelh, a coelh tih Aram doe hamla rhong a pai.
Joab, voyant que le combat était engagé contre lui devant et derrière, choisit parmi tous les hommes d'élite d'Israël et les plaça en bataille contre les Syriens.
10 Pilnam hlangrhuel te a maya Abishai kut ah a tloeng tih Ammon ca rhoek doe hamla rhong a pai.
Il remit le reste du peuple entre les mains d'Abishaï, son frère, qui se rangea en bataille contre les fils d'Ammon.
11 Te vaengah Aram Te kai lakah a tanglue atah kai taengah khangnah la ha om ne. Ammon ca rhoek ni nang lakah a tanglue van atah nang taengah khangnah la ka pawk bitni.
Il dit: « Si les Syriens sont trop forts pour moi, tu m'aideras; mais si les enfants d'Ammon sont trop forts pour toi, je viendrai te secourir.
12 Thaahuel lamtah mah pilnam ham neh mamih kah Pathen khopuei rhoek ham thaahuel uh. BOEIPA loh amah mikhmuh ah a then la a saii bitni,” a ti nah.
Soyez courageux, et soyons forts pour notre peuple et pour les villes de notre Dieu; et que Yahvé fasse ce qui lui semble bon. »
13 Joab neh a taengkah pilnam tah Aram taengah caemtloek la thoeih. Te dongah a mikhmuh lamkah rhaelrham uh.
Joab et le peuple qui était avec lui s'approchèrent donc de la bataille contre les Syriens, qui s'enfuirent devant lui.
14 Ammon ca rhoek loh Aram a rhaelrham te a hmuh uh vaengah amamih khaw Abishai mikhmuh lamloh rhaelrham uh tih khopuei la pawk uh. Joab khaw Ammon ca rhoek taeng lamloh mael tih Jerusalem la cet.
Lorsque les fils d'Ammon virent que les Syriens avaient fui, ils s'enfuirent également devant Abishaï et entrèrent dans la ville. Joab revint des fils d'Ammon et se rendit à Jérusalem.
15 Israel mikhmuh ah amah a yawk te Aram loh a hmuh vaengah tun tingtun uh.
Lorsque les Syriens virent qu'ils avaient été vaincus par Israël, ils se rassemblèrent.
16 Te dongah Hadadezer loh tuiva rhalvang kah Aram te a tah tih hang khuen. Te vaengah Hadadezer kah caempuei mangpa Helam neh Shobakh tah amih hmai ah lamhma rhoi.
Hadadézer envoya chercher les Syriens qui étaient au-delà du fleuve, et ils arrivèrent à Hélam, avec à leur tête Schobac, chef de l'armée d'Hadadézer.
17 David taengla a puen pah vaengah Israel tom te a coi tih Jordan te a kat puei. Helam a pha vaengah Aram loh rhongpai neh David te a mah dongah anih neh tloek uh rhoi.
David fut informé de cela; il rassembla tout Israël, passa le Jourdain et vint à Hélam. Les Syriens se rangèrent en bataille contre David et lui livrèrent bataille.
18 Tedae Aram Te Israel mikhmuh ah vik rhaelrham uh. Te dongah David loh Aram taengkah leng ya rhih neh marhang caem thawng sawmli te a ngawn. Caempuei mangpa Shobakh te khaw a ngawn tih pahoi duek.
Les Syriens prirent la fuite devant Israël; David tua sept cents chars des Syriens et quarante mille cavaliers, et il frappa Shobac, chef de leur armée, de sorte qu'il mourut sur place.
19 Hadadezer kah sal manghai rhoek loh Israel mikhmuh ah a yawk uh te boeih a hmuh uh daengah Israel te a rhong uh tih a taengah thotat uh. Te phoeiah Aram loh Ammon koca rhoek koep a rhun ham a rhih uh coeng.
Lorsque tous les rois qui étaient au service d'Hadadézer virent qu'ils avaient été vaincus devant Israël, ils firent la paix avec Israël et le servirent. Ainsi, les Syriens eurent peur de ne plus aider les enfants d'Ammon.