< 1 Samuel 24 >
1 Philisti hnuk lamloh Saula mael van neh a taengla puen uh tih, “Engedi khosoek ah David om ke,” a ti nah.
Då Saul kom heim att frå herferdi mot filistarane, fekk han tiend at David var i øydemarki En-Gedi.
2 Te dongah Saul loh Israel boeih khui lamkah hlang coelh thawng thum te a khuen tih sathai lungpang dan kah David neh a hlang rhoek te tlap ham cet.
Då tok Saul tri tusund mann, utvalde or heile Israel, og drog av stad på leit etter David og kararne hans austum Steinbukk-hamrarne.
3 Saul loh boiva kah tanglung longpuei kaep tea paan. Te vaengah lungko tapkhoeh a om dongah a kho khuk hamla Saul loh a kun thil. Te vaengah David neh a hlang rhoek tah lungko kah a hlaep ah om uh.
Han kom til sauegardarne attmed vegen; der var det ein heller; og der inn gjekk Saul for seg sjølv. David og kararne hans sat inst i helleren.
4 Te vaengah David kah hlang rhoek loh, “BOEIPA loh nang taengah, 'Tihnin ah Na thunkha, na thunkha te na kut dongla kai loh kam paek coeng he,’ a ti he. Te dongah na mik neh then na ti bangla anih te saii laeh,” a ti na uh. Te dongah David te thoo tih Saul kah hnikul hmoi tea muel laa hlueng pah.
Då sagde folki åt David med honom: «No er dagen komen som Herren nemde med deg: «Eg vil gjeva uvenen din i handi di, so du kann gjera med honom etter eige tykkje.»» David reis upp og skar i løyndom ein snipp av kappa åt Saul.
5 Saul kah hni hmoia hlueng pah dongah David khaw a lungbuei loh a ngawn van.
Men so fekk David samvitsagg, av di han hadde skore av kappesnippen for Saul.
6 Te dongah a hlang rhoek taengah, “Anih he BOEIPA kah a koelh la om tih BOEIPA kah a koelh ka boei taengah ka kut thueng thil ham hno he ka saii aya? Te bang te BOEIPA taengah kai lamkah tah savisava,” a ti nah.
Og han sagde med kararne sine: «Aldri i verdi vil Herren at eg skal gjera sovore og leggja hand på herren min som Herren hev salva; for han er den som Herren hev salva.»
7 Tedae a hlang rhoek te David loh ol neha daeh tih amih loh Saula tlai uh thil ham khaw ngaih puei pawh. Saul ngawn tah lungko lamloh thoo tih longpuei tea paan.
David truga kararne sine med strenge ord og gav deim ikkje lov til å falla yver Saul. Men då Saul reis upp og gjekk ut or helleren og skulde fara lenger,
8 Te phoeiah David khaw thoo van tih lungko, longko ah cet. Saul te a hnuk longah a khue tih, “Ka boeipa manghai aw,” a ti nah. Te dongah Saul loh a hnuk la a paelki. Te vaengah David loh a tal neh diklai la buluk tiha bawk.
då reis David og upp, gjekk ut or helleren og ropa etter Saul: «Herre konge!» Då Saul såg seg attende, kasta David seg å gruve på jordi. Han bøygde seg,
9 David loh Saul te, “Hlang loh, 'David loh nang kah a thae ni a tlap ke,’ a ti ol te ba ham lae na hnatun.
og ropa til Saul: «Kvi høyrer du på det folk segjer, at David lurar på eitkvart ilt mot deg?
10 Ti hnin ah na mik loh a hmuh coeng he. Ti hnin ah lungko khuiah ni nang he BOEIPA loh ka kut dongla m'paek coeng tih nang te ngawn ham pataeng a thui coeng. Tedae nang te kang rhen dongah, 'Ka boeipa he ka kut ka hlah thil boel eh. Anih tah BOEIPA kah a koelh ni, ' ka ti.
Med eigne augo hev du set i dag kor eg sparde deg, endå Herren hadde gjeve deg i mi hand i helleren, og dei rådde meg til å drepa deg. Men eg sparde deg, med di eg tenkte: «Ikkje vil eg leggja hand på herren min; for han er den Herren salva.»
11 A pa so lah he, ka kut dongkah na hnikul hmoi he so. Na hnikul hmoi ka ah dae nang kang ngawn pawt te ming. Ka kut dongah boethae neh boekoek a om pawt te khaw hmuh. Nang soah ka tholh pawt dae nang longtah ka hinglu loh ham na rhaem.
Sjå sjølv, far! ja sjå her snippen av kappa di i mi hand! Når eg skar av kappesnippen og ikkje drap deg, so må du då skyna og sjå at eg ikkje etlar deg noko ilt eller noko brot, og at eg ikkje hev gjort synd mot deg, endå du sit etter meg og vil taka livet av meg.
12 Kai laklo neh nang laklo ah BOEIPA loh laitloek nawn saeh. Nang lamkah kah khaw BOEIPA loh kai taengah phulo nawn saeh. Tedae ka kut loh nang n'cuuk thil boel saeh.
Herren skal døma oss imillom, og Herren skal hemna meg på deg. Men mi hand skal ikkje vera lyft mot deg.
13 Yan kah loh a thui vanbangla halang lamloh halangnah ni a thoeng. Te dongah ka kut loh nang n'cuuk thil boel saeh.
Det er som det gamle ordtøket segjer: «Frå dei vonde kjem vondskap.» Men mi hand skal ikkje vera lyft mot deg.
14 Israel manghai loh ulaea thoeng thil? U hnuk lae na hloem? Ui duek hnuk neh uihli hnuk a?
Kven er det Israels konge hev drege ut imot? Kven er det du forfylgjer? Ein daud hund! ei einsleg loppa!
15 Te dongah BOEIPA he laitloekkung la om saeh lamtah kai laklo neh nang laklo ah laitloek nawn saeh. Ka tuituknah khaw hmu saeh lamtah ho saeh. Nang kut lamkah pataeng kai n'tang sak nawn saeh,” a ti nah.
Herren skal vera domar og døma oss imillom. Han skal sjå til og føra mi sak, ja døma meg fri frå deg.»
16 Hekah ol he David loh Saul taengaha thui boeih phoeiah tah Saul loh, “Ka ca David nang ol dae a?” a ti nah. Te phoeiah Saul loh a ola huel tih rhap.
Då David hadde tala ut med Saul, ropa Saul til David: «Er det di røyst dette, David, son min?» Og Saul sette i og gret.
17 Te phoeiah David te, “Nang tah kai lakah na dueng. Nang loh kai taengah hnothen neh nan thuung vaengah kai loh nang taengah boethae neh kan thuung.
Og han sagde til David: «Retten er på di sida og ikkje på mi. Du hev gjort godt mot meg, medan eg hev gjort ilt mot deg.
18 Tihnin kah na phoe vanbangla kai taengaha then ni na saii pai. Kai he nang kut dongah BOEIPA loh n'det coeng dae kai nang ngawn pawh.
I dag hev du synt kor god du er mot meg, med di du ikkje drap meg, endå Herren hadde gjeve meg i di hand.
19 Hlang pakhat loh a thunkha tea hmuh coeng atah longpuei aha then la a tueih a? Tihnin ah kai taengah na saii te BOEIPA loh nang taengah a then neh n'thuung saeh.
Når ein råkar uvenen sin, plar ein då lata honom fara i fred? Herren gjeva deg lika for det gode du synte meg i dag!
20 Manghai rhoela na manghai vetih na kut ah Israel ram pai ni tila ka ming coeng ne.
Sjå no skynar eg at du skal verta konge, og at kongedømet yver Israel skal vera fast i di hand.
21 Te dongah kamah hnukah ka tii ka ngan na saii pawt ham neh, kai ming te a pa imkhui lamloh na diil sak pawt ham BOEIPA minh neh kamah taengah toemngam laeh,” a ti nah.
Men gjer no eid ved Herren at du ikkje vil rydja ut mi ætt etter meg og ikkje strjuka ut namnet mitt or ætti mi!»
22 Te dongah David loh Saul taengah ol a caeng. Te phoeiah Saul te amah im la cet tih David neh a hlang rhoek tah rhalvong la cet uh.
David gjorde den eiden til Saul. So for Saul heim. David og kararne hans drog upp i fjellborgi.