1 Samuel 16
1 BOEIPA loh Samuel te, “Saul ham te me hil nim na nguek na coi ve? Israel manghai lamloh anih te ka hnawt coeng. Na ki situi than lamtah cet laeh. A ca rhoek khui lamkah te kamah kah manghai la ka hmuh coeng dongah Bethlehem Jesse taengla nang kan tueih coeng,” a ti nah.
Dixitque Dominus ad Samuelem: Usquequo tu luges Saul, cum ego proiecerim eum ne regnet super Israel? imple cornu tuum oleo, et veni, ut mittam te ad Isai Bethlehemitem: providi enim in filiis eius mihi regem.
2 Tedae Samuel loh, “Metlam ka caeh eh? Saul loh a yaak vetih kai n'ngawn ni ta,” a ti nah. BOEIPA loh, “Saelhung khuikah vaitola te na kut dongah khuen lamtah, ‘BOEIPA taengah nawn hamla ka pawk coeng,’ ti nah.
Et ait Samuel: Quo modo vadam? audiet enim Saul, et interficiet me. Et ait Dominus: Vitulum de armento tolles in manu tua, et dices: Ad immolandum Domino veni.
3 Tedae hmueih vaengah Jesse te khue lamtah na saii ham te kai loh kan tueng vetih nang taengah, ‘Anih,’ ka ti te kai ham hang koelh,” a ti nah.
Et vocabis Isai ad victimam, et ego ostendam tibi quid facias, et unges quemcumque monstravero tibi.
4 BOEIPA loh a thui te Samuel loh a saii tih Bethlehem a pha hatah anih doe ham te khopuei kah a hamca rhoek lakueng uh tih, “Sading la na pawk dae a?” a ti na uh.
Fecit ergo Samuel, sicut locutus est ei Dominus. Venitque in Bethlehem, et admirati sunt seniores civitatis, occurrentes ei, dixeruntque: Pacificusne est ingressus tuus?
5 Te dongah, “BOEIPA taengah nawn hamla sading la ka pawk coeng. Ciim uh lamtah hmueih ah kai taengla halo uh,” a ti nah. Te dongah Jesse neh a ca rhoek te a ciim tih amih te hmueih ah a khue.
Et ait: Pacificus: ad immolandum Domino veni, sanctificamini, et venite mecum ut immolem. Sanctificavit ergo Isai et filios eius, et vocavit eos ad sacrificium.
6 A pha vaengah Eliab te a hmuh hatah, “BOEIPA hmaiah amah kah a koelh pawn maco he,” a ti.
Cumque ingressi essent, vidit Eliab, et ait: Num coram Domino est Christus eius?
7 Tedae BOEIPA loh Samuel te, “A mueimae neh a song a sang te paelki boeh. Hlang kah a hmuh bangla a hmuh pawt dongah anih te a hnawt pah. Hlang loh a suisak te a hmuh dae BOEIPA loh a thinko ni a hmuh,” a ti nah.
Et dixit Dominus ad Samuelem: Ne respicias vultum eius, neque altitudinem staturæ eius: quoniam abieci eum, nec iuxta intuitum hominis ego iudico: homo enim videt ea quæ parent, Dominus autem intuetur cor.
8 Te dongah Jesse loh Abinadab te a khue tih Samuel mikhmuh ah a thak hatah, “Anih te khaw BOEIPA loh a tuek moenih,” a ti nah.
Et vocavit Isai Abinadab, et adduxit eum coram Samuele. Qui dixit: Nec hunc elegit Dominus.
9 Te phoeiah Jesse loh Shammah te a thawt hatah, “Anih te khaw BOEIPA loh a tuek moenih,” a ti nah.
Adduxit autem Isai Samma, de quo ait: Etiam hunc non elegit Dominus.
10 Jesse loh a parhih ca te Samuel hmai ah a thawt coeng dae Jesse te Samuel loh, “Amih te BOEIPA loh a tuek moenih,” a ti nah.
Adduxit itaque Isai septem filios suos coram Samuele: et ait Samuel ad Isai: Non elegit Dominus ex istis.
11 Te dongah Jesse te Samuel loh, “Camoe rhoek te boeih pawn a?” a ti nah. Tedae, “A noe om pueng dae boiva la a luem puei ke,” a ti nah. Te vaengah Samuel loh Jesse te, “Hlang tueih lamtah anih te loh sak, anih hela ha pawk duela mael uh boel dae sih,” a ti nah.
Dixitque Samuel ad Isai: Numquid iam completi sunt filii? Qui respondit: Adhuc reliquus est parvulus, et pascit oves. Et ait Samuel ad Isai: Mitte, et adduc eum: nec enim discumbemus prius quam huc ille veniat.
12 A tah tih ha pawk vaengah anih a lingphung la sakthen mik neh mueihmuh khaw then. Te vaengah BOEIPA loh, “Thoo lamtah anih he BOEIPA amah ham koelh laeh,” a ti nah.
Misit ergo, et adduxit eum. Erat autem rufus, et pulcher aspectu, decoraque facie. et ait Dominus: Surge, unge eum, ipse est enim.
13 Te daengah Samuel loh situi ki te a loh tih a manuca rhoek kah lakli ah David te a koelh. Te dongah te khohnin lamlong tah BOEIPA kah Mueihla loh David te sarhi a tak tih a so la cungphoek hang. Te phoeiah Samuel te thoo tih Ramah la cet.
Tulit ergo Samuel cornu olei, et unxit eum in medio fratrum eius: et directus est Spiritus Domini a die illa in David, et deinceps: surgensque Samuel abiit in Ramatha.
14 Tahae ah BOEIPA kah Mueihla tah Saul taeng lamloh nong coeng tih BOEIPA lamkah mueihla thae loh anih te a let sak coeng.
Spiritus autem Domini recessit a Saul et exagitabat eum spiritus nequam, a Domino.
15 Te dongah Saul te a sal rhoek loh, “Pathen kah mueihla thae loh nang n'let sak coeng he.
Dixeruntque servi Saul ad eum: Ecce spiritus Dei malus exagitat te.
16 Na mikhmuh kah na sal rhoek taengah ka boeipa loh thui lamtah rhotoeng tum aka ming hlang pakhat te tlam uh saeh. Te daengah ni Pathen kah mueihla thae te nang soah a om a om vaengah a kut neh rhotoeng te a tum vetih nang ham a then eh,” a ti na uh.
Iubeat dominus noster, et servi tui, qui coram te sunt, quærent hominem scientem psallere cithara, ut quando arripuerit te spiritus Domini malus, psallat manu sua, et levius feras.
17 Te dongah Saul loh a sal rhoek te, “Kai hamla a tum aka then hlang te so lamtah kai taengla hang khuen uh,” a ti nah.
Et ait Saul ad servos suos: Providete ergo mihi aliquem bene psallentem, et adducite eum ad me.
18 Te vaengah camoe rhoek khuikah pakhat loh a doo tih, “Bethlehem Jesse capa te ka hmuh dae ta. Anih loh a tum thai tih tatthai hlangrhalh, caemtloek hlang, olka aka yakming, a suisak neh aka om hlang la om tih anih te BOEIPA loh a om puei bal,” a ti nah.
Et respondens unus de pueris, ait: Ecce vidi filium Isai Bethlehemitem scientem psallere, et fortissimum robore, et virum bellicosum, et prudentem in verbis, et virum pulchrum: et Dominus est cum eo.
19 Saul loh Jesse taengla puencawn rhoek te a tueih tih, “Na capa David, boiva taengah aka om te kai taengla han tueih dae,” a ti nah.
Misit ergo Saul nuncios ad Isai, dicens: Mitte ad me David filium tuum, qui est in pascuis.
20 Te dongah Jesse loh laak, vaidam, misur tuitang, maae ca pakhat te a loh tih a capa David kut dongah Saul taengla a pat.
Tulit itaque Isai asinum plenum panibus, et lagenam vini, et hœdum de capris unum, et misit per manum David filii sui Sauli.
21 David te Saul taengla a pawk vaengah a mikhmuh ah pai. Te vaengah anih te bahoeng a lungnah dongah anih kah hnopai phuei la pahoi a om sak.
Et venit David ad Saul, et stetit coram eo: at ille dilexit eum nimis, et factus est eius armiger.
22 Te phoeiah Saul loh Jesse taengla hlang a tueih tih, “David he ka mikhmuh ah mikdaithen a dang coeng dongah ka mikhmuh ah om saeh,” a ti nah.
Misitque Saul ad Isai, dicens: Stet David in conspectu meo: invenit enim gratiam in oculis meis.
23 Pathen kah mueihla loh Saul te a pha tih a om thil takuem vaengah, David loh rhotoeng a loh tih a kut neh a tum pah. Te vaengah Saul dongkah mueihla thae a nong dongah amah khaw hoengpoek tih a then pah.
Igitur quandocumque spiritus Domini malus arripiebat Saul, David tollebat citharam, et percutiebat manu sua, et refocillabatur Saul, et levius habebat. recedebat enim ab eo spiritus malus.
